رنگ مو فندقی تیره روی دکلره

رنگ مو فندقی تیره روی دکلره : آنها دوباره هواپیما را به سمت مرتع مارستون بردند و یک بار دیگر قلب دختر با امید و هیجان بالا زد. ۶۴استیو نگاهی نهایی به هر قسمت انداخت، اگرچه او قبلاً کار خود را با دقت زیادی بررسی کرده بود. سپس روی صندلی پرید و گفت: “خوب خواهر کوچولو. برای من آرزوی موفقیت کن!» موتور چرخید – سریع‌تر و سریع‌تر – کلاچ پروانه را گرفت و هواپیما را دور کرد. از نیمه راه در مرتع غلتید.

رنگ مو : اما بر پایداری هواپیما تأثیری نمی‌گذارد. وقتی آماده شروع کار هستم، کلاچی را پرتاب می‌کنم که فوراً نیرو را از حالت غیرعادی به پروانه منتقل می‌کند – و مانند یک موشک می‌روم.» در حین صحبت خواهرش را بوسید و روی صندلی رفت. “میترسی استیو؟” زمزمه کرد، صورت زیبایش برافروخته و چشمانش از هیجان درخشان بود. “ترس! از ماشین خودم؟ البته که نه.” ۶۰″خیلی بالا نرو عزیزم.” “خواهیم دید.

رنگ مو فندقی تیره روی دکلره

رنگ مو فندقی تیره روی دکلره : اوریسا پاسخ داد: می دانم. من چندین مرد را دیده‌ام که این وسیله را تا زمانی که موتورها به خوبی روشن شدند و ملخ‌ها با سرعت کامل در حال چرخش بودند، نگه داشتند.» برادرش می‌گوید: «این همیشه به‌عنوان یک ترتیب خام به نظرم می‌آمد. “اکنون، در این ماشین، موتور را با چرخش غیرعادی با همان قدرت مقاومتی پروانه راه‌اندازی می‌کنم.

میخوام یه تست کامل بدم بسیار خوب، ریس. من خاموش هستم!» موتورها می چرخیدند و به طور پیوسته سرعت خود را افزایش می دادند در حالی که هواپیما می لرزید گویی مشتاق دور شدن است. استیو در کلاچ انداخت. ماشین به جلو پرید و مثل آهو روی چرخ‌هایش روی مرتع دوید، اما بلند نشد. او توانست در حصار مقابل بایستد و وقتی اوریسا با نفس نفس زدن دوان دوان بالا آمد.

برادرش در جای او نشست و احمقانه به جلو خیره شد. “چی شده استیو؟” سرش را مالید و بیدار شد. «حدس می‌زنم آسانسور جلو. اما مطمئن هستم که آن را به درستی تنظیم کرده بودم.» او پایین آمد و سکان را بررسی کرد و به سمت بالا چرخید. او با خوشحالی گفت: “حالا دوباره تلاش خواهم کرد.” آنها هواپیما را چرخاندند و او شروع دیگری کرد.

این بار اوریسا واقعاً ترسیده بود، زیرا آن چیز دقیقاً مانند یک برونش در حال جست و خیز عمل می کرد. تا ارتفاع شش فوتی بلند شد، روی زمین فرو رفت، دوباره بلند شد تا دماغش را در چمن فرو کند و چنان کارهای پوچ و غیرمنتظره ای انجام داد که استیو مجبور شد برای زندگی عزیزش به آن بچسبد. هنگامی که سرانجام توانست آن را متوقف کند.

رنگ مو فندقی تیره روی دکلره : سکان شکسته شد و دو دنده از هواپیمای پایینی متلاشی شد. ۶۱آنها با ناراحتی به این اختراع نگاه کردند، هر دو برای مدتی ساکت بودند. استیو که تلاش می‌کرد تا ناامیدی خود را مهار کند، گفت: «البته، ما نمی‌توانستیم انتظار داشته باشیم که در اولین آزمایش کامل باشد.» اوریسا به آرامی پذیرفت: «نه. “اما باید پرواز کند.

می دانید.” او گفت: “به عنوان یک ماشین پرنده، باید این کار را انجام دهد.” “آیا می توانی آن را اصلاح کنی، استیو؟” “برای اطمینان؛ اما کمی زمان می برد. فردا صبح دوباره تلاش خواهیم کرد.» با چهره‌های قبر آن را چرخاندند و به باغ برگشتند و پسر حصار را عوض کرد. سپس به آشیانه برگردیم، جایی که استیو هواپیمای کین را در جای قدیمی‌اش قرار داد و پرده‌ها را کشید.

درست مانند مراسم تشییع جنازه. او به اوریسا گفت: “مطمئناً متوجه می شوم که چه چیزی اشتباه است.” و اگر اشتباهی مرتکب شده ام، اکنون زمان آن است که آن را اصلاح کنم. فردا حتما پرواز خواهد کرد. به من ایمان داشته باش، ریس.» او به سادگی پاسخ داد: “دارم.” “الان میرم داخل و صبحانه میخورم.” ۶۲ فصل هفتم چیزی اشتباه است.

تمام آن روز اوریسا در حالت افسردگی شدید بود. حتی آقای برتون هم متوجه چهره گیجی او شد و از او پرسید که آیا او بیمار است یا خیر. دختر همه چیز را بر سر موفقیت استیو گذاشته بود و تا به حال اجازه نداده بود شکی در ذهن او رخنه کند. اما رفتار هواپیما مطمئناً اطمینان‌بخش نبود و برای اولین بار با این مشکل مواجه شد که اگر شکست آن ثابت شود چه اتفاقی می‌افتد.

آنها از نظر مالی نابود خواهند شد. مکان باید فروخته شود. بدتر از همه، ناراحتی و ناامیدی برادرش ممکن است جاه طلبی جوانی او را از بین ببرد و او را ویران کند. آن روز دختر به نحوی توانست کار خود را به پایان برساند و غروب خسته و مأیوس به خانه خود بازگشت. وقتی او ماشین را ترک کرد قدمش آهسته و کشیده بود تا اینکه استیو برای ملاقاتش دوان دوان آمد.

رنگ مو فندقی تیره روی دکلره : صورتش برق می زد که فریاد زد: “من مشکل را پیدا کردم، ریس! همش حماقت من بود من یک سنجاق در آسانسور جلو در حالی که ۶۳داشتم روی آن کار می کردم و فراموش کردم دوباره آن را بیرون بیاورم. جای تعجب نیست که بالا نمی‌آید – نمی‌توانست!» اوریسا احساس کرد که وزنه بزرگی از روی شانه هایش برداشته شده است.

آیا مطمئن هستید که اکنون کار می کند؟” نفس نفس پرسید. «این کار باید انجام شود. من همه چیز را درست برنامه ریزی کرده ام. که می دانم؛ و اینکه هواپیما را برای انجام برخی کارها ساخته است، نمی تواند آنها را انجام ندهد. به شرطی که او با هوشیاری‌تر اضافه کرد، «من چیز دیگری را نادیده نگرفته‌ام.» “آیا تعمیرات کامل شده است.

رنگ مو فندقی تیره روی دکلره : استیو؟” “همه چیز به ترتیب پای سیب برای آزمون فردا صبح است.” شب بسیار طولانی برای هر دوی آنها بود، اما پس از رفتن به رختخواب، اوریسا آنقدر خسته و آرام شده بود که به خواب عمیقی فرو رفت که تا زمانی که استیو در اوایل سحر در خانه او را زد. وقتی با هم به آشیانه رفتند، گفت: «صبح شنبه. “فکر می کنی دیروز جمعه ربطی به شانس سخت ما داشت؟” «نه؛ فقط همان سنجاق فراموش شده بود.