رنگ تنباکویی روشن با دکلره

رنگ تنباکویی روشن با دکلره : و بانی ناگهان متوجه شد که دختری کاملاً زیبا است. او نظر بانی مبنی بر اینکه پدرش مرد بزرگی است را به اشتراک گذاشت و تحسین خود را با پختن کیک و پودینگ برای او ابراز کرد، صرف نظر از این که او سعی داشت وزن خود را پایین نگه دارد! هر چهار نفر هر شب بعد از اتمام کار روزانه با هم شام می‌خوردند.

رنگ مو : و جیک کافی کسری بود که برای آنها تصمیم گیری کرد – او آن سرعت و کارایی را که مردان تجاری باید داشته باشند، ارائه کرد و این امر تحت سیستم آمریکایی ما قابل قبول نبود. III مردان چاه آب دست به کار شدند و خطوط تلفن. و پدر گفت وقت آن رسیده است که محل زندگی خدمه خود را مشخص کنند. آنها در حالی که در حال جستجو بودند با یک خانه دو طبقه کنار می آمدند.

رنگ تنباکویی روشن با دکلره

رنگ تنباکویی روشن با دکلره : سپس، اگر نفت پیدا می کردند، کابین های خوبی برای خانواده های مردان می گذاشتند. پدر به پل گفت که او احمق است که وقت خود را با لوبیا و توت فرنگی تلف کند، زیرا او را در تمام زندگی فقیر نگه می دارد. بهتر است نجار شود و این کار ساختمانی را انجام دهد و بعد از آن حفاری نفت را بیاموزد. پدر از رئیس نجارش می خواست که بیاید و مصالح خانه دوطبقه را بسازد و به پایه ها و طاقچه ها نگاه کند.

بعد از آن پل می تواند کار را با نجارهایی که در همسایگی انتخاب می کرد تمام کند و پدر پول می داد. او پنج دلار در روز بود، که تقریباً پنج برابر آن چیزی بود که او به تنهایی در این مزرعه قدیمی کار می کرد. پل گفت خوب است و یک روز عصر نشستند و نقشه های خانه را تنظیم کردند. بابا گفت خیلی خوب بود، چون این چاه بانی بود و بانی داشت به یک اصلاح‌گر اجتماعی کوچک تبدیل می‌شد.

قصد داشت به مردانش غذای پتی دوار گرر بدهد. به جای داشتن یک اتاق طویل با دو طبقه، آنها سوراخ های کوچک کوچکی دارند که هر کدام با پنجره جداگانه و دو طبقه، یکی روی دیگری، برای مرد روز و مرد شب. چند دوش وجود دارد، و علاوه بر اتاق غذاخوری و آشپزخانه و انبار، یک اتاق نشیمن خوب، با یک ویکترولا و چند مجله و کتاب. این ایده خود بانی بود.

او می‌خواست خدمه نفتی با فرهنگ کافی داشته باشد. بابا و بانی با ماشین به روزویل رفتند تا برای کابین خودشان که دیگر کامل شده بود، اثاثیه و وسایل بیاورند. پدر یک کپی از «عقاب» را که تازه از روی پرس بود خرید، و آن را باز کرد و با صدای بلند خنده بلند شد. بانی قبلاً هرگز او را در زندگی ندیده بود که این کار را انجام دهد، بنابراین با عجله نگاه کرد.

و در صفحه اول داستانی در مورد یکی از آدونیا پرسکات، یک دامدار بود که در نزدیکی سرسره بین بهشت ​​و روزویل زندگی می کرد. حدود سه ماه پیش واگن او واژگون شده بود و استخوان یقه اش شکسته بود، و اکنون او علیه شهرستان شکایت می کرد تا پانزده هزار دلار خسارت بدهد. بیش از آن، او از تک تک اعضای هیئت نظارت شهرستان شکایت می کرد.

رنگ تنباکویی روشن با دکلره : به اتهام بی توجهی به وظایف عمومی آنها در خروج از جاده در شرایط ناامن! در صفحه تحریریه یک گفتمان دو ستونی در مورد وضعیت وحشتناک جاده فوق الذکر ظاهر شد. چشمه های آب معدنی در نزدیکی آن وجود داشت و پیشنهاد توسعه آن ها شده بود، اما به دلیل کمبود حمل و نقل، پروژه کنار گذاشته شد. و اکنون احتمالات نفت وجود داشت.

اما اینها نیز در خطر بودند، به دلیل جاده های بد، که سن الیدو را یکی از عقب مانده ترین شهرستان های ایالت نگه داشت. “عقاب” اظهار داشت که یک دامدار با روحیه عمومی، آقای جو لیماچر، دادخواستی را برای تعمیر فوری جاده در امتداد سرسره ارسال می کند و می توان امیدوار بود که همه شهروندان و مالیات دهندگان ثبت نام کنند.

روز بعد آقای لیماچر با یک فورد زنگ زده آمد و از پدر خواست که امضا کند! پدر بسیار متفکر به نظر می رسید و می گفت که این برای او مالیات هنگفتی تمام می شود. آقای لیماچر با روحیه عمومی – که جیک کافی در روز سه دلار حقوق می گرفت – مدتی با پدر بحث کرد و در نهایت پدر گفت خیلی خب، او نمی خواست همسایه ها او را یک اسکیت ارزان تصور کنند.

با بقیه امضا می کنم چهار روز بعد خبر رسید که ناظران جلسه ای ویژه تشکیل داده اند و رای به تعمیر فوری سرسره داده اند. و دو روز پس از آن گروه درجه‌بندی آمدند، تیم‌هایی از اسب‌های بزرگ با گاوآهن‌های سنگین – هرگز حدس نمی‌زنید که تعداد آنها در این شهرستان به این تعداد زیاد باشد، باید تعداد زیادی از آنها در این مسیر دو مایلی وجود داشته باشد.

رنگ تنباکویی روشن با دکلره : آنها زمین را پاره کردند، و مردانی که میله های کلاغی داشتند، تخته سنگ ها را از سر راه بیرون کردند، و تیم های بیشتری با خراش ها خاک را به این طرف و آن طرف می لغزیدند، و خیلی زود شبیه یک بزرگراه شد. و سپس، از انتهای بهشت ​​شروع شد، بارهای بی‌شماری سنگ خرد شده، در کامیون‌های موتوری بزرگ که به سمت عقب کج می‌شدند و بار خود را بیرون می‌کشیدند، آمد.

ماشین‌هایی برای تراز کردن این مواد و غلتک‌های بخار عالی برای صاف کردن آن وجود داشت. آنها الوار خانه دوطبقه را سفارش داده بودند، و با بارهای کوچک آن را وارد کردند، و پل با ده نفر از مردان همسایه سر کار بود. او خودش آنها را نامزد کرده بود و از بهشت ​​تلفن می کرد. و اگر هر یک از آنها از کار کردن زیر نظر یک رئیس نوزده ساله احساس تحقیر می کردند.

چک بیست و دو دلاری پدر احساسات آنها را در ساعت دوازده و نیم هر شنبه برطرف می کرد. حتی آقای واتکینز پیر، پدر پل، تحت تأثیر این ظهور ناگهانی “گوسفند سیاه” خود قرار گرفت و دیگر چیزی در مورد آتش جهنم و گوگرد نگفت. متوجه می‌شوید که همه این فعالیت‌ها در مزرعه او انجام می‌شد. چکش‌های نجار در تمام طول روز می‌کوبیدند.

و نزدیک سر آرویو، چاه آرتزین در جریان بود، و گروهی از مردان و اسب‌ها جاده‌ای را تا محل حفاری هموار می‌کردند. برای خانواده واتکینز به نظر می رسید که کل شهرستان ناگهان به مزرعه آنها نقل مکان کرده است. این به معنای قیمت های بالا بود، دقیقاً در محل، برای هر چیزی که می توانستند بخورند. شما نمی توانستید تحت تأثیر این همه فعالیت قرار نگیرید.

رنگ تنباکویی روشن با دکلره : اگرچه می دانستید که این فعالیت شیطان است! بهترین از همه تأثیر روی روت بود که از موفقیت پل نسبتاً از خوشحالی می درخشید. روت علاوه بر کارهایی که برای پل و خودش انجام داد، برای پدر و بانی خانه داشت. اما به نظر می رسید که با او موافق است، او پر کرد و گونه هایش گلگون شدند. او برای خرید کفش و جوراب و لباس تمیز پول داشت.