رنگ موی نسکافه ای شکلاتی روشن

رنگ موی نسکافه ای شکلاتی روشن : ما مانند شما از شما متنفر نیستیم. می گویند انجام می دهند، و نه ما وحشی یاظالمانه؛ اما ما تو را اینجا نمی‌خواهیم و من واقعاً متحیر هستم که با تو چه کنم.» آیا قانونی برای رسیدگی به این پرونده وجود ندارد؟ از کورالی پرسید.

مو : کورالی، آیا “عظمت” را کلمه مناسبی می دانی که هنگام خطاب به یک ملکه استفاده شود؟ او اضافه کرد و به زن پینکی متوسل شد. “به هیچ وجه” پاسخ سریع بود. “پس من او را چه صدا کنم؟” از کاپن بیل پرسید. زن گفت: “فقط تورمالین. این نام او است و کافی است.” تروت با کمی عصبانیت گفت: “با حاکم یک کشور باید با احترام زیادی برخورد کرد.

رنگ موی نسکافه ای شکلاتی روشن

رنگ موی نسکافه ای شکلاتی روشن : کمی غمگین – به نظر می رسید که چهره باز و صریح باتن برایت را تایید می کند و کاملاً متعجب بود زیرا کپن بیل بسیار بزرگتر از افراد خودش بود. “آیا شما یک غول هستید؟” با صدایی آرام و شیرین از ملوان پرسید. او پاسخ داد: «نه اعلیحضرت». “من فقط…” “عظمت!” او فریاد زد، صورتی عمیق تر. “آیا این کلمه را به من خطاب می کنی؟” کاپن بیل پاسخ داد: “البته، خانم”. “به من گفته شده که این راه مناسب برای صحبت با یک ملکه است.” او با توجه به چهره ملوان ادامه داد: “شاید می خواهید مرا مسخره کنید.” “هیچ چیز باشکوهی در مورد من وجود ندارد، همانطور که خودت خوب می دانی.

زیرا فکر می کرد ملکه کوچک زیبا به درستی به تعویق افتاده است. “چرا؟” تورمالین با کنجکاوی پرسید. دختر کوچولو توضیح داد: “زیرا حاکم در هر سرزمینی “فرد ستیز” است. “حتی در آمریکا همیشه بدن به رئیس جمهور ما تعظیم می کند، و بلواسکین ها آنقدر از بولورو خود “ترس” دارند که هر وقت به او نزدیک می شوند می لرزند.” تورمالین با جدیت گفت: “اما مطمئناً همه اینها اشتباه است.

حاکم برای محافظت و خدمت به مردم منصوب شده است، و اینجا در کشور صورتی من قدرت کامل برای اجرای قوانین را دارم. من حتی حکم مرگ را صادر می کنم، زمانی که چنین مجازاتی وجود دارد.شایسته بنابراین من یک مأمور صرف برای هدایت قوانین هستم که اراده مردم است و فقط یک خدمتکار عمومی هستم که دائماً موظف هستم از رفاه رعایای خود محافظت کنم.» باتن-برایت گفت: “در این صورت، شما حق دارید بهترین هزینه را بپردازید، تا برای دردسر خود بپردازید. یک حاکم قدرتمند باید ثروتمند باشد و در یک قصر باشکوه زندگی کند.

مردم شما باید با شما رفتار کنند. همانطور که تروت می‌گوید احترام بزرگی دارم.» تورمالین به سرعت پاسخ داد: “اوه، نه.” “این واقعاً بسیار اشتباه است. هرگز نباید زیاده از حد به کسی داده شود. اگر با قدرت عظیمی که از طرف مردم به من اعطا شود، من نیز دارایی زیادی داشته باشم، ممکن است وسوسه شوم که ظالم و زورگو باشم. در آن صورت. اگر من مانند مردمم مجلل زندگی می‌کردم و خدمتکاران و لباس‌های گران‌قیمت داشتم.

پینکی‌های خوب می‌گفتند که ملکه‌شان بیشتر از خودشان دارد – و این درست بود. راه ما بهترین است. حاکم، چه پادشاه باشد و چه ملکه، قدرت مطلق برای حکومت دارد، اما هیچ ثروتی – بدون مقام عالی – هیچ تحسین دروغینی ندارد. مردم دارای ثروت و افتخار هستند، زیرا این حق آنهاست. ملکه چیزی ندارد. اما قدرت اجرای قوانین، تنظیم شکایات و اجبار نظم.” “پس چه چیزی به شما برای این همه زحمت می دهد؟” از تروت پرسید. “من یک امتیاز بزرگ دارم.

رنگ موی نسکافه ای شکلاتی روشن : پس از مرگم مجسمه ای از مرمر صورتی از من در دادگاه بزرگ نصب خواهد شد، همراه با مجسمه های پادشاهان و ملکه های دیگر که بر این امر حکمرانی کرده اند.زمین، و تمام پینکی ها در اعصار آینده مرا به عنوان ملکه ای عادل و درستکار گرامی خواهند داشت. این پاداش من است.» کاپن بیل گفت: برای شما متاسفم، خانم. “پرداخت شما برای ملکه بودن به نوعی مانند بیمه عمر است.

پس از مرگ شما پرداخت نمی شود، و پس از آن نمی توانید از آن لذت زیادی ببرید.” تورمالین به سادگی پاسخ داد: “من ملکه بودن را انتخاب نکردم.” “یک بدبختی تولد مرا اینجا قرار داد و من نمی توانم از سرنوشت خود فرار کنم. خیلی مطلوب تر است که یک شهروند خصوصی، شاد و بی خیال باشم. اما ما به اندازه کافی از خودم صحبت کرده ایم.

به من بگو کی هستی و چرا داری بیا اینجا.” بین آنها داستانی را تعریف کردند که چگونه چتر جادویی آنها را به جزیره آسمان برده است، جایی که آنها نمی دانستند، وقتی شروع کردند، در هیچ کجا وجود دارد. باتن-برایت این را گفت و سپس تروت ماجراهای آنها را در میان بلواسکین ها و اینکه چگونه بولورو چتر را دزدید و آنها را از رفتن دوباره به خانه منع کرد.

طوطی روی شانه‌اش مدام حرفش را قطع می‌کرد، زیرا به نظر می‌رسید که ذکر پرنده را از عصبانیت دیوانه کرده است. «شیطون، شیطون، بو-لو-رو! او بدترین کسی است که من می‌شناختم!» طوطی بارها و بارها تکرار کرد داستان را با گفتن فرار آنها به پایان رسانداز طریق بانک مه او گفت: «ما نمی‌دانستیم کشور صورتی شما چگونه است.

رنگ موی نسکافه ای شکلاتی روشن : البته، اما می‌دانستیم که این کشور نمی‌تواند بدتر از کشور آبی باشد، و در داستان‌های آن‌ها اطلاعاتی در نظر نگرفتیم که بانک مه مرگ ما خواهد بود.” “خیلی خیس! خیلی مرطوب سفر بود، می توانید شرط بندی کنید!» طوطی اعلام کرد، در نتیجه. ملوان موافقت کرد: “بله، خیس و چسبناک بود، بسیار خوب.” “اما قورباغه بزرگ به ما کمک کرد و ما به خوبی از آن عبور کردیم.” “اما اینجا چه کاری می توانید انجام دهید؟” از تورمالین پرسید. “شما مثل مردم من، پینکی ها نیستید، و جایی برای شما در کشور ما نیست.” کاپن بیل گفت: “این به اندازه کافی درست است.” “اما باید جایی می رفتیم، این محتمل ترین جایی بود که می توانستیم به آن فکر کنیم.

رنگ موی نسکافه ای شکلاتی روشن : جزیره آسمان شما خیلی بزرگ نیست، بنابراین وقتی نمی توانستیم در کشور آبی بمانیم، جایی که بدن از ما متنفر بود، یا در بانک مه، که سالم نیست و آنقدر مرطوب است که انسان نمی تواند برای مدت طولانی در آن زندگی کند. تورمالین گفت: “ما خوب هستیم .” “اما این کشور ما است – نه مال شما – و ما اینجا برای غریبه ها جایی نداریم. در تمام تاریخ ما شما اولین مردمی هستید که خارج از مرزهای ما قدمی در سرزمین ما گذاشته اید.