رنگ تنباکویی تیره بدون دکلره

رنگ تنباکویی تیره بدون دکلره : که به مسئله بسیار مهم ساخت و ساز جاده مربوط می شد. بخش بزرگی از جاده از ملک خود پدر می گذشت. و این تصور ساده لوحانه بانی بود که پدر با یک پیمانکار تماس بگیرد و قیمت آن را بپردازد، مانند مورد چاه آب. اما بابا گفت نه، این روشی نیست که تو با جاده ها کردی. این یک جاده عمومی بود که از بهشت ​​تا روزویل در امتداد سرسره امتداد داشت و با هزینه عمومی طبقه بندی و آسفالت می شد.

رنگ مو : اما بنای قدیمی حفظ می‌شد تا زائران برای بازدید از مکانی که کلام راستین در آنجا ابلاغ شده بود بیایند. و سپس آقای هارداکر آمد و با آنها در خیابان ملاقات کرد. او گفت که باندی جوان از این تصور که پدر می خواهد حفاری کند خسته شده است. او می‌خواست پدر و مادرش را به شهر ببرد و یک تاجر باشد، بنابراین اگر پیشنهاد پدر هنوز باز بود، خانواده قبول می‌کردند.

رنگ تنباکویی تیره بدون دکلره

رنگ تنباکویی تیره بدون دکلره : ابعاد داده شد، و پدر گفت که آنها بزرگتر از هر بلوکی هستند که الی در شهر فرشته پیدا می کند، اما بدون شک آنها راهی برای دور زدن آن پیدا می کنند و آن را مکاشفه جدید می نامند. روزویل “عقاب” – این نام روزنامه بود – به الی مباهات می کرد که “دره سن الیدو را روی نقشه قرار می داد”. قرار بود کلیسای حواری بهشت ​​از «هدایای اختیاری» در جلسات الی بازسازی شود.

بابا گفت خیلی خب، برای اطلاع دادن به او، هر وقت بخواهد می آید و آن را به امانت می گذارند. روز بعد آقای هارداکر به محل راسکوم رفت و گفت که افسر ضامن را به محل باندی برده است و آقای باندی پیر و همسرش قرارداد تحویل سند را امضا کرده بودند. و بنابراین بابا و بانی سوار ماشینشان شدند و به سمت بانک حرکت کردند و پدر چهار هزار دلار گذاشت و قراردادی را امضا کرد که وقتی جستجوی عنوان کامل شد.

هشت هزار دلار دیگر بپردازد. بعد وقتی بیرون از بانک بودند، پوزخندی زد و گفت: باشه پسرم، حالا می تونی تراکتت رو سوراخ کنی! البته، بانی می‌خواست مستقیماً سراغش برود – از پدر می‌خواست که برای سرکارگرش تلفن کند و یک پیمانکار جاده در محل کارش بیاورد! اما بابا گفت اول کابین را تمام می کنند و در همین حین او به فکر فرو می رود.

بنابراین، بانی سر کار برگشت، زونا را روی پشت بام میخکوب کرد، و به اندازه یک جوان خوشحال بود – به جز یک فکر ناراحت کننده که مانند یک کرم در روحش می جوید. او چگونه می‌توانست به پل و روت درباره تصمیمشان برای حفاری بگوید، و آیا پل و روت فکر می‌کردند که پدر مزرعه واتکینز را به بهانه‌های دروغین به دست آورده است؟ سرنوشت با بانی مهربان بود.

چیزی اتفاق افتاده است – شما هرگز نمی توانید آن را در هزار سال حدس بزنید! فقط سه روز از امضای قرارداد باندی گذشته بود، و پدر هنوز در فکر همه چیز بود، زمانی که میلی واتکینز در حال پیاده‌روی از خانه‌اش – با یک کلاه آبی بزرگ برای محافظت از او در برابر آفتاب نیمه روز – آمد و یک عدد را آورد. یک خبر شگفت انگیز آقای ویرینکام پیر که از شهر وارد می شد.

توقف کرده بود و به پاپ گفت که یک شرکت نفتی بزرگ، شرکت اکسلسیور پترولیوم، مزرعه کارتر را در آن سوی دره، در حدود یک مایلی غرب بهشت، اجاره کرده است. قرار بود حفاری نفت را شروع کند! میلی این خبر را به بابا که زیر بوگنویل نشسته بود داد. و پدر به بانی و پل که کف کابین را گذاشته بودند فریاد زد. آن دو دوان دوان آمدند و روث از حیاط مرغش دوان دوان آمد و وقتی خبر را شنیدند.

بانی گریه کرد: «عالی پیت! چرا، بابا، این یکی از پنج بزرگ است!» آنها به هم خیره شدند و ناگهان بابا دستانش را فشرد و فریاد زد: “به خدا، آنها مته نمی کنند مگر اینکه بدانند دارند چه می کنند”. اسم حیوان دست اموز، من فکر می کنم من یک چاه را اینجا در محل خود امتحان خواهم کرد و ببینم چه چیزی بدست می آوریم! “اوه، آقای راس!” روت فریاد زد. شما باید این کار را انجام دهید.

رنگ تنباکویی تیره بدون دکلره : عمو ابی من همیشه می گفت اینجا نفت است! “اینطور است؟” گفت بابا “خب، من از یک فرصت استفاده می کنم، برای تفریح.” و او فقط با سوسو زدن لبخند به بانی نگاه کرد. وقتی به بانی فکر کرد خیلی چیزها را گفت. پدر حدس زده بود که بانی نگران است، و دقیقاً مشکل او با واتکینزها چیست. و بابا این ذکاوت را داشت که صورت بانی را نجات دهد و از اعتراف کردن اجتناب کند.

بابای مهربون عزیز، که مشتاق بود هر کاری برای پسرش بکند – حتی برای او دروغ می گفت! چگونه هر پسری می تواند از رضایت به چنین راه حل خوشحال کننده ای برای مشکلات اخلاقی خود امتناع کند؟ فصل ششم گربه وحشی من پدر به همه چیز فکر کرده بود و حساب بانکی اش را مطالعه کرده بود و تصمیمش را می گرفت.

آنها راس جونیور-پارادایس شماره ۱ را سوراخ می‌کردند و سریع این کار را انجام می‌دادند. فایده ای نداشت که پنج بزرگ فکر کنند مالک کل صنعت نفت هستند. پدر اینجا می ماند و می دید که همه چیز شروع شده است. بنابراین او با زمین شناس خود تماس گرفت و یک پیمانکار را برای یافتن یک چاه برای آب جستجو کرد. آقای بانینگ، زمین شناس، روز بعد آمد و امیدهای بانی را در همان ابتدا بر سر او کوبید.

او گفت بابا درست فکر می کرد که نمی توان روی آن رگه نفت بالای زمین حساب کرد. ممکن است روی شن‌های نفتی یک یا دویست فوت پایین بیایید، اما به احتمال زیاد زیاد نیستند. اگر این تمام چیزی بود که به دنبالش بودید، ممکن بود یکی از آن دکل‌های حفاری کوچک روی چرخ‌هایی را که در پنسیلوانیا استفاده می‌کردند، بیاورید! آقای بانینگ گفت، اما اینجا، شن‌های نفتی واقعی در اعماق قرار داشتند.

و شما هرگز نمی‌دانستید که چه چیزی پیدا می‌کنید تا زمانی که به آنجا برسید. اما او ظاهر منطقه را دوست داشت و فکر می کرد ارزش یک فرصت را دارد. او چند روزی را با بابا و بانی بر فراز تپه‌ها سرگردانی کرد و شیب لایه‌ها را مطالعه کرد و سرانجام او و پدر کنار تپه‌ای در مزرعه واتکینز، نه چندان دور از محلی که بانی نشسته بود و با آن صحبت می‌کرد، انتخاب کردند. روت در حالی که از بزها مراقبت می کرد.

رنگ تنباکویی تیره بدون دکلره : مرد چاه آب آمد و پیشنهاد حفر چاه چهار اینچی را به قیمت هر فوت ۲.۱۲ دلار داد. و پدر با او قراردادی امضا کرد، بر این اساس که او روزی این همه پا می‌آورد، و اگر از آن بالاتر برود، پاداش می‌گرفت، و اگر پایین‌تر افتاد، مبلغی را پرداخت می‌کرد. پس از آن، پدر و بانی با ماشین رفتند تا از آقای جرمیا کری، یک دامدار در نزدیکی روزویل، که رئیس هیئت ناظران منطقه بود، دیدن کنند.