رنگ موی نسکافه ای بلوند روشن

رنگ موی نسکافه ای بلوند روشن : که زمانی که تشعشعات کامل به صفحه حساس در کمان به مقدار قابل تنظیم رسیده بود، درایو را از بین می برد. اگر در یک پرواز معمولی استارشاین به سمت خورشید می رفت – که چنین اتفاقی بعید بود – افزایش نوری که به صفحه رله برخورد می کرد قبل از اینکه آسیبی برسد، درایو را از بین می برد.

مو : در آن میدان می‌چرخند و آن را تا زمانی که مردم آدس از گرسنگی می‌میرند یا دیوانه می‌شوند، ادامه می‌دهند؟» دونا وحشت زده به او خیره شد. او رنگ پریده شد. “اوه-وحشتناک!آسمان همیشه سیاه می شد! هرگز نوری از نور. بدون ستاره. بدون ماه. بدون خورشید. گیاهان می مردند و می پوسیدند، و مردم سفید و رنگ پریده می شدند و در نهایت گرسنگی می میرند.

رنگ موی نسکافه ای بلوند روشن

رنگ موی نسکافه ای بلوند روشن : از بیرون نامرئی و غیرقابل دسترس خواهد بود و خارج از آن غیرقابل دسترسی خواهد بود. سفینه های فضایی نمی توانند از میدان عبور کنند. فرستنده های ماده نمی توانند از طریق آن کار کنند. اگر چند تکنسین مخفیانه به آدس می رفتند. تبعیدهای فرضی و وعده پاداش کافی، آیا فکر نمی‌کنید آنها در جایی پنهان می‌شوند.

کیم با ناراحتی گفت: «همه به جز گروه کوچک در یک مخفیگاه کاملاً مجهز پنهان شده بودند. “من فکر می کنم این همان چیزی است که برای Ades اتفاق افتاده یا در حال رخ دادن است. و این همان منظومه شمسی است که در آن ترفند کوچک انجام شد. من فقط امیدوار بودم که به ژنراتور حمله کنم و بفهمم که چگونه کار می کند، که به اندازه کافی خطرناک است. نگاه کنید.

او به تصویری از خورشید اشاره کرد. یک نقطه کوچک روی سطح آن وجود داشت. به نظر می رسید که تقریباً در بازوهای شاخکی گازهای شعله ور پرتاب شده از سطح خورشید غرق شده بود. کیم گفت: “این سیاره وجود دارد.” “در نزدیکترین حالتش به خورشید! با سپر بالا، به طوری که هیچ چیز به سطح آن نمی رسد. هیچ چیز! و این شامل سفینه های فضایی مانند این می شود.

و در آن فاصله، دونا، تشعشعات سخت از خورشید درست می گذرد. ستاره استارشاین و ما را در چند ثانیه می کشند قبل از اینکه بتوانیم به میلیون ها مایل از سیاره برسیم. اگر جایی در کیهان غیرقابل دسترس باشد، آنجاست. ممکن است هر چیزی تا سه ماه قبل از فرود آمدن سپر حتی برای کسری از سیاره باشد. و حدس من این است که مردم آدس آنقدر دوام نمی آورند.

رنگ موی نسکافه ای بلوند روشن : آنها روزهایی را سپری کرده اند که در آن ناامید شده اند. آیا می خواهید قمار کنید؟” دونا به او نگاه کرد. او را به طور پیوسته در نظر گرفت. “هر چی تو بگی کیم.” کیم گفت: «شزده میلیون نفر در آدس زندگی می کنند، علاوه بر جنبه های دیگر وضعیت. “احتمالاً شانس مقابل ما تقریباً یکسان است، شانزده میلیون بر یک. این باعث می‌شود شرط منصفانه باشد. ما تلاش خواهیم کرد.

از جایش بلند شد و شروع کرد به کار کردن با رله تابشی که درایو فرستنده را خاموش می کرد. در حال حاضر او به بالا نگاه کرد. با اخم گفت: خوشحالم که با تو ازدواج کردم، دونا. همانطور که نزدیکتر می شد، احساس در اتاق کنترل تشدید می شد. کشتی کوچک تا فاصله بیست میلیون مایلی خورشید آبی-سفید پیشروی کرده بود و حتی در آن فاصله نیز شدت اشعه ایکس قابل تشخیص بود.

کیم یک شمارنده گایگر را روشن کرده بود و فقط به این دلیل که فاصله قابل اندازه گیری بین تخلیه آن وجود نداشت، ساکت بود. یک آشکارساز نوترونی نشانه ای بسیار نزدیک به علامت خطر نشان داد. اما کیم دماغ را به سمت خورشید درخشان غیرقابل تحمل نشان داده بود. تلسکوپ الکترونی سطح خورشید را نشان داد که تمام میدان خود را پر کرده است، و از آنجایی که روشنایی بسیار کم شده بود.

طوفان های خشمگین خورشید را می توان بر روی قرص ستاره مشاهده کرد. در مقابل آن، سیلوئت سیاه سیاره مشخص بود. کوچک بود. کیم قطر آن را بیش از شش هزار مایل تخمین زد. ژیروس استارشاین به آرامی زمزمه می کرد و میدان تلسکوپ تا زمانی که سیاره دقیقاً در مرکز قرار می گرفت تاب می خورد. کمی عرق روی پیشانی کیم نشسته بود.

او با گلوی خشک شده گفت: “من – بدم نمی آید خودم از این فرصت استفاده کنم، دونا.” “اما من از فکر کردن به تو متنفرم …. اگر از دست ندهیم، به خورشید می تابیم.” دونا با لبخند گفت: “و هرگز این را ندانم.” “اگر از دست بدهیم همه چیز در یک ثانیه تمام می شود. اما این کار را نمی کنیم.” او به او یادآوری کرد: “ما به دنبال دیسک سیاره هستیم.” ما باید با سرعت فرستنده برویم.

رنگ موی نسکافه ای بلوند روشن : تا زمان قرار گرفتن در معرض تشعشع سخت را کاهش دهیم. این سرعت زمان قرار گرفتن در معرض را به طور موثر صفر می کند. اما ما باید با مضربی عظیم از سرعت نور حرکت کنیم و باید این سیاره ممکن است امکان پذیر نباشد!” “میخوای دکمه رو فشار بدم کیم؟” دونا به آرامی گفت: او یک نفس عمیق کشید. “من این کار را انجام می دهم. ممنون دونا.” او انگشت خود را روی گل میخ قرار داد.

که کشتی را به محرک فرستنده پرتاب می کرد و مستقیماً به سمت قرص سیاره در برابر دوزخ خورشید در آنسوی هدف قرار گرفت. هیچ چیز مطمئن تر از این نبود که از دست دادن سیاره آنها را فوراً به سمت خورشید پرتاب کند. و هیچ چیز پوچ تر از این نیست که انتظار داشته باشیم از درایو فرستنده در فاصله چند میلیون مایلی، بسیار کمتر از چند هزار کیلومتری خارج شویم. ولی- کیم گل میخ را فشار داد.

فوراً سیاهی در مقابل آنها ظاهر شد. سیاهی مطلق و هیولایی نیمی از فلک را پر کرد. این سیاره سپر میدان نیرو بود که خورشید و نیمی از ستاره های کهکشان را محو می کرد. کیم یک هدف نسبتاً به اندازه یک بشقاب شام در فاصله ۱۱۰۰ یاردی با چشم گاو ساخته بود. بیشتر از آن، او از هدف خود کوتاه ایستاده بود، معادل توقف یک گلوله در فاصله سه اینچ از آن مکان. با صدای عجیبی گفت: “رله کار کرد.

رنگ موی نسکافه ای بلوند روشن : حتی عقب مانده، دونا.” ۸ سد تاریک کیم مدتی ساکت نشست و عرق روی پوستش ریخت. زیرا شانس آنها در واقع ناچیز به نظر می رسید. به هر حال توقف یک سفینه فضایی با سرعت فرستنده با وسایل دستی غیرممکن بود. می تواند در یک دهم میلی ثانیه از یک کهکشان عبور کند. بنابراین کیم یک رله کارکرده با تشعشع ابداع کرده بود.