مدل مو دخترانه با رنگ فانتزی

مدل مو دخترانه با رنگ فانتزی : و کراوات زرشکی‌اش را بر تن داشت. او در زمستان ریش گذاشته بود. قرمز روشن، و نه خیلی خوش تیپ. بسیاری از افسران با پوست جفت پوشیده بودند. واگن ها مملو از غنائم جامه و سپر و پیراهن گلدوزی شده و سلاح وحشیانه بود.

رنگ مو : آن‌ها و اسب‌هایشان با نوارهای قرمز و آبی، پر و ریزه کاری‌های درخشان رنگ‌آمیزی شده بودند. آنها زیباترین لباس های خود را پوشیده بودند. از نیزه های آنها پوست سر آویزان بود – نیزه کوم لا مانش جوان که پوست سر کتری سیاه را تکان می داد. در حالی که سوار می شدند، اسلحه های خود را به اهتزاز در می آوردند، تفنگ های خود را شلیک می کردند و آوازهای وحشیانه پیروزی می خواندند.

مدل مو دخترانه با رنگ فانتزی

مدل مو دخترانه با رنگ فانتزی : اعلام کرد که اردوگاه در معرض دید است. بر فراز تاج خط الراس، و پایین شیب طولانی آفتابی به دره چادری، به عنوان هشتصد پیروز راهپیمایی کردند. ژنرال شریدان و کارکنانش با لباس کامل منتظر بودند و روی اسب‌های خود از جایی که ستون عبور می‌کرد، نصب شده بودند. ابتدا پیشاهنگان اوسیج سوار بر اسب‌های شوخی خود شدند.

بیور کوچولو رهبری کرد. سعی کرد سفت و مغرور بنشیند.[۲۲۶] اما یک بار باید سینه متورمش را بکوبد و با صدای بلند گریه کند: «به ما می‌گویند آمریکایی. ما بیشتر هستیم. ما اوسیج هستیم!» پشت سر، پیشاهنگهای سفید را در یک صف سوار کرد، آنها نیز افتخار می کردند، اما کالیفرنیا جو بر روی قاطر پیرش که طبق معمول پیپ سیاه خود را دود می کرد.

سپس خانواده‌های هندی آمدند که با کنجکاوی به برخی از اسکواها و بچه‌های سه تایی سوار بر اسب‌سواری نگاه می‌کردند که بسیاری از آنها پتوهای قرمز و آبی داشتند. سپس ژنرال و کارکنانش سوار شدند. بعد از آنها گروه با نواختن “گاریوون” راهپیمایی کردند. در ستون‌هایی از جوخه‌ها، سربازان، درجه به رتبه، افسرانشان را به دنبال داشت.

مدل مو دخترانه با رنگ فانتزی : فریادها و سرودهای اوسیج ها بلند شد. کالیفرنیا جو سریعتر پیپ خود را پف کرد. تکان دهنده بیشتر گروه نواخت. سلاح ها می درخشیدند، پتوهای درخشان و زیور آلات هندی از نقره و مس می درخشیدند، شمشیرها در یک “هدیه” می درخشیدند، و ستون پیروز رتبه به رده دیگر را در مقابل ژنرال شریدان مرور می کرد و مکررا کلاه خود را برمی داشت.

ند و مجروحان دیگر که خود را قهرمان می‌دانستند، کمترین برجسته‌ترین آنها در مراسم بودند. وقتی هفتم به اردوگاه رفت، دوباره اینجا در میعادگاه، زمان بسیار خوبی برای تبریک و دست دادن بود. در آن شب اوسیج ها رقص فوق العاده ای برای پوست سر دادند که تا صبح ادامه داشت و بسیاری از مردم را بیدار نگه داشت. [۲۲۷] هجدهم به سرزمین داکوتا هفتم به کمپ حدود نیم مایلی بالای بیور کریک از چوب درختان فورت ساپلی رفت.

در روز سوم، جسد کاپیتان لوئیس مک‌لین همیلتون در زیر چند چوب پنبه‌ای در ساحل نهر آرام گرفت. این یک تشییع جنازه نظامی رسمی و لطیف بود. با طبل های خفه شده و راهپیمایی آهسته توسط گروه، و در آمبولانس یک تابوت تخته بی ادب که با پرچم آمریکا پوشانده شده بود، و پشت آمبولانس، اسب کاپیتان، با پارچه ای سیاه پوشیده شده و زین خالی و چکمه های سواره نظام وارونه به همراه داشت.

مدل مو دخترانه با رنگ فانتزی : بر فراز قبر سه رگبار شلیک شد. Odell صدای “Taps” را داد. داوطلبان نوزدهم کانزاس، پس از از دست دادن تقریباً تمام اسب های خود در اثر سرما و گرسنگی، سرانجام به سختی وارد شدند. ژنرال شریدان فقط منتظر سربازان کانزاس بود، قبل از اینکه خودش، با ژنرال کاستر و همه، در راهپیمایی زمستانی دیگر علیه سرخپوستان شروع به کار کند. و او امیدوار بود که از سرگرد الیوت و پانزده مرد خبری دریافت کند.

با این حال، تصمیم گرفته شد که اسرا و مجروحان را به فورت هیس بفرستند. و همانطور که ند نبود[۲۲۸] با این حال برای انجام وظیفه مناسب بود (تیر دو سوراخ بزرگ ایجاد کرده بود، یکی روی چشم چپش، جایی که وارد شده بود، و دیگری روی گوش چپش، جایی که بیرون آمده بود)، باید تا فورت هیز برود. مریم کوچولو هم البته رفت.

در هفتم دسامبر، یک هفته کمی پس از ورود هفتم به داخل، دوباره «سربازان پونی» معروف، همراه با پیاده نظام یا «پیاده‌ها» بیرون رفتند. ژنرال شریدان، که هندی‌ها به او «مرد کوچک-بزرگ-کوتاه-سوار-سریع» می‌گفتند، ستون را همراهی می‌کرد، اما «فرفری پیر» («پلنگ خزنده»، «بازوی قوی»، «موهای زرد بلند») فرمانده بود.

آنها به سمت جنوب حرکت کردند. برای شمال، معلولان و زندانیان شاین، تحت اسکورت دنبال می شدند. از گزارش های میدانی به طور منظم به فورت هیز می رسید. در راهپیمایی به سمت جنوب، میدان نبرد واشیتا مورد بازبینی قرار گرفت. دو مایلی پایین تر از دهکده بلک کتل، در یک فضای کوچک از زمین یخ زده، اجساد از بین رفته سرگرد الیوت و گروهبان سرگرد کندی و چهارده نفر دیگر کشف شد.

انبوه گلوله‌های فشنگ نشان می‌داد که آنها سرسختانه جنگیده‌اند تا اینکه یکی یکی سقوط کرده‌اند. سرخپوستانی که برای نجات کتری سیاه عجله داشتند، حتماً آنها را محاصره کرده بودند. کومانچ ها و آپاچی ها در محل رزرو جمع شدند. ساتانتا و گرگ تنها، رئیس جنگ کیووا، دستگیر شدند و همه کیوواها وارد شدند. آراپاهوها نیز همینطور. و بعد به بازوی قوی،[۲۲۹] همانطور که آنها اکنون ژنرال را صدا می کردند.

مدل مو دخترانه با رنگ فانتزی : دو زن جوان سفیدپوست، خانم ویلسون و دوشیزه وایت را تسلیم کرده بودند. کمپین موفقیت آمیز بود. نبرد واشیتا قبایل دشت جنوب غربی را متلاشی کرده بود. در یک روز روشن در مارس ۱۸۶۹، با آهنگ “گاریوون”، سواره نظام هفتم که در سفر به سر می برد، با آرامش به خانه خود در فورت هیز سوار شد. آنها زندانیان شاین بیشتری آوردند، و داستان های بیشتری. یک افسر جدید در فورت هیز فرماندهی می کرد.

او ژنرال نلسون ای. مایلز بود که به تازگی به عنوان سرهنگ نیروی پیاده نظام پنجم منصوب شد، اما در جنگ داخلی افسر سواره نظام بود. او گروه پنجم پیاده نظام خود (یکی خوب) را برای خوشامدگویی به هفتم فرستاد و با «گاریوون» آن را به اردوگاه اسکورت کرد. ژنرال کاستر که سرتاسر پوستش را پوشیده بود، و همچنان پیراهن آبی یقه پهن خود را که ستاره‌ها روی نوک آن‌ها قرار داشت.