رنگ مو شامپاینی فانتزی

رنگ مو شامپاینی فانتزی : پاهای جلویی: سپس به لازو ضربه می زند، به طوری که سه به هم متصل شده اند سپس روی گردن اسب می نشیند و لگام محکمی را بدون ذره به فک پایین می بندد: این کار را با عبور دادن یک بند باریک از سوراخ چشم در انتهای افسار انجام می دهد و چندین بار هم فک و هم زبان را گرد می کند. . اکنون دو پایه جلویی با یک بند چرمی محکم به هم گره خورده اند که با یک گره لغزنده بسته شده است.

رنگ مو : به من اطمینان داده شد که تعداد زیادی سنگ گرد کوچک، با رنگ‌های مختلف، که هر کدام دارای یک سوراخ استوانه‌ای کوچک هستند، در آنجا یافت می‌شوند. قبلاً هندی‌ها آنها را برای ساختن گردنبند و دستبند جمع‌آوری می‌کردند – سلیقه‌ای که ممکن است مشاهده کنم که در همه ملل وحشی و همچنین صیقلی‌ترین ملت‌ها مشترک است.

رنگ مو شامپاینی فانتزی

رنگ مو شامپاینی فانتزی : رودخانه، عریض، عمیق و سریع، در پای صخره‌ای پرتگاه صخره‌ای پیچید: کمربند چوبی مسیر آن را دنبال کرد و افق به موج‌های دوردست دشت چمن ختم می‌شد. وقتی در این محله بودم، چندین بار نام سیرا د لاس کوئنتاس را شنیدم: تپه ای که مایل ها به سمت شمال فاصله داشت. این نام به معنای تپه ای از مهره ها است.

نمی‌دانستم از این داستان چه بفهمم، اما با ذکر آن در دماغه امید خوب برای دکتر اندرو اسمیت، او به من گفت که یافته‌های مربوط به سواحل جنوب شرقی آفریقا، در حدود صد مایلی به سمت شرق رودخانه سنت جان، چند بلور کوارتز با لبه‌های آن‌ها بر اثر ساییدگی کند شده و با شن مخلوط شده در ساحل دریا. قطر هر کریستال حدود پنج خط و طول آن از یک اینچ تا یک اینچ و نیم بود.

بسیاری از آنها کانال کوچکی داشتند که از یک انتها به انتهای دیگر امتداد یافته بود، کاملاً استوانه‌ای شکل، و به اندازه‌ای که به آسانی یک نخ درشت یا یک تکه کتگوت ظریف را می‌پذیرفت. رنگ آنها قرمز یا سفید مات بود. بومیان با این ساختار در کریستال ها آشنا بودند. من این شرایط را ذکر کردم زیرا، اگرچه در حال حاضر هیچ جسم متبلور شناخته شده ای وجود ندارد که این شکل را به خود بگیرد.

ممکن است برخی از مسافران آینده را به بررسی ماهیت واقعی چنین سنگ هایی سوق دهد. در مدت اقامت در این استانسیا با آنچه از سگ های شبان کشور دیدم و شنیدم سرگرم شدم. [۳] هنگام سواری، ملاقات با گله بزرگ گوسفند که توسط یک یا دو سگ محافظت می شود، در فاصله چند مایلی از هر خانه یا مردی امری عادی است. اغلب به این فکر می کردم که چگونه یک دوستی اینقدر محکم برقرار شده است.

روش آموزش عبارت است از جدا کردن توله سگ در حالی که خیلی جوان است از عوضی و عادت دادن آن به همراهان آینده اش. روزی سه یا چهار بار میش را برای مکیدن چیز کوچک می‌گیرند و در آغل برایش لانه‌ای از پشم می‌سازند. معاشرت با سگ های دیگر و یا با فرزندان خانواده به هیچ وجه مجاز نیست. علاوه بر این، توله سگ به طور کلی اخته است. به طوری که وقتی بزرگ شد.

به ندرت می تواند احساسات مشترکی با بقیه هم نوعان خود داشته باشد. از این آموزش، هیچ تمایلی به ترک گله ندارد، و همانطور که سگ دیگری از ارباب خود، انسان دفاع خواهد کرد، این گوسفندان نیز چنین خواهند کرد. مشاهده این که وقتی به گله نزدیک می‌شویم، چگونه سگ بلافاصله پارس می‌کند و گوسفندها همه در عقب او بسته می‌شوند، گویی به دور قدیمی‌ترین قوچ می‌نشینند، جالب است.

رنگ مو شامپاینی فانتزی : همچنین به این سگ ها به راحتی آموزش داده می شود که گله را در ساعت خاصی از عصر به خانه بیاورند. دردسرسازترین عیب آنها، در جوانی، تمایل آنها به بازی با گوسفند است. زیرا در ورزش خود گاهی اوقات بی رحمانه به سوژه های فقیر خود تاخت و تاز می کنند. تقریباً گزارش مشابهی از این سگ ها ارائه کرده است.

سگ چوپان هر روز برای عده ای به خانه می آید گوشت، و به محض اینکه به او داده می شود، مانند شرمساری از خود دور می شود. در این مواقع سگ های خانه بسیار ظالم هستند و کمترین آنها به غریبه حمله می کنند و به تعقیب می پردازند. با این حال، در دقیقه ای که دومی به گله رسید، دور می شود و شروع به پارس کردن می کند.

و سپس همه سگ های خانه خیلی سریع به پاشنه خود می روند. به روشی مشابه، یک دسته کامل از سگ های وحشی گرسنه به ندرت (و برخی به من گفتند هرگز) جرأت نمی کنند به گله ای که حتی یکی از این شبانان وفادار از آنها محافظت می کند حمله کنند. به نظر من کل این گزارش یک نمونه عجیب از انعطاف پذیری محبت در سگ است.

و با این حال، چه وحشی و چه تحصیلکرده، نسبت به کسانی که غریزه معاشرت خود را برآورده می کنند، احساس احترام یا ترس دارد. زیرا ما به هیچ وجه نمی‌توانیم بفهمیم که سگ‌های وحشی توسط یک سگ وحشی با گله‌اش رانده می‌شوند، به جز این که آن‌ها، از روی برخی تصورات گیج‌کننده، در نظر می‌گیرند که آن‌هایی که به این ترتیب مرتبط هستند.

قدرت می‌یابند، گویی در کنار همنوع خود هستند. F. Cuvier مشاهده کرده است که همه حیواناتی که به آسانی وارد اهلی شدن می شوند، انسان را عضوی از جامعه خود می دانند و بنابراین غریزه معاشرت خود را برآورده می کنند. در مورد فوق، سگ چوپان گوسفند را به عنوان برادر همکار خود رتبه بندی می کند و در نتیجه اعتماد به نفس پیدا می کند.

و سگ‌های وحشی، اگرچه می‌دانند که هر گوسفند سگ نیست، اما خوردن آن خوب است، اما تا حدی با دیدن آن‌ها در گله‌ای با یک سگ شبان در سرشان، با این دیدگاه موافقت می‌کنند. یک روز غروب یک «دومیدور» (تسلیم کننده اسب ها) آمد تا چند اسب را بشکند. من مراحل مقدماتی را شرح خواهم داد، زیرا معتقدم که توسط سایر مسافران ذکر نشده است.

گروهی از اسب‌های جوان وحشی رانده می‌شوند به داخل دخمه یا محوطه بزرگ چوب‌ها، و در بسته می‌شود. ما فرض می کنیم که یک مرد به تنهایی باید اسبی را بگیرد و سوار شود، اسبی که تا به حال هرگز افسار یا زین حس نکرده بود. تصور می‌کنم، به جز یک گائوچو، چنین شاهکاری کاملا غیرممکن خواهد بود. گاوچو یک کلت بزرگ را انتخاب می کند.

رنگ مو شامپاینی فانتزی : و همانطور که جانور به دور سیرک می دود، لازو خود را به گونه ای پرتاب می کند که هر دو پای جلویی را بگیرد. اسب فوراً با یک شوک شدید غلت می‌خورد و در حالی که روی زمین تقلا می‌کند، گائوچو در حالی که لازو را محکم نگه داشته، دایره‌ای می‌سازد تا یکی از پاهای عقب را دقیقاً در زیر جنازه بگیرد و به آن دو نزدیک کند.