ترکیب رنگ مو یاسی خاکستری

ترکیب رنگ مو یاسی خاکستری : سپس با همراهی مرغ زرد از زیر سایه درختان به سمت ساحل دریا رفت. آن‌ها تا حدودی از ماسه‌ها عبور کرده بودند که ناگهان بیلینا با صدایی از وحشت گریه کرد: “آن چیست؟” دوروتی به سرعت چرخید و از مسیری که از میان درختان منتهی می‌شد.

مو : که با وقار در کنار او حرکت می کرد. “از کجا باید بدانم؟” مرغ را برگرداند “من نمی توانم بخونم.” “اوه! نمی توانید؟” “مطمئنا نه، من هرگز به مدرسه نرفته ام، می دانید.” دوروتی اعتراف کرد: “خب، من دارم.” “اما حروف بزرگ و دور از هم هستند و املای کلمات دشوار است.” اما او با دقت به هر حرف نگاه کرد و در نهایت متوجه شد که این کلمات روی ماسه نوشته شده است: “مراقب چرخاننده ها باشید!” هنگامی که دوروتی کلمات را با صدای بلند خوانده بود، مرغ گفت: “این نسبتاً عجیب است.” «فکر می‌کنید چرخ‌ها چیست؟» دوروتی گفت: “افرادی که آن چرخ هستند.

ترکیب رنگ مو یاسی خاکستری

ترکیب رنگ مو یاسی خاکستری : اما فایده ای نداشت. او ممکن است تا پایان همه چیز صحبت کرده باشد. دوروتی در حالی که کمی از لبه آب به عقب می رفت، به سمت بیشه درختان، به قسمت صافی از ماسه سفید رسید که به نظر می رسید علائم عجیب و غریبی روی سطح آن مشخص شده بود، درست همانطور که با چوب روی شن می نوشتیم. “چی میگه؟” از مرغ زردی پرسید.

حدس می‌زنم. آنها باید چرخ دستی یا تاکسی کودک یا گاری دستی داشته باشند.” مرغ زرد پیشنهاد کرد: “شاید آنها اتومبیل هستند.” “نیازی نیست که مراقب تاکسی های کودک و چرخ دستی باشیم، اما خودروها چیزهای خطرناکی هستند. چند نفر از دوستان من توسط آنها زیر گرفته شده اند.” دختر پاسخ داد: «این نمی تواند اتوبیل باشد، زیرا اینجا کشوری جدید و وحشی است.

بدون حتی واگن برقی یا تلفن. مطمئنم که مردم اینجا هنوز کشف نشده اند. یعنی اگر افرادی وجود داشته باشند. بنابراین من فکر نمی‌کنم که می‌تواند خودکاری وجود داشته باشد، بیلینا. مرغ زرد اعتراف کرد: “شاید نه.” “الان کجا میری؟” دوروتی پاسخ داد: “به آن درختان بروید تا ببینم آیا می توانم میوه یا آجیل پیدا کنم.” او روی شن‌ها قدم زد و پای یکی از تپه‌های صخره‌ای کوچکی را که در نزدیکی آن قرار داشت دور زد و به زودی به لبه جنگل رسید.

در ابتدا او بسیار ناامید شد، زیرا درختان نزدیکتر همه پونیتا، یا چوب پنبه یا اکالیپتوس بودند و اصلاً میوه و آجیل نداشتند. اما، خداحافظ، هنگامی که تقریباً ناامید شده بود، دختر کوچک با دو درخت برخورد کرد که قول داده بودند به او غذای فراوان بدهند. یکی کاملاً پر از جعبه‌های کاغذی مربعی بود که به صورت دسته‌ای روی همه اندام‌ها رشد می‌کردند.

و روی بزرگ‌ترین و رسیده‌ترین جعبه‌ها کلمه «ناهار» با حروف برجسته و مرتب خوانده می‌شد. به نظر می‌رسید که این درخت در تمام طول سال می‌بارد، زیرا روی برخی از شاخه‌ها شکوفه‌های جعبه ناهار و روی برخی دیگر جعبه‌های کوچک ناهار وجود داشت که هنوز کاملاً سبز بودند و ظاهراً تا زمانی که بزرگ‌تر نشده بودند برای خوردن مناسب نبودند.

ترکیب رنگ مو یاسی خاکستری : برگ های این درخت همگی دستمال کاغذی بود و ظاهری بسیار دلنشین به دختر بچه گرسنه می داد. اما درخت کنار درخت ناهار خوری حتی شگفت‌انگیزتر بود، زیرا حاوی مقادیری سطل شام بود که آنقدر پر و سنگین بود که شاخه‌های تنومند زیر وزنشان خم می‌شدند. برخی کوچک و به رنگ قهوه ای تیره بودند. آنهایی که بزرگتر بودند رنگ حلبی کسل کننده داشتند.

اما آنهایی که واقعا رسیده بودند سطلهای قلع روشنی بودند که در پرتوهای آفتابی که آنها را لمس می کرد می درخشیدند و به زیبایی می درخشیدند. دوروتی خوشحال شد و حتی مرغ زرد نیز اذعان کرد که شگفت زده شده است. دخترک روی نوک پا ایستاد و یکی از زیباترین و بزرگ ترین جعبه های نهار را انتخاب کرد و سپس روی زمین نشست و مشتاقانه آن را باز کرد.

داخلش، یک ساندویچ ژامبون، یک تکه کیک اسفنجی، یک ترشی، یک تکه پنیر جدید و یک سیب پیدا کرد که به خوبی در کاغذهای سفید پیچیده شده بود. هر چیز یک ساقه جداگانه داشت، بنابراین باید از کنار جعبه برداشته می شد. اما دوروتی متوجه شد که همه آنها خوشمزه هستند و قبل از اینکه تمام شود ناهار داخل جعبه را خورد. او به بیلینا که با کنجکاوی کنارش نشسته بود.

به تماشای او نشسته بود، گفت: «ناهار، صبحانه‌ای نیست». اما وقتی کسی گرسنه است می‌تواند حتی صبحانه شام ​​بخورد و شکایت نکند. مرغ زرد با لحنی مضطرب گفت: “امیدوارم جعبه ناهار شما کاملاً رسیده باشد.” “بسیاری از بیماری ها ناشی از خوردن چیزهای سبز است.” دوروتی گفت: “اوه، مطمئنم که رسیده بود،” همه، یعنی ترشی را قبول کنید، و یک ترشی باید سبز باشد.

ترکیب رنگ مو یاسی خاکستری : بیلینا. و حالا فکر می‌کنم یک سطل شام انتخاب کنم تا وقتی دوباره گرسنه شدم بخورم، و سپس شروع کنیم و «کشور را کاوش کنیم و ببینیم کجا هستیم». “آیا نمی دانید این چه کشوری است؟” از بیلینا پرسید. “اصلا هیچی. اما گوش کن: من کاملاً مطمئن هستم که این کشور پریان است، یا چیزهایی مانند جعبه های نهار و سطل های شام روی درختان نمی رویند.

علاوه بر این، بیلینا، که یک مرغ است، تو نمی شوی. می تواند در هر کشور متمدنی صحبت کند، مانند کانزاس، جایی که هیچ پری در آن زندگی نمی کند.” مرغ متفکرانه گفت: “شاید ما در سرزمین اوز هستیم.” دختر کوچولو پاسخ داد: “نه، این نمی تواند باشد.” “چون من به سرزمین اوز رفته ام و همه آن توسط یک بیابان وحشتناک احاطه شده است که هیچ کس نمی تواند از آن عبور کند.” “پس چطور دوباره از آنجا دور شدی؟” از بیلینا پرسید.

ترکیب رنگ مو یاسی خاکستری : دوروتی گفت: «یک جفت کفش نقره‌ای داشتم که مرا در هوا می‌برد؛ اما آن‌ها را گم کردم.» مرغ زرد با لحنی ناباورانه گفت: آه، واقعاً. دختر ادامه داد: «به هر حال، هیچ ساحلی در نزدیکی سرزمین اوز وجود ندارد، پس حتماً باید کشور پریان دیگری باشد.» در حالی که او صحبت می کرد، یک سطل شام روشن و زیبا را که به نظر می رسید دسته محکمی داشت انتخاب کرد و آن را از شاخه آن برداشت.