رنگ موی قهوه ای با بنفش

رنگ موی قهوه ای با بنفش : و در تمام مدت عاشقانه با او عشق می ورزید. در تمام طول روز، در حالی که او به او کمک می کرد تا پاکت ها را آدرس دهی کند و بخشنامه هایی را برای کمیته دفاع گوبر ارسال کند. او واقعاً سخت کار کرد.

رنگ مو : مردم را ناراضی می کند!» “پس…” و صدای پیتر لرزید – “پس تو هیچ اهمیتی به من نمی دهی، رفیق جنی؟” او یک لحظه تردید کرد. او گفت: “نمی دانم.” “فکر نمی کردم -” و قلب پیتر در درون او جهش کرد. این اولین بار بود که هر دختری مجبور بود در پاسخ به این سوال برای پیتر تردید کند. چیزی او را برانگیخت – درست مثل این که در تمام عمرش این نوع «سرکشی» را انجام داده است.

رنگ موی قهوه ای با بنفش

رنگ موی قهوه ای با بنفش : پیتر خجالتی بود، واقعاً کمی ترسیده بود، این نوع کارآگاهی برای او تازگی داشت. او گفت: “رفیق جنی، من – من – نمی دانم چگونه آن را بگویم، اما می ترسم کمی عاشق شوم.” جنی دستانش را عقب کشید و پیتر شنید که نفس او به سرعت آمد. “اوه، آقای گاج!” او فریاد زد. پیتر با لکنت گفت: «من-نمی دانم-». “امیدوارم مشکلی نداشته باشید.” “اوه، این کار را نکنیم!” او گریست. “چرا نه، رفیق جنی؟” و او افزود: “نمی دانم چون می توانم به آن کمک کنم.” «اوه، ما خیلی خوش گذشت، آقای گاج! فکر می‌کردم ما برای هدف کار خواهیم کرد!» “خب، اما تداخلی نخواهد داشت-” اوه، اما این کار را می‌کند.

دستش را برد و خیلی آرام دست او را گرفت. “تو فقط کمی برای من اهمیت داری؟” او زمزمه کرد. او پاسخ داد: «اوه، رفیق گاج،» و پیتر گفت: «من را «پیتر» صدا کن. لطفا، لطفا انجام دهید.» او گفت: “رفیق پیتر،” و کمی گرفتگی در گلویش وجود داشت، و پیتر، در حالی که به او نگاه می کرد، دید که چشمانش به پایین افتاده است. او خواهش کرد: “می دانم که خیلی دوست ندارم.” “من فقیر و مبهم هستم.

ظاهر خوبی ندارم -” “اوه، این نیست!” او گریه کرد: “اوه، نه، نه! چرا باید به چنین چیزهایی فکر کنم؟ تو یک رفیق هستی!» البته پیتر می‌دانست که چگونه این خط صحبت را می‌پذیرد. او با ناراحتی گفت: “هیچ کس مرا دوست نداشته است.” “هیچکس به تو اهمیت نمی دهد، وقتی فقیر هستی و چیزی برای ارائه نداری…” “من به شما می گویم، این نیست!” او اصرار کرد. «لطفا اینطور فکر نکنید!

شما یک قهرمان هستید. شما برای آرمان فداکاری کرده اید و می روید و رهبر می شوید.» پیتر با متواضعانه گفت: «امیدوارم اینطور باشد. «اما پس، رفیق جنی، آن چیست؟ چرا به من اهمیت نمی‌دهی؟» او به او نگاه کرد، و چشمان آنها به هم رسید، و با کمی هق هق در صدایش پاسخ داد: “حالم خوب نیست، رفیق پیتر. من فایده ای ندارم؛ برای من شرور است که ازدواج کنم.

رنگ موی قهوه ای با بنفش : جایی در اعماق پیتر، جایی که درونش خمیده بود، انگار یک دوش ناگهانی آب سرد یخ روی او ریخته شد. “ازدواج کن!” چه کسی در مورد ازدواج چیزی گفته بود؟ واکنش پیتر با عبارت موجود در روزنامه های کمیک مطابقت داشت: “این خیلی ناگهانی است!” اما پیتر آنقدر باهوش بود که نمی توانست چنین ناراحتی را آشکار کند. او جنی کوچولو را شوخ طبع کرد و گفت: «ما نباید فوراً ازدواج کنیم. من می توانستم صبر کنم.

فقط اگر بدانم که تو به من اهمیت می دهی. و یک روز که خوب شدی-” با ناراحتی سرش را تکان داد. من می ترسم که هرگز خوب نخواهم شد. و علاوه بر این، هیچ کدام از ما پول نداریم، رفیق پیتر. آه، آنجا بود! پول، همیشه پول! این “عشق رایگان” چیزی جز یک رویا نبود. پیتر گفت: «من می‌توانم شغلی پیدا کنم.

درست مثل هر ووو معمولی دیگری. دختر اعتراض کرد: «اما تو نتوانستی برای ما دو نفر درآمد کافی داشته باشی». و ناگهان او بلند شد. «اوه، رفیق پیتر، بیایید عاشق یکدیگر نشویم! بیایید خودمان را ناراضی نکنیم، برای هدف کار کنیم! به من قول بده که این کار را می کنی!» پیتر قول داد؛ اما البته او هیچ قصدی برای وفای به عهد نداشت.

او نه تنها یک کارآگاه بود، بلکه یک مرد بود – و در هر دو سمت رفیق جنی را می خواست. او تمام روز را در اختیار داشت، و بیش از آدرس دادن به پاکت هایی که با او انجام می داد، گاه و بیگاه نگاه های عاشقانه را می دزدید. و جنی اکنون می‌دانست که این نگاه‌ها چه معنایی دارند، و برافروختگی ضعیف روی گونه‌هایش می‌خزد و به گردن و گلویش می‌افتد.

رنگ موی قهوه ای با بنفش : زمانی که عاشق می شد، او واقعاً بسیار زیبا بود و پیتر شغل جدیدش را لذت بخش ترین کار در طول عمرش یافت. او با دقت تماشا کرد و نشانه ها را یادداشت کرد و مطمئن بود که اشتباه نمی کند. قبل از اینکه سعدی سر وقت شام برگردد، بغل رفیق جنی را گرفته بود و گلوی سفید دوست داشتنی را می بوسید. و رفیق جنی به آرامی هق هق می کرد و التماس او از او برای توقف غش و قانع کننده تر شده بود.

بخش ۱۹ مسئله سعدی باید حل شود. نگاه شدیدی که گاهی به لب‌های سادی می‌آمد، باعث می‌شد پیتر کاملاً مطمئن شود که رفیق سادی با «عشق آزاد» همدردی ندارد، و با هیچ عشقی به جز عشق او برای جنی همدردی بسیار کمی دارد. او از “خواهر کوچک” خود پرستاری کرده بود و سال ها از او مانند یک مادر مراقبت می کرد. او غذا را از دهانش بیرون می‌آورد تا به جنی بدهد.

و جنی هم به نوبه‌ی خود آن را به هر همزن سرگردانی که می‌آمد و تا زمان صرف غذا می‌چرخید، می‌داد. پیتر نمی خواست سادی بداند در غیاب او چه خبر بوده است، و با این حال می ترسید به جنی پیشنهاد دهد که خواهرش را فریب دهد. خیلی با درایت مدیریتش کرد. جنی دوباره شروع به التماس کرد: “ما نباید این کار را انجام دهیم.

بنابراین جنی موهایش را مرتب کرد و بلوزش را صاف کرد و معشوقش متوجه شد که قرار نیست به سادی بگوید. و روز بعد دوباره می بوسیدند و دوباره قبول می کردند که نباید این کار را بکنند. و بنابراین یک بار دیگر جنی به سادی نگفت. دیری نگذشت که پیتر موفق شد این پیشنهاد را زمزمه کند که عشق آنها مربوط به خودشان است و آنها نباید فعلاً به کسی بگویند.

آنها راز خوشمزه را حفظ می کردند و این به هیچ کس آسیبی نمی رساند. جنی در جایی درباره زنی شاعر به نام خانم براونینگ خوانده بود که تمام عمرش یک معلول بوده و با عشقی بزرگ و شگفت انگیز سلامتی او را به طور کامل بازگردانده بود. اکنون چنین عشقی به سراغش آمده بود. فقط سادی ممکن است نفهمد.

رنگ موی قهوه ای با بنفش : سعدی ممکن است فکر کند که به اندازه کافی یکدیگر را نمی شناسند و باید منتظر بمانند. آنها البته می دانستند که واقعاً یکدیگر را کاملاً می شناسند، بنابراین دلیلی برای عدم اطمینان یا ترس وجود نداشت. پیتر به طرز ماهرانه ای توانست این پیشنهادات را طوری در ذهن جنی قرار دهد که گویی مال او هستند.