اموزش رنگ مو مش با فویل

اموزش رنگ مو مش با فویل : با پرداخت پول و اخراج نگهبان قایق، شروع کردیم و تا یازده امروز سفر کردیم که در این پنبه‌خانه توقف کردیم. وقتی گل ما را پهن کردند و ناهار را در نسیم خنکی گذاشتند، جای مبارکی به نظر می رسید. بسیاری از سیاهپوستان آمدند و در ازای تنباکو مرغ و شیر عرضه کردند که ما نداشتیم. با پول مقداری شیر خریدیم. یک ترابری ایالات متحده همین حالا در کنار ما بود و مردان نگهبان تشویق کردند و برای ما دست تکان دادند.

رنگ مو : تا اینکه صدای اسب اچ در دروازه، طلسم را شکست. دیروز حدود ساعت ۴ به سمت دریاچه رفتیم و سوار شدیم. آذوقه و ظروف در کمدها بسته بندی شده بود و در هر انتها یک تنه بزرگ انبار شده بود. پتوها و کوسن ها را روی یکی از آنها گذاشتند و من و آنی روی آن ها به سبک ترکی نشستیم. در نزدیکی مرکز، دو تنه کوچکتر جایی برای رینی درست کردند.

اموزش رنگ مو مش با فویل

اموزش رنگ مو مش با فویل : دوستان ما در آن سوی دریاچه یک شیشه کره و دو عدد کنسرو اضافه کردند. H. بعد از شام به سمت X. رفت تا کاری را در آنجا انجام دهد، و من جلوی یک میز نشستم تا بسته‌های چیزهایی را ببندم. غروب درخشید و محو شد و غروب آرام آرام و پرستاره فرا رسید. کنار پنجره نشستم تا غروب به عمق شب رسید، و با طلوع ماه، همچنان با اکراه به وداع با دریاچه دوست‌داشتنی و جنگل بزرگ نگاه می‌کردم.

قرار بود مکس و اچ به نوبت روی سکان و پاروها قرار بگیرند. کلام آخر یک عجله ی پرشور از جناب اقای «ای» بود که در رأس همه ی امور ما مانده است. ما معتقدیم که او یک مرد اتحادیه است، اما هرگز در مورد آن با او صحبت نکرده ایم. ما در عبور از دریاچه به اندازه کافی غمگین بودیم، زیرا واضح بود که مدیریت قایق پر بار دشوار است. دیشب در این مزرعه ساکن شدیم و از پنجره اتاقم مردانی را می‌بینم که قایق را تخلیه می‌کنند.

تا آن را روی گاری بگذارند که گروهی از گاوها آن را به رودخانه می‌آورند. این مردم میهمان نواز خود مهربانی هستند، تا شما از جنگ یاد کنید. شنبه، ۱۲ ژوئیه ۱۸۶۲. (زیر یک سوله پنبه ای در ساحل رودخانه می سی سی پی.) – پنجشنبه یک روز دوست داشتنی بود و منظره رودخانه عریض هیجان انگیز بود. سیاه‌پوستان قایق را به آب انداختند و دوباره بارگیری کردند، و وقتی پولشان را دادیم و با آنها خداحافظی کردیم.

اموزش رنگ مو مش با فویل : احساس کردیم واقعاً دور شده‌ایم. همه گفته بودند که اگر در جریان باقی بمانیم، قایق تقریباً به خودی خود می رود، اما در واقع به نظر می رسید جریان آن را به اطراف پرتاب می کند و کشیدن سخت لازم بود. گرمای خورشید بسیار شدید بود و استفاده از چتر یا هر نوع سایه غیرممکن بود، زیرا فرمان را دشوارتر می کرد. گیره ها و چوب های شناور بسیار دردسرساز بودند.

دو بار با عجله به سمت بانک رفتیم و از مسیر قایق های توپدار عبور کردیم، اما آنها هیچ توجهی به ما نکردند. وقتی تشنه شدیم، معلوم شد که مکس کوزه آب را زیر سایه درخت گذاشته و آنجا گذاشته است. ما باید آب رودخانه را غوطه ور کنیم یا از آن خارج شویم. وقتی هوا برای سفر ایمن تاریک شد، پیاده شدیم. رینی هیزم جمع کرد، آتش و چای درست کرد و شام خوبی خوردیم.

سپس تقسیم شدیم، من و اچ برای تماشای قایق، مکس و آنی در ساحل باقی ماندیم. او یک میله پشه را به درختان آویزان کرد و راحت به رختخواب رفت. پشه ها در قایق وحشتناک بودند، اما من خوابیدم و خوابیدم تا اینکه صدایی از ساحل مرا بیدار کرد. آنی با ناراحتی دور تختش پرسه می زد، و وقتی مشکل را پرسیدم، گفت: “اوه، من نمی توانم آنجا بخوابم! یک وزغ و یک مارمولک در تخت پیدا کردم.

وقتی دوباره پیاده شد، H. مرا از خواب بیدار کرد و گفت که او خیلی بیمار است. فکر کرد از نوشیدن آب رودخانه است. به سختی صندوق عقب را باز کردم تا دارو پیدا کنم. در حین انجام این کار، یک قایق توپدار بزرگ و غم انگیز به نظر می رسید، و ما به یکدیگر ترسیدیم. صدای ما بدون شک به او رسید، زیرا فوراً تمام چراغ های او ناپدید شد و او برای چند دقیقه در ساحل مقابل دوید.

اموزش رنگ مو مش با فویل : ما در لحظه انتظار یک پوسته را به عنوان حسگر داشتیم. صبح روز بعد قهوه درست کردیم و صبحانه ای عجولانه درست کردیم، تا جایی که می توانستیم در رختکن های خودمان درست کردیم و ادامه دادیم، زیرا ثابت است که سفر بین یازده تا دو را باید رها کنیم، مگر اینکه بخواهیم. زنده برشته شود H. بدتر شد. او به طرز وحشتناکی عذاب کشید و بقیه ما به همان اندازه که او را در چنین حالتی از خستگی می دیدیم.

مکس به هیچکدام از ما برای هدایت اعتماد ندارد. حدود یازده به محل فرود یک مزرعه رسیدیم. مکس به سمت خانه رفت و با صاحبش بازگشت، پیرمردی که با بردگانش تنها زندگی می‌کرد. خانه دار، یک دختر جوان رنگین پوست، در تلاش های برازنده اش برای راحت کردن ما و پیش بینی هر خواسته ای قابل پیشی گرفتن نیست.

من آنقدر نگران H. بودم که چیزی به یاد نمی آورم جز اینکه آب آشامیدنی سردی که از مخزن زیر ساختمان که فقط باران های زمستانی در آن می بارید، گرفته شده بود، مانند اکسیر بود. هلوهای لذیذی که با چنین آبی شهد و آمبروسیا بود به لبهای خشکیده ما تقدیم کردند. در شب، خدمتکار گفت متأسف است که پشه‌ها را آماده نکرده‌اند و امیدوار بود پشه‌ها ضخیم نباشند.

اما آنها به صورت لژیون بیرون آمدند. من می دانستم که در خواب آن شب به بهبود یا بیماری برای H. و تمام امکان ادامه روز بعد بستگی دارد. بنابراین نشستم و پشه‌ها را دور می‌زدم تا او بخوابد، هرازگاهی روی بالش‌ها واژگون می‌شد تا با تکان دادن او بیدار می‌شد. من تدبیر کردم که این را حفظ کنم تا زمانی که سرما قبل از طلوع فجر از بین رفت و من کمی خوابیدم.

اموزش رنگ مو مش با فویل : سپس، با کمک آب سرد، یک توالت تازه، و یک صبحانه خوب، آماده شدم تا یک روز دیگر در قایق بپزم. [اگر طبق معمول خوب و قوی بودم، ناراحتی‌های چنین سفری چندان به نظرم نمی‌رسید. اما من هنوز از اثرات تب ضعیف بودم و از درد دندان نگران کننده ای که هیچ دندانپزشکی در دهکده ما نبود که مرا از شر آن خلاص کند، آزرده خاطر بودم.