رنگ موی زنان کره ای

رنگ موی زنان کره ای : وارد اتاق شد و در را بست و مدتی سرگردان ایستاد و عظمت پیش روی خود را تحسین کرد. یکی از زیباترین آپارتمان ها در باشکوه ترین قصر جهان به او داده شده بود، و نمی توانید تعجب کنید که بخت خوب او او را شگفت زده و شگفت زده کرد تا زمانی که به محیط اطراف خود عادت کرد.

مو : حتی بهتر از این: همه خوشحال و راضی به نظر می رسیدند، زیرا چهره هایشان خندان و بی توجه بود و موسیقی و خنده از هر طرف شنیده می شد. “اصلا کار نمیکنن؟” از مرد پشمالو پرسید. مرد چوبی حلبی پاسخ داد: “برای اطمینان از کار آنها.” این شهر عادلانه را نمی‌توان بدون نیروی کار ساخت و مراقبت کرد، و همچنین نمی‌توان میوه و سبزیجات و سایر مواد غذایی را برای خوردن ساکنان تهیه کرد.

رنگ موی زنان کره ای

رنگ موی زنان کره ای : صاحب آن. پیاده‌روها تخته‌های مرمری فوق‌العاده‌ای بودند که مانند شیشه صاف شده بودند، و حاشیه‌هایی که مسیرها را از خیابان عریض جدا می‌کردند نیز با زمردهای خوشه‌ای ضخیم چیده شده بودند. در این پیاده‌روی‌ها افراد زیادی بودند – مرد، زن و کودک – که همگی لباس‌های زیبای ابریشمی یا ساتن یا مخملی با جواهرات زیبا به تن داشتند.

همانطور که آنها بازی خود را انجام می دهند.” “این فوق العاده است!” مرد پشمالو اعلام کرد. “امیدوارم اوزما به من اجازه دهد اینجا زندگی کنم.” ارابه ای که در بسیاری از خیابان های جذاب می پیچید، جلوی ساختمانی چنان وسیع، نجیب و زیبا ایستاد که حتی باتن-برایت هم بلافاصله حدس زد که آن کاخ سلطنتی است. باغ‌ها و زمین‌های وسیع آن با دیواری مجزا احاطه شده بود.

نه آنقدر بلند یا ضخیم که دیوار اطراف شهر بود، اما با طراحی زیباتر و تماماً از مرمر سبز ساخته شده بود. وقتی ارابه جلوی آنها ظاهر شد دروازه ها باز شدند و شیر ترسو و ببر گرسنه از راهروی جواهراتی به سمت در ورودی قصر رفتند و کوتاه ایستادند. “اینجا هستیم!” دوروتی با خوشحالی گفت و به باتن برایت از ارابه کمک کرد. پلی کروم به آرامی به دنبال آن ها پرید و با انبوهی از خدمتکارانی که لباس های شیک پوشیده بودند.

به استقبال آن ها رفتند که در حالی که بازدیدکنندگان از پله های مرمر بالا می رفتند خم می کردند. در سر آنها خدمتکار کوچک و زیبا با موها و چشمان تیره بود که تماماً لباس سبز و نقره دوزی شده بود. دوروتی با لذت آشکار به سمت او دوید و فریاد زد: “اوه، جلیا جامب! من خیلی خوشحالم که دوباره شما را می بینم. اوزما کجاست؟” خدمتکار کوچولو با تحقیر پاسخ داد.

او آرزو می کند که به محض اینکه استراحت کردی و لباست را عوض کردی، به نزد او بیایی، پرنسس دوروتی. و تو و دوستانت امروز عصر با او ناهار بخوریم.” “تولد او کی است، جلیا؟” از دختر پرسید. “پس فردا، اعلیحضرت.” “و مترسک کجاست؟” خدمتکار پاسخ داد: “او به کشور مونچکین رفته است تا به افتخار جشن اوزما مقداری نی تازه بیاورد تا خودش را با آن پر کند.” او گفت: “او فردا به شهر زمرد بازمی گردد.

رنگ موی زنان کره ای : در این زمان، توک توک، مرد چوب‌دار حلبی و مرد پشمالو رسیده بودند و ارابه به پشت قصر رفته بود، بیلینا با شیر و ببر می‌رفت تا جوجه‌هایش را بعد از غیبت از آنها ببیند. اما توتو در کنار دوروتی ماند. جلیا جامب گفت: لطفا وارد شوید. “وظیفه پسندیده ما خواهد بود که همه شما را تا اتاق هایی که برای استفاده شما آماده شده است همراهی کنیم.” مرد پشمالو تردید کرد.

دوروتی پیش از این هرگز نمی‌دانست که او از قیافه‌های پشمالو خود خجالت می‌کشد، اما حالا که با شکوه و شکوه بسیار احاطه شده بود، مرد پشمالو متأسفانه احساس می‌کرد که جایش نیست. دوروتی به او اطمینان داد که همه دوستانش در کاخ اوزما استقبال می‌کنند، بنابراین او با احتیاط کفش‌های پشمالو خود را با دستمال پشمالو خود پاک کرد و بعد از دیگران وارد سالن بزرگ شد.

تیک‌توک در کاخ سلطنتی زندگی می‌کرد و مرد چوب‌دار حلبی هر زمان که اوزما را ملاقات می‌کرد، همیشه یک اتاق داشت، بنابراین این دو بلافاصله رفتند تا گرد و غبار سفر را از بدن درخشان خود پاک کنند. دوروتی همچنین مجموعه‌ای از اتاق‌های زیبایی داشت که در شهر زمرد همیشه آن‌ها را اشغال می‌کرد. اما چندین خدمتکار مؤدبانه جلوتر رفتند تا راه را نشان دهند.

رنگ موی زنان کره ای : اگرچه او کاملاً مطمئن بود که می تواند اتاق ها را خودش پیدا کند. او باتن-برایت را با خود برد، زیرا او آنقدر کوچک به نظر می رسید که در قصری به این بزرگی تنها بماند. اما خود جلیا جامب دختر زیبای رنگین کمان را به آپارتمان‌هایش فرستاد، زیرا به راحتی می‌توان فهمید که پلی کروم برای کاخ‌های باشکوه استفاده می‌شود و به همین دلیل مستحق توجه ویژه است.

خوش آمدید مرد پشمالو مرد پشمالو در سالن بزرگ ایستاده بود، کلاه پشمالویش در دستانش بود و فکر می کرد که سرنوشت او چه می شود. او پیش از این هرگز در یک قصر زیبا مهمان نبوده است. شاید او هرگز در جایی مهمان نبوده است. در دنیای بزرگ، سرد و بیرون، مردم مردان پشمالو را به خانه‌های خود دعوت نمی‌کردند.

این مرد پشمالو ما بیشتر در انبارهای یونجه و اصطبل می‌خوابید تا در اتاق‌های راحت. هنگامی که دیگران از سالن بزرگ خارج شدند، او به خادمان پرنسس اوزما با لباس های زیبا نگاه کرد که گویی انتظار داشت به او دستور داده شود. اما یکی از آنها چنان با احترام در برابر او تعظیم کرد که گویی شاهزاده بوده است و گفت: “اجازه دهید.

قربان، شما را به آپارتمان هایتان هدایت کنم.” مرد پشمالو نفس بلندی کشید و شجاعت گرفت. او پاسخ داد: “خیلی خوب.” “من آماده ام.” آنها از طریق سالن بزرگ رفتند، از پلکان بزرگی که با فرش ضخیم با مخمل فرش شده بود، بالا رفتند، و به همین ترتیب در امتداد راهرویی گسترده به یک درگاه کنده کاری شده رسیدند. در اینجا خدمتکار مکثی کرد.

رنگ موی زنان کره ای : در را باز کرد و با احترام گفت: “آنقدر خوب باش که وارد شوی، قربان، و خودت را در خانه‌های خود در اتاق‌هایی که اوزمای سلطنتی ما سفارش داده برایت آماده کرده است، بسازی. به موقع اینجا خواهم بود تا شما را به اتاق پذیرایی هدایت کند، جایی که مفتخر به ملاقات با حاکم دوست داشتنی اوز خواهید شد. مرد پشمالو گفت: نه. “اما من بسیار موظف هستم.