رنگ مو قهوه ای طلایی تیره

رنگ مو قهوه ای طلایی تیره : زیرا روزنامه‌ها همیشه از شما حمایت می‌کردند، و البته عموم مردم هر آنچه را که در روزنامه‌هایش می‌خواند باور می‌کردند. نه، پیتر دیگر از قرمزها نمی ترسید! او تصمیم خود را گرفت که حتی از مک، خطرناک ترین قرمز از همه آنها نمی ترسد. مک با خیال راحت به مدت بیست سال در زندان قرار گرفت، و با وجود اینکه پرونده او تجدیدنظر شده بود، دادگاه از اعطای تعلیق حکم یا آزادی او به قید وثیقه خودداری کرد. همانطور که اتفاق افتاد.

رنگ مو : پیتر می گفت: “تو به خشونت اعتقاد داری، نه؟” و سپس آن شخص گستاخ می‌شد: «این شما هستید که به خشونت اعتقاد دارید، به چهره‌ی من نگاه کنید که شکسته‌اید.» یا پیتر می گفت: “تو این دولت را دوست نداری، درست است؟” و پاسخ این خواهد بود: «همیشه آن را دوست داشتم تا زمانی که با من خیلی بد برخورد کرد» – انواع طفره رفتن ها از این قبیل، و یک تن نگار آن را پایین می آورد.

رنگ مو قهوه ای طلایی تیره

رنگ مو قهوه ای طلایی تیره : آنها فقط کارگران خارجی بدجنس بودند، اما تمام اوقات فراغت خود را صرف مطالعه می کردند. وقتی حمله می‌کردید، مجموعه‌های بزرگی از کتاب‌ها را در اتاق‌هایشان پیدا می‌کردید، و آنها دقیقاً می‌دانستند که چه می‌خواهید، و سؤالات شما را پاسخ می‌دادند. پیتر می گفت: “تو یک آنارشیست هستی، نه؟” و پاسخ این خواهد بود: “من یک آنارشیست به معنای کلمه شما نیستم” – گویی می تواند دو معنی از کلمه “آنارشیست” وجود داشته باشد!

و مگر اینکه پیتر بتواند چیزی را در پرونده ثبت کند که یک اعتراف باشد، اخراج آن قرمز ممکن نیست. پس پطرس بر او می‌افتاد و «او را ملایمت می‌کرد» تا اینکه به آنچه گفته شد پاسخ دهد. یا شاید پیتر مصاحبه ای را همانطور که می خواست آماده می کرد و کارآگاهان دست مرد را می گرفتند و او را وادار می کردند که آن را امضا کند. یا شاید پیتر فقط خودش آن را امضا کند.

اینها روش های خشن بودند، اما هیچ راهی برای کمک به آن وجود نداشت، قرمزها بسیار حیله گر بودند. آنها مخفیانه دولت را تضعیف می کردند و آیا دولت باید دراز بکشد و به درماندگی خود اعتراف کند؟ پاسخ صد در صد آمریکایی گرایی از هر درخت و تپه معبدی در کشور به صدا درآمد. همچنین از هر دفتر روزنامه. پاسخ «نه» بود! ۱۰۰% آمریکایی‌گرایی راهی برای حفظ خود از سفسطه‌های بلشویسم اروپایی پیدا می‌کند.

رنگ مو قهوه ای طلایی تیره : آمریکایی‌گرایی فرمول خود را درست کرده بود: “اگر آنها این کشور را دوست ندارند، بگذارید به همان جایی که می‌آیند برگردند.” اما مسلماً چون در دل می‌دانستند که آمریکا بهترین کشور دنیاست، نمی‌خواستند به عقب برگردند و باید وادارشان کنند که بروند. پیتر برای این منظور آنجا بود و همسر فداکارش نیز در کنارش بود و او را با خشونت زنانه‌اش تشویق می‌کرد.

گلدیس همیشه عادت داشت این افراد را «گاو» خطاب کند، و حالا، وقتی چندین هفته در اتاق‌های اداری آنها را بو می‌دید، می‌دانست که حق با اوست و هیچ سرنوشتی نمی‌تواند برایشان سخت باشد. او در حال حاضر با کمک پیتر نقشه بمب دیگری را کشف کرد، این بار علیه دادستان کل کشور، که این حملات عمده فروشی را هدایت می کرد.

آنها چهار آنارشیست ایتالیایی را در شهر آمریکایی گرفتند و آنها را از هم جدا کردند و آنها را در اتاق های مخصوصی از هم جدا کردند و پیتر چند ماه با آنها کار کرد تا آنچه را که می خواست از آنها بدست آورد. درست همانطور که پیتر فکر می کرد موفق شده است، تلاش های او با پریدن یکی از آنها از پنجره به بیرون متوقف شد. اتاقی که در طبقه چهاردهم قرار داشت.

این آنارشیست ایتالیایی دیگر به عنوان شاهد علیه خودش در دسترس نبود. این حادثه باعث شد که بلشویک‌های سالن در سراسر کشور به شدت خشمگین شوند و دیوید اندروز به نوعی حکم دادگاه را دریافت کند و باعث ناراحتی زیادی برای دفتر گوفی شود. با این حال، کار ادامه یافت. قرمزها به تدریج مرتب شدند و برخی که ثابت کردند قرمز نیستند.

رنگ مو قهوه ای طلایی تیره : دوباره رها شدند و برخی دیگر در قطارهای قرمز مخصوص بارگیری شدند و به نزدیکترین بنادر منتقل شدند. برخی از آنها در سکوت غم انگیز رفتند، برخی دیگر با فحش های خشمگین رفتند و برخی دیگر با ناله و فریاد. زیرا بسیاری از آنها خانواده داشتند، و آنها این اعصاب را داشتند که از دولت بخواهند که خانواده های آنها را نیز به کشتی بفرستد.

یا در غیر این صورت از خانواده آنها مراقبت کند! دولت طبیعتاً چنین مسئولیتی را نپذیرفت. قرمزها برای چاپ ادبیات فتنه انگیز پول نداشتند، پس بگذارید برای رسیدگی به حال خودشان از آن استفاده کنند! در این یورش‌ها و بررسی‌های مختلف پیتر البته با تعداد زیادی از قرمزها که زمانی آنها را به عنوان دوستان و نزدیکان می‌شناخت ملاقات کرد.

پیتر عادت داشت خود را در حال ملاقات با آنها تصور کند و از این ایده کاملاً بلرزد. اما حالا متوجه شد که بیشتر از آن لذت می برد. او کاملاً از ترس آنها که قبلاً اشتهای او را خراب کرده بود و خواب او را مختل کرده بود رهایی یافت. او فهمیده بود که قرمزها موجودات فقیری هستند که به مقابله نمی پردازند. آنها هیچ سلاحی نداشتند و بسیاری از آنها حتی ماهیچه نداشتند.

رنگ مو قهوه ای طلایی تیره : واقعاً چیزی جز صحبت برای آنها وجود نداشت. و پیتر می‌دانست که قدرت جامعه سازمان‌یافته را پشت سر دارد، پلیس و دادگاه‌ها و زندان‌ها، در صورت لزوم ارتش با مسلسل‌ها و هواپیماها و گازهای سمی‌اش. نه تنها ضربه زدن به این افراد، پا گذاشتن انگشتان پا و تف کردن در چشمانشان بی خطر بود. همچنین می‌توان هر چیزی را روی آن‌ها قاب‌بندی کرد.