رنگ مو فانتزی برای پوست سفید

رنگ مو فانتزی برای پوست سفید : که از ابتدا تا انتهای آن، یک بیان شاعرانه (به اصطلاح) وجود ندارد، مگر در یک بیت. دختر به نثر ساده ای که ممکن است صحبت می کند. کلمه ای وجود ندارد که او واقعاً هنگام لباس پوشیدن از آن استفاده نکند.

رنگ مو : اما سقوط نمی کنند. یک موج ادامه دارد و ادامه دارد و همچنان ادامه دارد. اکنون پایین تر، اکنون بالاتر، اکنون یال خود را مانند اسب پرتاب می کند، اکنون خود را مانند یک دیوار به هم می سازد، اکنون می لرزد، اکنون ثابت است، اما همچنان همان موج، تا اینکه بالاخره به نظر می رسد چیزی کوبیده شده است، و تغییر می کند، نمی داند چگونه ،—موج دیگری می شود.

رنگ مو فانتزی برای پوست سفید

رنگ مو فانتزی برای پوست سفید : هیچ گونه اشتباهی وجود ندارد که منظور از موج باشد، و یا از دیدن آن غافل نشویم. سپس اصطلاح «تغییر» نیز نیرویی عجیب دارد. بیشتر مردم امواج را به صورت بالا و پایین می‌پندارند. اما اگر با دقت به دریا نگاه کنند، متوجه می شوند که امواج بالا و پایین نمی روند. آنها تغییر می کنند. هم مکان و هم شکل را تغییر دهید.

شاعر مانند مجسمه ای بی حوصله در کنارش می ایستد و کلماتش را همان طور که می آیند ضبط می کند. سرانجام عذاب او را فرا می گیرد و در حضور مرگ، برای یک لحظه، احساسات خود او را تسخیر می کند.

پایان خط بر این تصویر پافشاری می‌کند و آن را به شکلی عالی‌تر ترسیم می‌کند، «فومی که گذشت». نه صرفاً ذوب شدن، ناپدید شدن، بلکه گذر، دور از دید، در کارنامه موج. پس از آن که شاعر واقعیت مطلق اقیانوس را تا جایی که ممکن است در برابر چشمان ما قرار داده است، ما را رها می کند تا هر طور که می توانیم درباره آن احساس کنیم.

واقعیت مخالف را برای خود دنبال کنیم، تصویر تپه های سبزی که تغییر نمی کنند. و سنگهای سفید و نوشته شده که نمی گذرند. و از آنجا نیز تصاویر مرتبط با زندگی آرام با قبر آرام و زندگی نومیدانه با کف محو شده را دنبال کنیم: هیچ کس استخوان هایش را تکان ندهد. در مورد سامره، پادشاهش مانند کف روی آب بیرون آمده است.

رنگ مو فانتزی برای پوست سفید : اما هیچ چیز از این در واقع گفته یا اشاره نشده است، و عبارات، همانطور که هستند، کاملاً شدید و دقیق هستند، کاملاً تحت تأثیر[۳۹۰] احساسات نویسنده به شدت کنترل می شود. حتی کلمه “مسخره” نیز به سختی یک استثنا نیست، زیرا ممکن است صرفاً به معنای “فریب دادن” یا “شکست” باشد، بدون اینکه دلالت بر جعل امواج داشته باشد.

شاید بهتر باشد که یک یا دو مورد دیگر برای نشان دادن وقار عجیبی که در همه آیات وجود دارد و بدین ترتیب بیان آنها را محدود به واقعیت محض می‌کند، ارائه دهیم و شنونده را رها کنیم تا آنچه را که می‌تواند از آن جمع‌آوری کند. در اینجا یک مورد قابل توجه از ایلیاد آورده شده است. هلن در حالی که از دروازه اسکیان تروا به میزبان یونانی نگاه می کند.

اسامی ناخداهایش را به پریام می گوید، سرانجام می گوید: من تمام یونانی های سیاه چشم دیگر را می بینم. اما دو نفر را نمی توانم ببینم، کاستور و پولوکس، که یک مادر با من به دنیا آورده است. آیا از لاکدایمون عادلانه پیروی نکرده‌اند، یا با کشتی‌های سرگردان خود در دریا آمده‌اند، اما اکنون از ترس شرم و اهانتی که در من است.

وارد جنگ مردم نخواهند شد؟ سپس هومر: بنابراین او صحبت کرد. اما آنها را قبلاً زمین حیات بخش در آنجا در در سرزمین پدری، تسخیر کرده بود. توجه داشته باشید، در اینجا، حقیقت شعری بالا به حد افراط کشیده شد. شاعر باید با غم از زمین حرف بزند، اما نمی گذارد این غم در افکارش تأثیر بگذارد یا تغییر دهد.

رنگ مو فانتزی برای پوست سفید : خیر؛ اگرچه کاستور و پولوکس مرده اند، اما زمین همچنان مادر ماست، پربار و حیات بخش. اینها حقایق موضوع است. من جز اینها چیزی نمی بینم. آنچه را که می خواهید از آنها بسازید. § ۱۳. نمونه بسیار قابل توجه دیگری از تصنیف وحشتناک کازیمیر دو را در نظر بگیرید . من باید چند خط از آن را اینجا و آنجا نقل کنم تا خواننده ای که کتاب را ندارد بتواند نزدیک بودن آن را بفهمد.

سریع، آنا، به سرعت؛ در آیینه سریع تر، آنا. ساعت جلو می رود، و من امشب به توپ می روم در خانه سفیر فرانسه. فکرش را بکن، آنها پژمرده اند، این گره ها، آنها مال دیروز هستند، خدای من، چقدر همه چیز می گذرد! فقط شبکه ای که موهایم را عقب نگه می دارد منگوله های لاجوردی برازنده می افتند. بالا! پایین تر! تو هیچی نمیفهمی!

باشد که این یاقوت کبود بر پیشانی من برق بزند: داری به من دست و پا میزنی، دست و پا چلفتی آه این خوب است، خوب، آنا عزیز! دوستت دارم، من زیبا هستم. همونی که بیهوده دوست دارم فراموشش کنم (آنا، لباس من) آنجا باشد، امیدوارم. (آه، مرد غیر روحانی عزیز، این گردنبند من است؟ چی! این دانه های طلا برکت پدر مقدس!) او آنجا خواهد بود.

خدایا اگر دستم را فشار داد با فکر کردن به آن، به سختی نفس می کشم. پدر آنسلمو باید فردا صدایم را بشنود، چگونه می توانم آنا، همه چیز را به او بگویم؟ سریع به آینه نگاه کن، آخرین. – من بیمه دارم که مردم امشب مرا ستایش خواهند کرد در خانه سفیر فرانسه. کنستانس در نزدیکی آتشگاه خود را تحسین کرد. خداوند! روی لباسش جرقه ای می پرد!

رنگ مو فانتزی برای پوست سفید : آتش! اجرا کن! وقتی امید او را مست کرد اینجوری همه چی رو از دست بده! چی! مردن – و خیلی زیبا! آتش هولناک با لذت می جوید بازوها، سینه‌هایش و او را احاطه کرده و برمی‌خیزد، و بی رحمانه زیبایی او را می بلعد، هجده سالگیش افسوس و رویای شیرینش! خداحافظ، توپ، لذت، عشق! گفتند: بیچاره کنستانس! و ما تا روشنایی روز رقصیدیم در خانه سفیر فرانسه.

بله، این واقعیت است. درست یا غلط، شاعر نمی گوید. شما ممکن است در مورد آن چه فکر کنید، او نمی داند. او کاری به آن ندارد.[۳۹۲] خاکستر دختر مرده در اتاقش خوابیده است. در آنجا تا صبح در سفیر فرانسه رقصیدند. آنچه را که می خواهید بسازید. اگر خواننده تصنیف را که من فقط در مورد قسمت سوم آن نقل کرده‌ام نگاه کند، متوجه می‌شود.