مدل رنگ موی روشن با دکلره

مدل رنگ موی روشن با دکلره : یا به طور دقیق تر، صرف نظر از اینکه از چه سیستم مختصاتی برای تعریف آن حرکت استفاده می کنیم، رویداد در B مقدم بر A در مشاهده M′ است . اگر قطار دومی را معرفی کنیم که در مسیر دیگر در جهت مخالف حرکت می کند، ناظر در آن مطمئناً متوجه می شود که فلاش در A مقدم بر B است.

رنگ مو : اگر ما[ ۸۵ ]سعی کنید به سادگی به ایده های ذاتی خود در مورد آنچه که ما از “همان لحظه” منظور می کنیم بازگردید و می بینیم که این کافی نیست. ما باید رویه‌ای را برای تعیین اینکه آیا دو رویداد در نقاط دوردست در یک لحظه اتفاق می‌افتند، تعیین کنیم و همزمان بودن ادعایی را با استفاده از این روش بررسی کنیم. انیشتین می گوید، و ما باید با او هم عقیده باشیم.

مدل رنگ موی روشن با دکلره

مدل رنگ موی روشن با دکلره : یا بهتر است بگوییم، در توافق بر سر این که منظورمان از چنین همزمانی را می‌دانیم. اما در مورد دو رویدادی که در نقاط دور افتاده رخ می دهد ممکن است یک سوال وجود داشته باشد. یک تعریف علمی با یک توصیف صرف تفاوت دارد زیرا باید ابزاری برای آزمایش اینکه آیا یک مورد معین تحت این تعریف قرار می‌گیرد یا نه. ایجاد یک تعریف از همزمانی بین رویدادهای دور که این نیاز را برآورده می کند، کمی مشکل دارد.

که او می تواند تنها یک تعریف معقول برای پوشش این زمینه پیدا کند. یک ناظر می تواند بگوید که آیا در نیمه راه بین دو نقطه از مشاهده خود قرار دارد یا خیر. او می‌تواند آینه‌هایی را در این نقاط نصب کند، سیگنال‌های نوری بفرستد، و زمانی را که بازتابش را بازمی‌گرداند، یادداشت کند. او می داند که سرعت هر دو سیگنال، رفتن و آمدن، یکسان است.

اگر ببیند که با هم نزد او برگردند تا زمان رفت و برگشتشان یکسان باشد، باید مسافتها را مساوی بپذیرد. سپس او در نقطه وسط خطی است که دو نقطه تحت مشاهده را به هم می پیوندد. و او ممکن است همزمانی را بدون معرفی چیز جدید یا نامعین اینگونه تعریف کند: اگر ناظری در میانه راه بین آنها را در یک لحظه ببیند، البته به وسیله نوری که از نقاط وقوع منشأ می گیرد.

این تعریف همزمانی، همراه با این فرض که همه ناظران، در هر سیستمی که به طور یکنواخت حرکت می کنند، مقدار آزمایشی یکسانی را برای سرعت نور به دست می آورند، است که منجر به پارادوکس های ظاهری نظریه نسبیت خاص می شود. اگر پرسیده شود که چرا آن را پذیرفته ایم، باید به نوبه خود از پرسشگر بخواهیم سیستم بهتری برای تعریف رویدادهای همزمان در اجسام متحرک مختلف پیشنهاد کند.

مدل رنگ موی روشن با دکلره : در این تعریف هیچ چیزی وجود ندارد که مستقیماً نشان دهد که آیا همزمانی برای همه ناظران ادامه دارد یا نسبی است، به طوری که رویدادهای همزمان برای یک ناظر برای ناظر دیگر چنین نیست. سپس این سؤال باید بررسی شود; و پاسخ، البته، منوط به امکان استفاده مناسب برای زمان انتقال سیگنال های نوری است که ممکن است درگیر باشند.

به نظر می رسد که این امر باید امکان پذیر باشد. اما یک آزمایش ساده نشان می دهد که اینطور نیست، مگر اینکه ناظران درگیر نسبت به یکدیگر در حالت استراحت باشند. [ فهرست ] یک آزمایش اینشتینی اجازه دهید یک مسیر راه آهن مستقیم و نامحدود را تصور کنیم که یک ناظر در امتداد آن در نقطه M قرار دارد . طبق قراردادی که در بالا پیشنهاد شد.

او نقاط A و B را در جهت مخالف خود در طول مسیر تعیین کرده است مسیر، و به همان اندازه از او دور است. ما بیشتر تصور خواهیم کرد که یک پرویدنس سودمند دو رعد و برق را فراهم می کند، یکی به A و دیگری در B می زند ، به گونه ای که ناظر M آنها را همزمان بیابد. در حالی که همه اینها در حال انجام است، یک قطار در حال عبور است.

یک قطار بسیار طولانی، به اندازه کافی طولانی که بر بخش AMB از مسیر همپوشانی داشته باشد. در میان مسافران[ ۸۷ ]یکی وجود دارد که می‌توانیم او را M’ بنامیم ، که در لحظه‌ای که به گفته M ، رعد و برق برخورد می‌کند ، دقیقاً مقابل M قرار می‌گیرد. مشاهده کنید که وقتی M چشمک‌ها را می‌بیند ، او در مقابل M نیست ، بلکه مدت کوتاهی زودتر است.

مدل رنگ موی روشن با دکلره : در لحظه‌ای که طبق محاسبات M ، فلاش‌های همزمان رخ داده است . در این لحظه قطعاً نقاط A’ و B’ در قطار تعیین می شود. و از آنجایی که ما ممکن است به خوبی به دو سیستم – سیستم قطار و سیستم ریل – فکر کنیم که در این لحظه به صورت تصادفی، M’ در میانه راه بین A’ و B’ است، و به همین ترتیب در میانه راه بین A و B است . حالا اگر قطار را به عنوان حرکت روی مسیر در جهت فلش در نظر بگیریم.

به راحتی می‌بینیم که M’ از نور A و به سمت آن از B فرار می‌کند ، و با وجود- یا اگر ترجیح می‌دهید از-سرعت یکنواخت این سیگنال های نوری، یکی از B به او می رسد، در مسیر کمی کوتاه تر، زودتر از سیگنال A ، در مسیر کمی طولانی تر. هنگامی که سیگنال های نوری به M می رسند ، M’ دیگر در کنار او نیست، بلکه کمی در امتداد حرکت می کند، به طوری که در این لحظه که M دارای دو سیگنال است.

یکی از آنها از M’ عبور کرده و دیگری هنوز به او نرسیده است. . نتیجه این است که رویدادهایی که همزمان با M بودند، برای M’ چنین نیستند . احتمالاً احساس می شود که این نتیجه به این دلیل است که ما حرکت نسبی بین قطار و ریل را تا حدودی غیرقابل توجیه و متناقض در قطار محلی سازی کرده ایم.

اما اگر تصور کنیم که مسیر در جهت مخالف پیکان به زیر قطار می‌لغزد و نقاط A و B را با خود حمل می‌کند . و اگر به یاد داشته باشیم که این به هیچ وجه[ ۸۸ ]بر سرعت مشاهده شده نور توسط M یا فواصل AM و BM در هنگام مشاهده آنها تأثیر می گذارد : ما هنوز می توانیم ادعای او را بپذیریم که فلاش ها همزمان بوده اند.

مدل رنگ موی روشن با دکلره : سپس دوباره همان وضعیت را داریم: هنگامی که فلاش ها از A و B در همان لحظه به M می رسند ، در موقعیت جدید او در سمت چپ موقعیت اولیه نمودار، فلاش از A هنوز به M نرسیده است . در موقعیت اصلی خود در حالی که از B از او گذشته است. صرف نظر از اینکه چه فرضی در مورد حرکت بین سیستم قطار و سیستم ریل داریم.