رنگ مو قهوه ای کرم

رنگ مو قهوه ای کرم : فکر کردی او واقعاً تو را دوست دارد؟» و مک گیونی و همت و گفی با همدیگر، و برای پیتر شبیه تمسخر شیاطین در زیرترین گودال جهنم بود. این کلمات باعث شد که تمام ستون های قلعه رویایی پیتر در اطراف گوش های او ویرانه شود.

رنگ مو : و به یاد داشته باشید، من این اسلحه را روی شما دارم، و هشت گلوله در آن وجود دارد، و اگر انگشتتان را تکان دهید، همه آنها را داخل شما خواهم گذاشت.» بنابراین پیتر و مک گیونی و همت در آسانسور هتل پایین رفتند و از درها بیرون رفتند و داخل یک اتومبیل شدند. همت رانندگی کرد و پیتر با مک گیونی روی صندلی عقب نشست که هفت تیر را در جیب کتش داشت.

رنگ مو قهوه ای کرم

رنگ مو قهوه ای کرم : همت پول را شمرد و مک گیونی آن را در جیبش گذاشت و سپس به پیتر دستور داد که دوباره کفشش را بپوشد. پیتر با انگشتان لرزان خود اطاعت کرد، در همین حین چشمش را بخشی به هفت تیر و تا حدی به صورت موش نگاه داشت. “وای-چی شده، آقای مک گیونی؟” پاسخ این بود: “به موقع متوجه خواهید شد.” حالا، شما به طبقه پایین بروید.

انگشتش همیشه روی ماشه بود و پوزه همیشه به وسط پیتر اشاره داشت. بنابراین پیتر تمام دستورات را به سرعت اطاعت کرد و از پرسیدن سوال خودداری کرد زیرا متوجه شد که نمی تواند پاسخی دریافت کند. در همین حال او از عقل وحشت زده خود برای مشکل استفاده می کرد. بهترین حدس او این بود که گوفی تصمیم گرفته بود به جای داستان پیتر، داستان جو آنجل را باور کند.

اما پس چرا این همه تفنگ بازی، این چیزهای فیلم؟ پیتر با ناامیدی تسلیم شد. و همینطور بود، زیرا آنچه اتفاق افتاده بود کاملاً فراتر از قدرت حدس زدن ذهن پیتر یا هر ذهن دیگری بود. بخش ۶۶ آنها به دفتر بخش خدمات مخفی تراکشن تراست رفتند، جایی که پیتر هرگز اجازه نیامده بود تا کنون بیاید. در طبقه چهاردهم ساختمان تراست مرچنت بود.

تابلویی روی در نوشته بود: «شرکت زمین و سرمایه گذاری شهر آمریکا. وارد شوید.» وقتی وارد شدید، یک دفتر املاک و مستغلات معمولی را دیدید، و تنها زمانی که به چندین در نفوذ کرده بودید، به اتاق‌های مخفی رسیدید، جایی که گفی و کارکنانش کارهای جاسوسی برای منافع تجاری بزرگ شهر را انجام می‌دادند. پیتر را به یکی از این اتاق‌ها برده بودند و گوفی در آنجا ایستاده بود.

رنگ مو قهوه ای کرم : و همان لحظه که گوفی او را دید، روی او فرو رفت و مشتش را تکان داد. “توله سگ بدبو!” او فریاد زد. «ای بدبخت کوچولو! ای سگ کثیف، یواشکی!» او تعدادی عبارات توصیفی دیگر برگرفته از واژگان لانه را اضافه کرد. زانوهای پیتر می‌لرزید، دندان‌هایش به هم می‌خورد، و تک تک حرکات انگشت‌های خشمگین گفی و هر اخم‌های خشمگین گوفی را تماشا می‌کرد.

پیتر برای وحشتناک ترین شکنجه ای که تاکنون تجربه کرده بود کاملاً آماده شده بود. اما به تدریج متوجه شد که قرار نیست شکنجه شود، او فقط مورد سرزنش و عصبانیت قرار خواهد گرفت و هیچ کلمه ای نمی تواند موج آرامش روح او را توصیف کند. در طول زندگی موش خیابانی‌اش، پیتر بیش از آن چیزی که گوفی فکرش را می‌کرد، نامیده می‌شد، اگر یک ماه بعد تلاش می‌کرد.

اگر تنها کاری که گوفی می‌خواست انجام دهد این بود که اتاق را بالا و پایین می‌رفت و هر بار که پیتر از کنارش رد می‌شد مشتش را زیر بینی می‌برد و او را با هر نوع حیوان خانگی مقایسه می‌کرد، پیتر می‌توانست تمام شب را بدون زمزمه تحمل کند. او از تلاش برای یافتن اینکه چه اتفاقی افتاده است دست کشید، زیرا دید که این فقط گافی را به حملات تازه ای از عصبانیت سوق داد.

گوفی نمی خواست با پیتر صحبت کند، نمی خواست صدای ناله ی پیتر را بشنود. تنها چیزی که او می خواست این بود که خشم خود را بیرون بریزد و از پیتر بخواهد با تحقیر به او گوش دهد، و این پیتر این کار را کرد. اما در این بین، البته، عقل پیتر با سرعت زیادی کار می کرد، او سعی می کرد نکاتی را دریافت کند که معنای شیطان چیست. یک چیز کاملاً واضح بود – آسیب، هر چه بود، وارد شد.

جیگ تمام شده بود، همه چیز تمام شده بود، مگر مراسم تشییع جنازه. آنها پول پیتر را گرفته بودند تا خرج مراسم تشییع جنازه را بپردازند و این تنها چیزی بود که امیدوار بودند از او بیرون بیایند. به تدریج نکات دیگری آمد. “پس فکر کردی به تنهایی وارد تجارت می‌شوی!” گافی غرغر کرد و مشتش که زیر بینی پیتر بود.

رنگ مو قهوه ای کرم : به سمت بالا حرکت کرد که تقریباً گردن پیتر را از جا درآورد. “آها!” پیتر فکر کرد. «نلسی آکرمن من را بخشید!» “شما فکر می کردید که می خواهید ثروت خود را به دست آورید و با درآمد خود مادام العمر بازنشسته شوید!” بله، این بود، مطمئنا! اما نلسی آکرمن چه چیزی می‌توانست بگوید که خیلی بد بود؟ قرار بود.

جاسوسی برای خودت داشته باشی، دفتر خودت را راه اندازی کنی و شاید مرا بیرون کنی!» “خدای من!” پیتر فکر کرد. “چه کسی این را گفته است؟” سپس ناگهان گافی در مقابل او ایستاد. “این همان چیزی بود که شما فکر می کردید؟” او خواست. او سوال را تکرار کرد، و به نظر می رسید که او واقعاً یک پاسخ می خواهد.

رنگ مو قهوه ای کرم : و بنابراین پیتر با لکنت گفت: “نه، قربان.” اما ظاهراً پاسخ مناسب گوفی نبود، زیرا او بینی پیتر را گرفت و آن را تغییر داد که اشک در چشمانش جاری شد. “آن وقت چه بود؟” تمسخر بدی روی صورت کارآگاه اصلی آمد و او با خنده ای از سر تحقیر به پیتر خندید. “فکر می کنم فکر می کردی او واقعاً تو را دوست دارد! همین بود.