رنگ مو طلایی تیره بدون دکلره

رنگ مو طلایی تیره بدون دکلره : بنابراین می توانیم با آن حرکت کنیم.” دختر کوچولو با این پیشنهاد شاداب شد. او با نگاهی به اطراف گفت: “من اورک را در جایی نمی بینم.” سپس چشمانش به چیزی روشن شد و فریاد زد: “اوه، کاپن بیل! آیا آن خانه، آن طرف سمت چپ نیست؟” کاپن بیل، با دقت نگاه کرد، ساختاری آلونک مانندی را دید که در یک لبه جنگل ساخته شده بود. “به نظر می رسد، تروت. نه این که آن را یک خانه بنامم، اما این یک ساختمان است، بسیار خب.

مو : گفت: “خب، من نمی ترسم.” “فکر می کنیم سقوط می کنیم؟” بدون شک کپن بیل را پیشنهاد کرد. اورک گفت: “چرا، در آن صورت همه ما با هم می افتادیم.” «سوار شو دختر کوچولو؛ روی شانه‌های من بنشین و هر دو دستت را دور گردنم بگذار.» تروت اطاعت کرد و هنگامی که او در ارک نشست، کپن بیل پرسید: “من چطور، آقای اورک؟” پاسخ این بود: «چرا، فکر می‌کنم بهتر است.

رنگ مو طلایی تیره بدون دکلره

رنگ مو طلایی تیره بدون دکلره : سپس یک نفر را برای کمک به ما بفرستید تا طناب را پایین بیاورید.” ارک پاسخ داد: “طناب ها خطرناک هستند، و من ممکن است نتوانم طناب هایی را برای رسیدن به این همه فاصله پیدا کنم. علاوه بر این، منطقی است که اگر خودم بتوانم از آن خارج شوم، می توانم شما دو نفر را نیز با خود حمل کنم.” تروت که آرزو داشت دوباره روی سطح زمین باشد.

پاهای عقبم را بگیری و اجازه بدهی تو را به این شکل بالا ببرم». کپن بیل به بالای چاه نگاه کرد و سپس به پاهای باریک و لاغر ارک نگاه کرد و آه عمیقی کشید. او گفت: “من حدس می‌زنم که کمی آویزان شود، اما اگر زمان زیادی را در راه بالا هدر ندهید، ممکن است بتوانم ادامه دهم.” “پس همه چیز آماده است!” اورک فریاد زد و بلافاصله دم چرخان او شروع به چرخیدن کرد.

تروت احساس کرد که به هوا بلند شده است. هنگامی که پاهای موجود از زمین خارج شد، کاپن بیل دو تا از آنها را محکم گرفت و تا آخر عمر نگه داشت. بدن اورک مستقیماً به سمت بالا خم شده بود و تروت باید گردن را خیلی محکم در آغوش می گرفت تا از سر خوردن خودداری کند. حتی در این موقعیت، اورک در فرار از کناره های ناهموار چاه مشکل داشت. چندین بار فریاد زد “وای!” همانطور که به پشت خود برخورد کرد.

یا بال با برجستگی ناهموار برخورد کرد. اما دم با سرعت قابل توجهی می چرخید و نور روز روشن تر و روشن تر می شد. در واقع، این یک سفر طولانی از پایین به بالا بود، اما تقریباً قبل از اینکه تروت متوجه شود آنها تا این حد پیش رفته‌اند، آنها از سوراخ در هوای صاف و آفتاب بیرون آمدند و لحظه‌ای بعد اورک به آرامی روی زمین فرود آمد. انتشار آنقدر ناگهانی بود.

که حتی با توجه به مراقبت این موجود از مسافرانش، کاپن بیل با شوکی به زمین برخورد کرد که باعث شد پاشنه‌اش روی سرش غلت بخورد. اما زمانی که تروت از روی صندلی پایین آمد، پیرمرد ملوان نشسته بود و با رضایت فراوان به اطرافش نگاه می کرد. او گفت: “اینجا خیلی زیباست.” “زمین جای زیبایی است!” تروت فریاد زد. “من نمی دانم کجای زمین هستیم؟” به اورک فکر کرد.

رنگ مو طلایی تیره بدون دکلره : اول یک چشم روشن و سپس دیگری را به این طرف و آن طرف چرخاند. درختان فراوان، درختچه‌ها و گل‌ها و چمن‌های سبز وجود داشت. اما هیچ خانه ای وجود نداشت. هیچ مسیری وجود نداشت؛ هیچ نشانه ای از تمدن وجود نداشت. ارک گفت: درست قبل از اینکه روی زمین مستقر شوم، فکر کردم که منظره ای از اقیانوس را دیدم. “ببینم درست میگفتم یا نه.” سپس به سمت تپه کوچکی در همان نزدیکی پرواز کرد.

تروت و کاپن بیل آهسته تر او را دنبال کردند. هنگامی که آنها بر بالای تپه ایستادند، می توانستند امواج آبی اقیانوس را در مقابل خود، در سمت راست و در سمت چپ خود ببینند. پشت تپه جنگلی بود که چشم انداز را مسدود می کرد. کاپن بیل با جدیت گفت: “امیدوارم این جزیره نباشد، تروت.” او پاسخ داد: “اگر چنین است، فکر می کنم ما زندانی هستیم.

بهتر از آن تونل ها و غارهای زیرزمینی وحشتناک است.” اورک پذیرفت: “حق با توست، کوچولو.” “هر چیزی در بالای زمین بهتر از بهترین چیزی است که در زیر زمین قرار دارد. پس بیایید با سرنوشت خود دعوا نکنیم، بلکه شکرگزار باشیم که فرار کرده ایم.” “ما واقعا هستیم!” او پاسخ داد. “اما من نمی دانم که آیا می توانیم چیزی برای خوردن در این مکان پیدا کنیم؟” کاپن بیل پیشنهاد کرد: “بیایید کشف کنیم.

آن درختان سمت چپ شبیه درختان گیلاس هستند.” در راه رسیدن به آنها، کاوشگران مجبور شدند از میان انبوهی از انگورها عبور کنند و کاپن بیل، که اول رفت، تلو تلو خورد و روی صورتش به جلو رفت. “چرا، این یک خربزه است!” تروت با خوشحالی گریه کرد، زیرا دید که چه چیزی باعث سقوط ملوان شده است. کاپن بیل روی پایش بلند شد، زیرا او اصلاً صدمه ای ندیده بود و خربزه را بررسی کرد.

رنگ مو طلایی تیره بدون دکلره : سپس چاقوی بزرگش را از جیبش درآورد و خربزه را باز کرد. کاملا رسیده بود و خوشمزه به نظر می رسید. اما پیرمرد قبل از اینکه به تروت اجازه دهد چیزی بخورد آن را چشید. وقتی تصمیم گرفت که خوب است یک تکه بزرگ به او داد و سپس مقداری ارک را به او پیشنهاد داد. موجود در ابتدا تا حدودی با تحقیر به میوه نگاه کرد، اما هنگامی که طعم آن را چشید، مانند سایرین از آن دلچسب خورد.

در میان انگورها، خربزه های دیگر را کشف کردند و تروت با سپاس گفت: “خب، خطر گرسنگی ما وجود ندارد، حتی اگر اینجا یک جزیره باشد.” کاپن بیل گفت: خربزه ها هم غذا هستند و هم آب. دورتر به درختان گیلاس رسیدند، جایی که مقداری میوه به دست آوردند، و در لبه جنگل کوچک آلوهای وحشی بود. خود جنگل کاملاً از درختان آجیل – گردو، فیبر، بادام و شاه بلوط – تشکیل شده بود.

بنابراین تا زمانی که در آنجا می ماندند، غذای سالم زیادی برای آنها وجود داشت. کپن بیل و تروت تصمیم گرفتند در جنگل قدم بزنند تا آنچه را که در آن سوی جنگل وجود دارد کشف کنند، اما پاهای اورک همچنان از راه رفتن روی صخره ها آنقدر دردناک و “برآمده” بود که موجود گفت ترجیح می دهد بر فراز آن پرواز کند. بالای درختان و آنها را در طرف دیگر ملاقات کنید. جنگل بزرگ نبود.

رنگ مو طلایی تیره بدون دکلره : بنابراین با قدم زدن سریع به مدت پانزده دقیقه آنها به دورترین لبه آن رسیدند و ساحل اقیانوس را در مقابل خود دیدند. تروت با آهی گفت: “این یک جزیره است، بسیار خوب.” کاپن بیل، سعی کرد ناامیدی خود را از حساب تروت پنهان کند، گفت: “بله، و همچنین یک جزیره زیبا.” “حدس می زنم، شریک، اگر ووس به ووس بیاید، می توانم یک قایق – یا حتی یک قایق – از آن درختان بسازم.