ترکیب رنگ مو برای مش کلاهی

ترکیب رنگ مو برای مش کلاهی : فقط کف دست ها، کف پاها و ناخن ها اغلب با رنگ قرمز تزئین شده بودند. به احتمال زیاد با استفاده از حنا . اینها مومیایی هایی بودند.

رنگ مو : یا در کناره‌های آن انداخته می‌شد، کاهنان به تنهایی می‌توانستند آن را لمس کنند و اجازه دهند آن را به قبر بگذارند. این نویسنده جالب، اگرچه نه چندان درستکار، شرح زیر را از روند ارائه می دهد. در مصر طبقه خاصی از مردم وجود دارند که شغل آنها مومیایی کردن بدن است. هنگامی که جسدی به آنها نشان داده می شود، آنها مدل هایی از مومیایی ها را که روی چوب به تصویر کشیده شده اند به نمایش می گذارند.

ترکیب رنگ مو برای مش کلاهی

ترکیب رنگ مو برای مش کلاهی : در حالی که آینده نگری و خرد مقدسات مصری توسط مؤسسات بهداشتی متمایز می شد، اما منافع آنها نادیده گرفته نشد. و هنر مومیایی کردن، که آنها در انحصار هر شاخه دیگر از یادگیری، تمایل کمی به اضافه کردن به درآمد خود را. هر مرده ای دارایی آنها بود. هرودوت به ما می‌گوید که اگر جسد یک مصری یا غریبه در رود نیل پیدا می‌شد.

این مدل ها سه نوع هستند و قیمت آن ها متفاوت است. با پایان یافتن معامله، مومیایی‌کنندگان کار خود را آغاز می‌کنند. مغزها ابتدا از طریق بینی با ابزار آهنی کج خارج می شوند. سپس با یک سنگ اتیوپی تیز برشی در کنار بدن ایجاد می شود که احشاء از طریق آن کشیده می شوند. اینها تمیز می شوند، در شراب خرما شسته می شوند و سپس با مواد معطر پودر شده پاشیده می شوند.

شکم را با پودر مره و دارچین و عطرهای دیگر پر می کنند، اما بدون بخور. پس از این دستکاری ها، بدن را دوخته و به مدت هفتاد روز با نبات نمک می زنند. این مدت گذشت، جسد دوباره شسته می‌شود و با غلتک‌های کتانی که با آدامس پوشانده می‌شود، قنداق می‌کنند که مصریان معمولاً به جای چسب از آن استفاده می‌کنند. روابط پس از این عمل، جسد را به خانه می برند و در یک جعبه چوبی شبیه به انسان قرار می دهند.

سپس آن را در محفظه هایی که برای این منظور تعیین شده است قفل کنید و آن را به صورت عمودی مقابل دیوار قرار دهید. این گران ترین فرآیند است. بعدی اقتصادی تر است. سرنگ‌ها با مایعی که از سدر استخراج می‌شود پر می‌شوند. این مشروب از طریق برشی که در پهلو انجام می شود به بدن پرتاب می شود و به گونه ای است که به تدریج احشاء را خورده و از بین می برد.

ترکیب رنگ مو برای مش کلاهی : پس از نمک زدن بدن، چیزی جز استخوان و پوست باقی نمی ماند که این ماده است. تاثیر نمی گذارد. گزارشی تا حدودی مشابه ارائه می دهد، اما برخی از جزئیات کنجکاو را اضافه می کند. اولین کلاس مراسم خاکسپاری یک استعداد نقره ای هزینه داشت. بیست دقیقه دوم; و سومی به ندرت هیچ چیز. مومیایی کنندگان کار خود را به چند دسته تقسیم می کنند.

دفاتر اولی یا اسکرینر، قسمتی از بدن را در سمت چپ که قرار است برش در آن ایجاد شود، نشان می دهد. اپراتور بعدی ثنایا است که برای این منظور از سنگریزه تیز اتیوپی استفاده می کند. سپس احشاء به استثنای قلب و کلیه ها بیرون کشیده می شوند. و سپس بدن با شراب خرما و مواد معطر شسته می شود. جسد را پس از آن با صمغ سرو می‌مالند و مره و دارچین و ادویه‌های مختلف می‌پاشند.

در نهایت به خانواده متوفی بازگردانده می شود، به گونه ای که ابروها و پلک ها آسیبی نبینند و چهره شخصیتی را که آن را در طول زندگی متمایز کرده است حفظ می کند. پورفیریوس به ما اطلاع می‌دهد که مومیایی‌کنندگان پس از بیرون کشیدن روده‌ها، آنها را در معرض نور خورشید قرار دادند و برای آن نورانی دعا کردند و اعلام کردند که اگر متوفی مرتکب شکم‌خوری شده باشد، روده‌ها به تنهایی مقصر هستند.

ترکیب رنگ مو برای مش کلاهی : بنابراین آنها را به رود نیل انداختند. پلوتارک به مراسم مشابهی اشاره می کند. به نظر می‌رسد که ثنایا موجودی تحقیر شده در نظر گرفته می‌شود، زیرا دیودوروس به ما می‌گوید که پس از عمل، او توسط روابط از بین رفته تعقیب شد و سنگ پرتاب شد، زیرا بقایای مردگان را آلوده کرده بود . این گزارش‌های باستانی‌ها به گرمی توسط عتیقه‌های مدرن مورد اعتراض قرار گرفته‌اند.

و معتقد بودند که مواد مختلفی که گفته می‌شود در فرآیند مومیایی کردن مورد استفاده قرار گرفته‌اند، ویژگی‌های منتسب به آن‌ها را ندارند، به‌ویژه مشروبی به نام سدریا که از آن استخراج می‌شود. درخت سرو رویر، یکی از اعضای کمیسیون علوم و هنرهای مصر، گزارش های مورخان باستان را تا حد زیادی تأیید می کند.

و در مقاله‌ای بسیار جالب در این زمینه، متوجه می‌شویم که استخوان‌های بینی در برخی مومیایی‌ها از بین می‌رود، اما در برخی دیگر دست نخورده باقی می‌ماند، شرایطی که ما را به این فکر می‌اندازد که در چنین مواقعی مغز در مومیایی باقی مانده است. جمجمه ظاهراً سوراخ پهلو دوخته نشده بود، بلکه لبهای برش فقط به هم چسبیده بودند.

او مومیایی ها را به دو دسته تقسیم می کند که در آنها مواد تاننوبالزامیک وارد شده بود و مومیایی هایی که فقط نمک زده شده بودند. اولین گونه ها پر از مواد رزینی معطر یا آسفالت و قیر خالص یافت شدند. این مواد صمغی هیچ بویی متصاعد نمی‌کردند، اما وقتی در آتش ریخته می‌شد، دود غلیظی بلند می‌شد و عطری قوی آشکار می‌شد.

ترکیب رنگ مو برای مش کلاهی : مومیایی هایی که به این ترتیب حفظ شدند سبک، خشک و شکننده بودند. دندان ها، موها و ابروهای خود را حفظ کردند. برخی از آنها سراسر طلاکاری شده بودند. در برخی دیگر، طلا فقط به صورت، دست‌ها، پاها و سایر قسمت‌ها مالیده شده بود. این عمل از[صفحه ۵۲۶]تذهیب آنقدر عمومی بود که این باور را تضمین نمی کند.

که فقط بقایای مشاهیر و ثروتمند بوده اند که به این ترتیب تزیین شده اند. این مومیایی ها، تا زمانی که در مکانی خشک نگهداری می شدند، بدون تغییر بودند. اما به زودی تجزیه شدند و هنگامی که در معرض رطوبت اتمسفر قرار گرفتند، جریان ناخوشایندی از خود ساطع کردند. مومیایی هایی که به این ترتیب تهیه شده بودند رنگ زیتونی داشتند.

در حالی که مومیایی هایی که با مواد قیر نگهداری می شدند رنگ مایل به قرمز داشتند. ورقه ها سخت و درخشان، انگار لاک زده شده اند. ویژگی ها تغییر نکردند و حفره ها با یک ماده صمغی سیاه، سخت و بدبو پر شدند. موادی که به این ترتیب به کار گرفته شد مشابه قیر یهودیه بود. بیشتر آنها طلاکاری شده بودند. مومیایی های دیگر بدون هیچ برش جانبی، زمانی که، به احتمال زیاد، روده ها از طریق راست روده کشیده شده بودند، پیدا شدند.

این حفره‌ها با ماده‌ای که مورخین پیساسفالتوس نامیده‌اند پر شده‌اند . در مومیایی‌هایی که صرفاً با نمک درمان می‌شوند، وقتی این ماده به وفور یافت می‌شود، ویژگی‌ها از بین می‌رود و سطح بدن با قیر آغشته شده است. این مومیایی ها که البته بقایای طبقات فقیرتر هستند، رایج ترین هستند. آنها سنگین، سفت و سیاه هستند و بوی نامطبوعی می دهند. آنها از هیچ تذهیب لاف می زنند.