رنگ مو قرمز تیره

رنگ مو قرمز تیره : برل یکی یکی مردم را با دستورات سخت در مورد حرکت بر آنها مستقر کرد. سپس آنها را از بانک بیرون کرد. مجموعه ای از چیزهای ناآرام و شناور به آرامی از ساحل به سمت جایی که جریان آنها را گرفتار می کرد، حرکت کرد. برل و سایا روی همان قسمت قارچ نشسته بودند، سایر قبیله های قابل اعتماد اما ترسیده-مردم با وحشت دور هم جمع شده بودند.

رنگ مو : نه ستاره ای برای راهنمایی وجود داشت و نه قطب نمائی که راه را نشان دهد. هیچ چراغی وجود نداشت که آنها را قادر سازد از چیزهای مرگباری که برای فرار از آن تلاش می کردند طفره بروند، و هیچ امکانی وجود نداشت که مسیر مستقیمی را در تاریکی ادامه دهند. آنها مجبور بودند در طولانی‌ترین لانگ شات که انسان‌ها آن را به عنوان یک قمار پذیرفته بودند.

رنگ مو قرمز تیره

رنگ مو قرمز تیره : اما بعد از اینکه باران آهسته شبانه شروع شد، دیگر چیزی نشنیدند. برل به محض اینکه باران به اندازه کافی طول کشید، مردم خود را به دشت پفک های قرمز هدایت کرد تا مه قرمزی که هنوز در هوا معلق مانده بود را شسته و اسپورهای ریخته شده را به گل تبدیل کند. این کار چنان ناامیدی مطلق بود که به احتمال زیاد هیچ مرد متمدنی آن را امتحان نمی کرد.

به شانس اعتماد کنند. آنها به طرز عجیبی از آنتن های بلند یک سوسک پرنده مرده به عنوان اندام حسی برای خود استفاده کردند. آنها در یک پرونده طولانی وارد دشت سرخ شدند، برل با یکی از دو تازیانه پر مانندی که جلوی او کشیده شده بود، راه را پیش می برد. سایا به او کمک کرد تا ببیند چه چیزی در تاریکی پیش رو است.

اما مطمئن شد که کنارش را ترک نکند. دیگران دست در دست هم پشت سر گذاشتند. پیشرفت کند بود. آسمان سیاهی مطلق بود، البته، اما در هیچ کجای مناطق پست، سیاهی مطلق وجود ندارد. جایی که آتش روباه بدون مصرف نمی سوزد، قارچ هایی وجود دارند که درخشش خاص خود را دارند. زنگ ها گاهی کمرنگ می درخشیدند.

طبیعتا هیچ کرم شب تاب یا کرم درخشانی وجود نداشت. اما هیچ موجود زنده‌ای برای شکار این قبیله کوچک وجود نداشت که نیمه‌کورانه در یک پرونده در میان دشت‌های پفکی قرمز حرکت می‌کرد. در عرض نیم ساعت حتی برل هم باور نمی کرد که به خط اصلی خود ادامه داده است. ساعتی بعد آنها با ناامیدی دریافتند که بی اختیار از میان گلوله های بادکنکی که هوا را در سپیده دم غیر قابل تنفس می کند، راهپیمایی می کنند.

رنگ مو قرمز تیره : اما آنها راهپیمایی کردند. یک بار بوی درجه کلم را استشمام کردند. آنها عطر را دنبال کردند و روی آنها آمدند و با کپک های انگلی روی برگ هایشان کمرنگ می درخشیدند. و در اینجا موجودات زنده ای وجود داشتند: کرم های بزرگ در حال خوردن و خوردن، حتی در تاریکی، بر خلاف زمان دگردیسی. برل می‌توانست با عصبانیت بر سر آن‌ها فریاد بزند، زیرا آنها -به‌نظر او- از مرگ غبار سرخ مصون بودند.

اما گرد و غبار سرخ همه چیز بود و بوی کلم بوی زندگی نبود. البته می توانست باشد. کاترپیلارها مانند همه حشرات در هر مرحله از رشد خود تنفس می کنند. اما کرم‌های پشمالو از طریق سوراخ‌هایی که با خز مات پوشیده شده‌اند تنفس می‌کنند. در اینجا، آن خز مات شده هوا را فیلتر کرد. تخم‌های کاترپیلارها قبل از اینکه گلوله‌های پفکی آماده ترکیدن شوند گذاشته شده بودند.

زمان هاگ زایی قبل از پروانه یا پروانه شدن بوته ها تمام می شد. این موجودات در برابر همه دشمنان – حتی مردان – ایمن بودند. اما مردان در تاریکی فقط به این دلیل که فکر نمی‌کردند لباس‌های خز پوشیده‌شان را بردارند و آن‌ها را جلوی بینی‌شان بگیرند تا به عنوان ماسک گاز یا فیلتر هوا استفاده کنند، دست‌وپنجه نرم می‌کردند و اشتباه می‌کردند. زمان آن فرا خواهد رسید.

اما هنوز نه. قبیله بورل با اطاعت ناامیدی تمام شب او را دنبال کردند. هنگامی که آسمان در شرق شروع به رنگ پریدگی کرد، آنها با بی حسی خود را تسلیم مرگ کردند. اما باز هم دنبال کردند. و در نور خاکستری خیلی زود – زمانی که فقط رسیده‌ترین گلوله‌های پف‌کرده قرمز به سمت آسمانی هنوز تاریک فوران می‌کردند – برل با آزار به او نگاه می‌کرد و می‌توانست ناله کند.

رنگ مو قرمز تیره : او در یک پاکسازی دایره ای کوچک بود، همه چیز قرمز مرگبار در مورد او بود. هنوز نور کافی برای نمایان شدن رنگ ها وجود نداشت. فقط یک سکون گسترده همه جا وجود داشت، و یک اشاره تمسخر آمیز از بوی تند و فلفلی غبار مرگ – که حالا به گل تبدیل شده بود – همه چیز در مورد او وجود داشت. برل با ناامیدی تلخ سقوط کرد.

به زودی ابرهای غبارآلود شروع به حرکت خواهند کرد. مه مایل به قرمز در بالای این فضا شکل می گیرد… سپس ناگهان سرش را بلند کرد و فریاد زد. صدای آب جاری را شنیده بود. پیروانش با امید به او نگاه کردند. برل بدون اینکه حرفی به آنها بزند شروع به دویدن کرد. آنها با عجله دنبال کردند و وقتی صدای او با فریاد پیروزی برگشت، سرعت خود را تندتر کردند.

در یک لحظه آنها از انبوه رشد قارچ ها بیرون آمده بودند تا بر ساحل رودخانه ای گسترده ایستادند – همان رودخانه ای که برل درخشش آن را روز قبل از آن طرف دشت پفکی قرمز دیده بود. یک بار قبل، برل از رودخانه ای روی یک قایق قارچی شناور شده بود. آن سفر غیر ارادی بود. او را از قبیله و سایا دور کرده بودند و دلش پر از ویرانی بود.

اما اکنون او جریان سریع در حال اجرا را با خوشحالی مشاهده کرد. چشمانش را به سمت بانک بالا و پایین انداخت. اینجا و آنجا در یک بلوف کم بالا آمد و قارچ های قفسه ای ضخیم بالای آب کشیده شدند. آن‌ها اقتباس‌هایی از قارچ‌هایی بودند که زمانی روی درختان رشد می‌کردند و اکنون از کرانه‌های خاکی فوق‌العاده مغذی تشکیل شده از چیزهای در حال رشد مرده تغذیه می‌کنند.

رنگ مو قرمز تیره : برل در یک لحظه مشغول شد و با نیزه خود به رشد نسبتاً سخت خنجر زد و سعی کرد آنها را با آچار آزاد کند. افراد قبیله با بی تفاوتی خیره شده بودند، اما با دستوری ناگهانی از او تقلید کردند. به زودی دو دوجین توده قارچ سفت و سبک در ساحل قرار گرفتند. برل شروع به توضیح داد که آنها برای چه هستند، اما دور اعتراض کرد. می ترسیدند از او جدا شوند.

اگر آنها ممکن است سوار همان قارچ-قایق شوند، موضوع متفاوت خواهد بود. تاما پیر با فکر جدایی او را سرزنش کرد. جان فقط از این ایده می لرزید. برل نگاهی ترسناک به آسمان انداخت. روز به سرعت نزدیک می شد. به زودی پفک های قرمز می ترکید و ابرهای غبار خود را به هوا پرتاب می کردند. این زمان برای شرط بندی نبود. سپس سایا به آرامی صحبت کرد.

برل فداکاری بزرگ پیشنهادی را انجام داد. او شنل مخملی زیبای بال پروانه را از روی شانه‌اش برداشت و آن را به ده‌ها تکه بلند و نامنظم در امتداد خطوط خرطومی که آن را تقویت می‌کرد پاره کرد. نیزه‌اش را به‌طور عمودی در بزرگ‌ترین قایق کاشت، و با خطوط بداهه، دیگر پیش‌دستی بداهه را به آن چسباند. در عرض چند دقیقه ناوگان کوچک قایق‌ها در جویبار فرود آمدند.