رنگ مو بلوند تنباکویی تیره

رنگ مو بلوند تنباکویی تیره : و پل بیرون رفت تا کمی چوب بیاورد، و پدر به بانی نگاه کرد و گفت: “این پسر جوان خوبی است.” و سپس بانی درخششی از غرور را تا ریشه موهایش احساس کرد – زیرا، می بینید، پل کشف او بود، درست مانند میدان نفتی بهشت، که قرار بود روزی این نقطه را اشغال کند! بنابراین، پس از آن، پدر به گفتگو با پل نشست. پدر می‌خواست کسی این مزرعه را اشغال کند، و پل گفت که در مورد آن فکر کرده است.

رنگ مو : اگر مطمئن بودند که آقای راس می آید، شام را آماده می کردند. آنها آن را بلافاصله آماده می کنند. در همین حین، پل به بانی کمک می‌کرد تا کیف‌ها را حمل کند، و اوه، دوست‌داشتنی‌ترین خانه ییلاقی کوچکی که تا به حال به آن نگاه کرده‌اید، وجود داشت، همه‌چیز تند و تیز بود، حتی تا یک سایه کاغذ صورتی روی لامپ، و گل‌هایی روی میز وسط! ظاهرا روت دلش را برای این کار گذاشته بود.

رنگ مو بلوند تنباکویی تیره

رنگ مو بلوند تنباکویی تیره : و این حس عجیبی برای بانی بود، که به یکباره پلی را که در خواب دیده بود، از دست داده بود، پسری که ممکن بود آدم خوبی باشد – و در عوض این مرد بالغ را که به نظر می رسید به دست آورده بود. ده سال از خودش بزرگتر و برای همیشه دور از دسترسش. “آیا مبلمان آمد؟” بابا پرسید؛ و روت پاسخ داد که همه چیز درست است.

او خیلی خجالتی از پدر پرسید که برای شام چه می‌خواهد، و پدر همه چیز را همانجا گفت، و خیلی زود بیکن در تابه می‌چسبید و بوی خوب و دوستانه‌ای می‌داد. و پل در حالی که ماشین را خالی کرد منتظر ایستاد و بانی بلافاصله وارد شد تا همه چیز را در مورد او و اینکه چگونه به اینجا آمده است. پل توضیح داد که دیروز به دیدن روت آمده بود. او این بار با پدرش مشکل داشت.

اکنون در نوزده سالگی، فکر می‌کرد آنقدر بزرگ شده است که بتواند از خودش مراقبت کند. بانی پرسید که آیا پدرش او را “نهنگ” کرده است یا خیر، و پل لبخند زد و گفت که پدرش در شرایطی نیست که کسی را نهنگ کند، او با روماتیسم بدتر می شود. او مثل همیشه تلخ و شکننده بود، اما به پل گفت که راه خود را به جهنم برود و پدرش برای او دعا کند.

بانی بلافاصله متوجه شد که پل دیگر از پدرش به عنوان “پاپ” یاد نمی کند و او دیگر مانند بقیه خانواده واتکینز زبان انگلیسی را نمی کشد. او مثل یک مرد تحصیلکرده صحبت می کرد، همان طور که واقعا بود. خب شام خوردند پل و روت انتظار داشتند که روی میز منتظر بمانند، اما پدر آنها را وادار کرد که بنشینند، و آنها یک مهمانی کوچک، هر چهار نفر برگزار کردند.

رنگ مو بلوند تنباکویی تیره : و بسیار سرگرم کننده بود. بانی پل را با سوالاتی در مورد خودش و زندگی اش بمباران کرد. و اتفاقاً به پل گفت که چگونه آن شب در خانه خانم گروتی او را شکار کرده است و چرا فرار کرده است؟ آنها در مورد عمه پل، و تراژدی اجاره او، و “واحدهای” بی ارزشی که او خریده بود، صحبت کردند. پل از روت یاد گرفته بود که چگونه بانی برای او پول فرستاده بود.

و پل تشکر کرد و گفت که آن را پس خواهد داد. او هنوز آن غرور سرسختانه را داشت – او هرگز درخواستی نمی کرد و هرگز خودش را جلو نمی انداخت، اما تا زمانی که از او خواسته شد عقب نشینی کرد. او گفت که چگونه زندگی کرده است و چگونه وکیل پیر، نیکوکار او، اخیراً درگذشت و بخشی از کتابخانه خود را به جز کتاب های حقوقی برای او گذاشته است.

این گنج شگفت انگیز، کتاب های علمی فراوان و بهترین ادبیات قدیمی انگلیسی بود. نزدیک به سه سال بود که پل از این کتابخانه استفاده می کرد و این زندگی او بود. همچنین او در طول روز بسیار مطالعه کرده بود، زیرا واقعاً کار بسیار کمی برای انجام دادن داشت، قاضی مینتر از او یک جور حیوان خانگی ساخته بود – که از خودش فرزندی نداشت و با ایده پسری که می‌خواست خود را آموزش دهد.

قاضی یک میکروسکوپ قدیمی داشت و پل با آن کار کرده بود و تصمیم خود را به شغلی معطوف کرده بود. او قرار بود چند سال دیگر را صرف مطالعه علم کند، و سپس در یک آزمایشگاه، شغل سرایداری، در صورت لزوم، شغلی پیدا می‌کرد و به کارهای میکروسکوپی ادامه می‌داد. چیزهایی که پل در مورد آنها آموخته بود! او هاکسلی و اسپنسر را خوانده بود.

رنگ مو بلوند تنباکویی تیره : در مورد گالتون و وایزمن و لاج و لنکستر صحبت می کرد و از بسیاری از اسامی که بانی حتی هرگز آنها را نشنیده بود صحبت کرد. دانش کمی رقت انگیز در دبیرستان بانی بیچاره به هیچ وجه کاهش یافت. و پیروزی های فوتبالی ناگهانی چقدر احمقانه به نظر می رسید. بابا هم از این مسائل خبر نداشت. او مردی بود که به پنجاه سالگی رسیده بود.

اما پیش از این هرگز دانشجوی علمی را ندیده بود! جالب بود ببینم چقدر سریع این چیزها را به دست می گیرد. پل گفت که چگونه محققان در تلاش بودند تا دریابند که آیا ویژگی های اکتسابی می تواند از طریق وراثت منتقل شود یا خیر. این مهمترین سوال بود و وایسمن دم موش ها را بریده بود تا ببیند آیا نسل های بعدی دم خواهند داشت یا خیر. اما پل گفت که این احمقانه است.

زیرا وقتی دم موش را می برید، هیچ تغییر واقعی و هیچ کیفیت حیاتی وجود ندارد. چیزی که باید فهمید این بود که وقتی دم را بریدید چقدر طول کشید تا خوب شود و آیا نسل جدید موش‌ها می‌توانند سریع‌تر خوب شوند. پل گفت راه حل مسئله وراثت ویژگی های اکتسابی این است که حیوانات را تحریک کنیم تا برخی از استعدادهای جدید را توسعه دهند و ببینیم.

رنگ مو بلوند تنباکویی تیره : که آیا نسل های جدید آن را آسان تر توسعه می دهند یا خیر. پدر فوراً به این نکته پی برد و گفت ممکن است با مطالعه اسب های یورتمه و شجره نامه آنها چیزی یاد بگیری. که پل دقیقاً به آن پاسخ داد. پدر مایل است در مورد چنین سوالاتی بیشتر بداند. و پل با خود کتابی داشت که پدر از خواندن آن استقبال کرد. روت در حال شستن ظروف بود.