رنگ موی بژ نسکافه ای روشن

رنگ موی بژ نسکافه ای روشن : تا صد مایلی اشیای کوچکی که از استارشاین و کشتی های خواهرش رها شده بود، بدون احساس ناراحتی فعال برود. بدیهی است که شهرها دارای ماشین آلات حکومتی و انتقال دهنده های ماده بودند.

مو : سومین کشتی عظیم یک چرخش دیوانه وار و بی اراده انجام داد و همچنین تنها مسیر ممکن را با پرتاب کردن از سیاره اصلی خود در حال حرکت بیش از حد انجام داد. بعد چهارم! کیم با صراحت گفت: «آنها زمانی برای زنگ هشدار ندارند. “اکنون وارد جو شده و ما کارهایمان را انجام می دهیم!” سفینه کوچک به سمت سیاره زیر آنها فرو رفت. در درگاه های دید رو به جلو متورم شد.

رنگ موی بژ نسکافه ای روشن

رنگ موی بژ نسکافه ای روشن : سینابی با سرعت دویست برابر نور به پرواز در آمد. به عقب‌نشینی غیرقابل ردیابی فرار کرد و فضای پرتنش اطراف آن جمع شد. کیم به راحتی با تلفن فضایی صحبت کرد: “همه چی خوبه! اگه بقیه هم همین کارو بکنن…” غول دوم به همین شکل فرار کرد. کشتی های کوچک آدس از هر طرف ظاهر می شدند و به سمت دشمنان خود می رفتند.

تمام فلک را پر کرد. کیم مسیر خود را تغییر داد و به سمت اندام سیاره هدف گرفت. کشتی پایین و پایین رفت. لرزه ای ضعیف تمام تار و پود کشتی را فرا گرفت. جو را تحت تاثیر قرار داده بود. یک کلانشهر هیولا در جلو و پایین وجود داشت. کیم یک کنترل را لمس کرد. یک چیز کوچک به سمت پایین و پایین رفت. او دوباره به فضا منحرف شد. او با تلسکوپ الکترونی تماشا کرد.

مانند حشرات کوچک، ناوگان آدس بر روی سطح سیاره چشمک زد. انگار هدفی نداشتند. به نظر می رسید که آنها هیچ کاری انجام نمی دادند. آنها به این طرف و آن طرف پرتاب کردند و دوباره به سمت فضای باز گریختند، بدون اینکه هرگز بیش از بیرونی ترین قسمت های جو سیاره را لمس کنند. اما زمان برد. آنها تازه شروع به سرازیر شدن دوباره به سمت خلاء می کردند.

که اولین کشتی جنگی غول پیکر دوباره به چشم آمد. این بار آماده عمل بود. پرتو پروژکتورهای آن جریان‌های نازکی از یون‌ها را که حتی در فضای خالی نیز قابل مشاهده بودند، شعله‌ور می‌کردند. کشتی های آدس دسته جمعی برای آن غوطه ور شدند. تیرهای جنگ به طرز وحشتناکی شعله ور شدند. و کشتی های کوچک ناپدید شدند.

رنگ موی بژ نسکافه ای روشن : غواصی برای آن، غوطه ور شدن برای آن، خشم به سمت آن با هر ظاهر حمله مرگبار، وقتی پرتوهای مرگبار آنها را لمس کردند، به درایو فرستنده رفتند. زیرا خدمه هر یک با مچ‌بند و رله‌هایی مجهز بودند که هنگام برخورد تیرهای جنگی، آنها را با سرعتی بی‌نهایت پرتاب می‌کردند. در عرض چند ثانیه، وقتی دومین و سومین و چهارمین کشتی جنگی سینابی از فضای خالی آماده نبرد بازگشتند.

تمام فضای سیاره خود را خالی یافتند. آنها با عصبانیت برخورد خود را به ستاد گزارش دادند. ستاد پاسخی نداد. کشتی‌های بزرگ با بی‌احتیاطی، نگران، به زمین رفتند تا ببینند چه اتفاقی افتاده است. آنها می ترسیدند که نابودی به سیناب دو رسیده باشد. اما این کار را نکرده بود. ناوگان آدس سیاره دشمن را بمباران کرده بود، مطمئناً، اما به شکلی کاملاً بی سابقه. آنها به سادگی جعبه های گرد.

کوچک حاوی دستگاه هایی را که به راحتی ساخته می شد و حتی باوجدان ترین تبعیدیان در آدس نیز نمی توانستند به آن اعتراض کنند، انداخته بودند. آنها واحدهای پخش کوچکی بودند، بسیار شبیه به یک کیم که در یک کشتی طعمه قرار داده بود، که فرکانس های عصبی مدار انضباطی را که برای مردان تنظیم شده بود پخش می کرد.

کیس ها کره های بدون درز بودند که از آلیاژی ساخته شده بودند که فقط با متالورژی پودر ساخته می شد و اصلا نمی توانست ذوب یا سوراخ شود. این سخت ترین ماده ای بود که در سی هزار سال تمدن ایجاد شد. و حداقل یکی از آن پرونده ها در هر شهر بزرگ سیناب دو رها شده بود و زمانی که آنها ضربه زدند شروع به پخش کردند.

رنگ موی بژ نسکافه ای روشن : هر شهر سیاره پایتخت امپراتوری فوراً بی حرکت ضربه خورد. از خود امپراتور درشت و زشت گرفته تا کمتر مورد توجه فقیرنشین ترین زاغه های هر شهر، هر مردی احساس می کرد که تمام ماهیچه هایش به طرز وحشتناک و غیرممکنی سفت شده است. هر مردی درمانده و تشنج شده بود. و زنان تحت تأثیر قرار نگرفتند. در سیناب دو، که پایتخت تمدنی بود که زنان را حیوانی پست می‌دانست.

زنان به باهوش بودن تشویق نشده بودند. برای مدت طولانی آنها فقط گیج بودند. آنها از تلاش برای انجام هر کاری برای کمک به مردان خود می ترسیدند. آنهایی که بچه‌های پسر کوچک داشتند بدون شک اولین کسانی بودند که جرات کردند از مغزشان استفاده کنند. بدون شک این مادر پسر کوچکی بود که به طرز وحشتناکی بی حرکت مانده بود و ناامیدانه به دنبال کمک بود.

او با ترس استدلال کرد که از آنجایی که شهر خودش مملو از مجسمه های عذاب آور مردانه است، شاید در شهر دیگری کمکی وجود داشته باشد. او با لرزش یک ماشین زمینی گرفت و ناامیدانه خواست تا پسرش را به جایی که ممکن است کاری برای او انجام شود منتقل کند. و او متوجه شد که در فضای باز آن سوی شهر، او از بی حرکتی به یک ناراحتی صرفاً زوزه می کشد.

رنگ موی بژ نسکافه ای روشن : با پشت سر گذاشتن شهر، او به طور فزاینده‌ای ناراضی کمتر می‌شد و در نهایت کاملاً عادی بود. اما باید ساعت‌ها قبل از اینکه این کشف کاملاً شناخته شود، می‌گذشت، به طوری که مادران فرزندان پسر خود را فراتر از محدوده کوچکی که از آسمان رها می‌شد بردند. و سپس همسران با وظیفه‌شناسی، شوهران درمانده خود را بر روی واگن‌های زمینی یا در نوار نقاله‌ها بار می‌کردند.

آنها را به جایی می‌بردند که می‌توانستند با خشم افسارگسیخته خشمگین شوند. امپراتور و دربارش احتمالاً آخرین بار بودند که با فاصله ای صرف از تأثیرات پخش مدار انضباطی رها شدند. امپراتوری به هرج و مرج تقلیل یافت. به مدت پنجاه مایل در مورد هر بمب برای هیچ مردی غیرممکن بود که بتواند یک عضله را حرکت دهد. برای هفتاد و پنج آن عذاب بود. هیچ مردی نمی توانست.