رنگ موی گیاهی دخترانه

رنگ موی گیاهی دخترانه : در مرکز شهر زمرد دیواری از زمردهای درخشان که کاخ اوزما را احاطه کرده است، بلند شده است. این کاخ تقریباً به خودی خود یک شهر است و بسیاری از دوستان خاص حاکم و کسانی که اعتماد و لطف او را به دست آورده اند در آن زندگی می کنند. در مورد خود اوزما، هیچ واژه ای در هیچ فرهنگ لغتی وجود ندارد که برای توصیف زیبایی ذهن و شخصیت این دختر جوان مناسب باشد.

مو : او می‌توانست سایه‌های درختان باشکوه و خطوط کلی تپه‌ها را ببیند. زیر پاهای او چمن نرمی بود، اما در غیر این صورت نور فروکش ماه هیچ چیز را به وضوح آشکار نمی کرد. نظر کاپن بیل این بود: “به نظر می رسد مانند هر کشور دیگری است.” مترسک به او اطمینان داد: “اما اینطور نیست.” “شما اکنون در داخل مرزهای باشکوه ترین سرزمین پریان در تمام جهان هستید.

رنگ موی گیاهی دخترانه

رنگ موی گیاهی دخترانه : آنها به قدری در هوا بودند که وقتی از قله بلندترین قله عبور می کردند به نظر می رسید بسیار پایین تر از آنها. به محض اینکه آنها به خوبی از سد عبور کردند به سمت پایین حرکت کرد و مسافران خود را روی زمین فرود آورد. “اینجا ما هستیم، در سرزمین اوز امن!” مترسک با خوشحالی گریه کرد. “اوه، ما؟” تروت پرسید و با کنجکاوی به اطرافش نگاه کرد.

این قسمت از آن فقط گوشه ای از کشور است و کمترین قسمت آن جالب است. اینجا خیلی متراکم نیست، من اینجا خواهم کرد. اعتراف کن، اما -” هنگامی که چهار ارک به آسمان سوار شدند، او با یک غرش ناگهانی و هجوم هوا قطع شد. “شب بخیر!” صدای تیز موجودات عجیب و غریب را صدا زد، و اگرچه تروت فریاد زد “شب بخیر!” دختر کوچولو تا جایی که می‌توانست، تقریباً آماده گریه بود.

زیرا اورک‌ها منتظر نبودند که به‌خوبی از محبت‌هایشان نسبت به او و کاپن بیل تشکر کنند. اما اورک ها رفته بودند و تشکر از کارهای خوب جز برای اثبات مودب بودن، ارزش زیادی ندارد. مترسک گفت: “خوب، دوستان، ما نباید تمام شب را اینجا در چمنزارها بمانیم، پس بیایید یک مکان دلپذیر برای خواب پیدا کنیم. نه اینکه برای من مهم باشد، زیرا من هرگز نمی خوابم. من می دانم که مردم گوشت دوست دارند.

در ساعات تاریک چشمان خود را ببندند و بی حرکت دراز بکشند.” تروت در حالی که مرد نی را در مسیری کوچک دنبال می کرد، خمیازه می کشید، اعتراف کرد: «خیلی خسته هستم، بنابراین، اگر خانه مناسبی پیدا نکردید، من و کپن بیل زیر درختان می خوابیم، یا حتی روی این چمن نرم.” اما خانه ای خیلی دور نبود، اگرچه وقتی مترسک به آن برخورد کرد، هیچ نوری در آن نبود.

کاپن بیل چندین بار به در زد و هیچ پاسخی دریافت نکرد، مترسک با جسارت قفل را بلند کرد و وارد شد و به دنبال آن بقیه رفتند. و به محض اینکه وارد شدند، نور ملایمی اتاق را پر کرد. تروت نمی‌توانست بگوید از کجا آمده است، زیرا هیچ لامپی دیده نمی‌شد، اما او زمان زیادی را برای این مشکل تلف نکرد، زیرا دقیقاً در مرکز اتاق یک میز سه نفره قرار داشت، با مقدار زیادی غذای خوب.

روی آن و چندین ظروف داغ دود می کنند. دختر کوچولو و باتن-برایت هر دو تعجب‌های شادی را به زبان آوردند، اما بیهوده به دنبال هر اجاق یا شومینه آشپزی یا کسی بودند که ممکن است این جشن خوشمزه را برای آنها تدارک دیده باشد. پسر زمزمه کرد: «این سرزمین پریان است، کلاهش را به گوشه ای پرت کرد و پشت میز نشست. بوی این شام به اندازه پای بوقلمونی است که من در جینکسلند خوردم.

رنگ موی گیاهی دخترانه : تروت فکر می کرد عجیب است که هیچ کس جز خودشان در خانه نیستند، اما روی دیوار روبروی در یک قاب طلایی بود که با حروف بزرگ این کلمه را نشان می داد: “خوش آمدی.” بنابراین او دیگر تردیدی در خوردن غذایی که به طرز مرموزی برای آنها تهیه شده بود نداشت. “اما فقط مکان برای سه نفر وجود دارد!” او فریاد زد. مترسک گفت: “سه تا کاملا کافی است.” “من هرگز غذا نمی‌خورم، زیرا از قبل سیر شده‌ام.

و نی تمیز خوبم را بهتر از غذا دوست دارم.” تروت و مرد ملوان گرسنه بودند و یک غذای مقوی درست کردند، زیرا از زمانی که خانه را ترک کرده بودند، طعم این غذای خوب را نچشیدند. تعجب آور بود که باتن برایت می توانست خیلی زود پس از جشن خود در جینکسلند غذا بخورد، اما پسر همیشه هر وقت فرصتی بود غذا می خورد. او گفت: “اگر الان غذا نخورم، دفعه بعد که گرسنه شدم.

آرزو می کنم ای کاش می خوردم.” تروت وقتی دید که یک ظرف بستنی در کنار بشقابش ظاهر شده است، گفت: «واقعاً، کاپن، مطمئنم که اینجا سرزمین پریان است.» او با جدیت پاسخ داد: “در آن شکی نیست، تروت.” باتن برایت گفت: «من قبلاً اینجا بوده ام، بنابراین می دانم. بعد از شام، سه اتاق خواب کوچک در مجاورت اتاق نشیمن بزرگ خانه پیدا کردند و در هر اتاق یک تخت راحت سفید با بالش های پرزدار قرار داشت.

رنگ موی گیاهی دخترانه : شاید مطمئن باشید که فانی های خسته دیری نپاییدند که به مترسک شب بخیر گفتند و به رختخوابشان خزیدند و تا صبح آرام خوابیدند. تروت و کاپن بیل برای اولین بار از زمانی که به گرداب وحشتناک چشم دوختند، از اضطراب و مراقبت رها شدند. دکمه-برایت هرگز نگران چیزی نبود. مترسک که نمی توانست بخوابد، از پنجره به بیرون نگاه کرد و سعی کرد ستاره ها را بشمارد.

فصل بیست و یکم دوروتی، بتسی و اوزما گمان می‌کنم بسیاری از خوانندگان من توصیف‌هایی از شهر زیبا و باشکوه زمرد اوز را خوانده‌اند، بنابراین نیازی به توصیف آن در اینجا نیست، جز این که بگویم هرگز هیچ شهری در هیچ سرزمین پریان با شکوه و شکوه با این شهر برابری نکرده است. تقریباً دقیقاً در مرکز سرزمین اوز قرار دارد.