رنگ مو مش با فویل

رنگ مو مش با فویل : دیگری همیشه چیزهایی را از خاک رس الگو می کند. دیگری در ارقام سریع است. در مورد حشرات هم همینطور است. یک نوع زنبور عسل می تواند برگ ها را ببرد. دیگری خانه های سفالی می سازد، عنکبوت می دانم که چگونه وب بسازید. این هدایا به این دلیل وجود دارند که وجود دارند و این تنها چیزی است که هر کسی می تواند بگوید. در انسان به هدیه خاص نبوغ می گوییم.

رنگ مو : من با حیواناتم جبران کردم. در حالی که کادموس و سینوگیروس را تحسین می کردم، به ندرت، یکشنبه ها و پنجشنبه ها، نتوانستم بروم و ببینم آیا گل گاوچران یا نرگس زرد در چمنزارها ظاهر می شود، آیا لنت روی بوته های ارس بیرون می زند، آیا خروس ها فرود آمدن از صنوبرهای باد تکان. در مراحل آسان به ویرژیل رسیدم و با ملیبوس، کوریدون، منالکاس، داموتاس و بقیه آنها بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم.

رنگ مو مش با فویل

رنگ مو مش با فویل : برداشت به شکل انبوهی از مردان مسلح، که در حالی که از روی زمین بلند می شدند، یکدیگر را می کشتند. تنها کسی که از کشتار جان سالم به در برد، یکی به سختی چرم بود، احتمالاً پسر دندان آسیاب بزرگ عقب. اگر آنها در مورد مرد ماه با من صحبت می کردند، نمی توانستم بیشتر از این مبهوت باشم.

در کادری که شخصیت‌ها در آن حرکت می‌کردند، جزئیات بسیار خوبی در مورد زنبور، سیکادا، لاک پشت، کلاغ، دایه بز و جارو طلایی وجود داشت. این داستان‌های مزارع، که در شعری خوش صدا خوانده می‌شد، لذتی واقعی داشت. و شاعر لاتین تأثیر ماندگاری بر خاطرات کلاسیک من گذاشت. سپس، ناگهان، به درسم خداحافظ، خداحافظ به تیتروس و منالکاس. بدشانسی بی وقفه بر سر ما هجوم آورده است.

رنگ مو مش با فویل : گرسنگی ما را در خانه تهدید می کند. و حالا، پسر، به خدا توکل کن. بدوید و تا جایی که می توانید مقدار زیادی سیب زمینی خود را به دست آورید. زندگی در شرف تبدیل شدن به یک جهنم وحشتناک است. اجازه دهید به سرعت از این مرحله عبور کنیم. در این دوران غم انگیز، عشق من به حشرات باید از بین می رفت. اصلا. من هنوز به یاد دارم که فلان خروس کاج برای اولین بار ملاقات کرد.

پرهای روی آنتن او، الگوی زیبای لکه‌های سفیدش روی زمین قهوه‌ای تیره، مانند پرتوی از آفتاب در بدبختی تاریک روز بود. به طور خلاصه: اقبال خوبی که هرگز شجاعان را رها نمی کند، مرا به مدرسه عادی ابتدایی در آورد، جایی که از غذا مطمئن بودم: شاه بلوط خشک و نخود. مدیر مدرسه، مردی با دیدگاه های گسترده، به زودی به دستیار جدیدش اعتماد کرد.

تا زمانی که برنامه درسی مدرسه را که در آن روزها بسیار متواضع بود، برآورده می کردم، عملاً دستم را باز گذاشت. من کمی جلوتر از هم شاگردی هایم بودم. من از این استفاده کردم تا به دانش مبهم خود در مورد گیاهان و حیوانات نظم بدهم. در حالی که یک درس دیکته در اطرافم تصحیح می شد، در فرورفتگی میزم، میوه خرزهره، رگ دانه اژدها، نیش زنبور و بال سوسک زمینی را بررسی می کردم.

با این پیش ذوقی از علوم طبیعی، که به طور اتفاقی و مخفیانه به دست آمد، عمیق تر از همیشه عاشق حشرات و گل ها، مدرسه را ترک کردم. و با این حال مجبور شدم همه چیز را رها کنم. تاریخ طبیعی نتوانست مرا به جایی برساند. مدیران مدرسه آن زمان آن را تحقیر کردند. لاتین، یونانی و ریاضی موضوعات مورد مطالعه بودند. بنابراین من با قدرت و قدرت خود را به ریاضیات عالی پرت کردم.

یک نبرد سخت، اگر تا به حال وجود داشته باشد، بدون معلم، روزها پیاپی با مشکلات مبهم. بعد علوم فیزیک را به همان شیوه، با آزمایشگاهی غیرممکن، کار دست خودم، خواندم. من برخلاف احساساتم رفتم: کتاب های تاریخ طبیعی ام را در ته تنه ام دفن کردم. و به این ترتیب، در پایان، من برای تدریس فیزیک و شیمی در کالج آژاکسیو اعزام شدم. این بار وسوسه برای من خیلی زیاد است.

رنگ مو مش با فویل : دریا، با شگفتی هایش، ساحل، پوشیده از صدف های زیبا، میرتل، آربوتوس، و درختان دیگر. همه این بهشت ​​طبیعت باشکوه از هندسه و مثلثات جذاب تر است. من تسلیم می شوم. اوقات فراغت خود را به دو قسمت تقسیم می کنم. بخش بزرگ‌تری به ریاضیات اختصاص داده شده است، که انتظار دارم با آن راه خود را در ریاضیات باز کنم جهان؛ دیگری با تردید فراوان در گیاه شناسی و جستجوی گنجینه های دریا صرف می شود.

ما هرگز نمی دانیم چه اتفاقی برای ما خواهد افتاد. ریاضیات، که من در جوانی زمان زیادی را صرف آن کردم، هیچ سودی برای من نداشته است. و حیواناتی که تا جایی که می توانستم از آنها دوری می کردم تسلی پیری من است. من با دو دانشمند معروف در آژاکسیو آشنا شدم: گیاه شناس معروف، و که اولین درس من در تاریخ طبیعی را به من داد. او در خانه من ماند، چون هتل پر بود.

روز قبل از رفتنش به من گفت: «شما به پوسته علاقه دارید. این چیزی است، اما کافی نیست. شما باید به خود حیوان نگاه کنید. من به شما نشان خواهم داد که چگونه انجام می شود.» او یک قیچی تیز از سبد کار خانواده و چند سوزن برداشت و آناتومی یک حلزون را در یک بشقاب سوپ پر از آب به من نشان داد. کم کم اعضای بدن را که جلوی چشمم پخش می کرد توضیح داد و ترسیم کرد.

رنگ مو مش با فویل : این تنها درسی بود که هرگز فراموش نشدنی در تاریخ طبیعی که در زندگی ام دریافت کردم. وقت آن است که این داستان را درباره خودم تمام کنم. این نشان می دهد که من از همان دوران کودکی به سمت چیزهای طبیعت گرایش پیدا کرده ام. من استعداد مشاهده را دارم. چرا و چگونه؟ نمی دانم. همه ما، مرد و حیوان، هدیه خاصی داریم. یک کودک به موسیقی می پردازد.