رنگ مو مشکی استخوانی

رنگ مو مشکی استخوانی : اگر سام با چند بومی دیگر که شانگان از آنها عبور کرده بودند ملاقات نمی کرد و آنها را وادار به برگشتن و اطمینان دادن به فراریان نمی کرد، خدا می داند که چه زمانی متوقف می شدند. یک ساعت بعد سام با پیروزی ملایمی در راس باند شانگان بازگشت.

مو : برای اینکه مرا به این طرف بکشی و همیشه از او سیلابی از غوغاهای هیجان‌انگیز به زبان زولوی خالص می‌آمد، خیلی سریع و خیلی بلند که نمی‌توانم آن را دنبال کنم، که با کنایه‌های انفجاری به «سگ‌های شانگان»، «تبر»، «چماق» نقطه‌گذاری و پاراگراف‌گذاری می‌شد. “،” و “جوک.” در نزدیکی واگن‌ها از «میدان نبرد» گذشتیم، و وقتی به مانع رها شده دشمن شکست‌خورده رسیدیم.

رنگ مو مشکی استخوانی

رنگ مو مشکی استخوانی : او تسلیم گرفتن سبک دست من روی مچ دستش شد و آزادانه با من راه رفت. اما سرزندگی آتشینی او را فراگرفت و با گام‌های بلند فنری بیرون آمد – با هیجان به اطراف نگاه می‌کرد، به راست و چپ یا حتی راست می‌چرخید و برای همگام شدن با من به پهلو یا حتی به عقب قدم می‌زد – اما همیشه بازوی زندانی را تسلیم می‌کرد.

صدای خنده‌ای از جیم بلند شد. بسیاری از بسته ها از خشونت سقوط باز شده بودند، و مجموعه های عجیب و غریب از بومیان در اطراف پراکنده بودند. دیگران صرفاً چمدان های بیرونی حبوبات حلبی، لیوان، تابه، چکمه و کلاه را ریخته بودند. جیم به همه اینها به عنوان غنائم جنگی نگاه می کرد و می خواست در آنجا متوقف شود و غنایم را جمع کند، و وقتی من فشار آوردم.

به رانندگان دیگر فریاد زد که بیرون بیایند و غنیمت را جمع کنند. اما نگرانی اصلی من این بود که در اسرع وقت به فرار بدبخت پایان دهم و شانگان ها را دوباره به راه بیاندازم. بنابراین جیم را به جایش زیر گاری برگرداندم و به پسر آشپز گفتم که بقیه قهوه و نصف فنجان شکر را به او بدهد تا چیز دیگری به او بدهد تا فکر کند و او را آرام کند. بعد از نیم ساعت یا بیشتر انتظار، یک سر درست در بالای بالا آمدن ظاهر شد.

و سپس یکی دیگر، در فواصل نامنظم و در نقاط مختلف: آنها قبل از بازگشت دوباره با احتیاط در حال جستجو بودند. دور از چشمانم در واگن چادر نشستم و سکوت کردم، به این امید که چند دقیقه دیگر اعتماد به نفس پیدا کنند، کالاهایشان را جمع کنند و دوباره به راه خود بروند. جیم که صاف زیر گاری دراز کشیده بود، خیلی پایین تر از من بود و – در حالی که به حرف زدنش به بقیه پسرها ادامه می داد – چیزی ندید.

متأسفانه همان طور که چهره ای ترسیده با احتیاط بالای یک توده مورچه نگاه می کرد، گرد به نظر می رسید. وسوسه، فکر می‌کنم، غیرقابل مقاومت بود: او با تظاهر شروع دوباره به زانو در آمد و فریاد وحشیانه‌ای سر داد که موهایم را بلند کرد. و در آن ثانیه همه سرها فرو ریخت و مزرعه بار دیگر خلوت شد. اگر این اتفاق ادامه پیدا می‌کرد، فقط یک پایان وجود داشت: به پلیس استیناف می‌شد.

جیم دستگیر می‌شد، و من باید روزها را در دادگاه‌ها در انتظار محاکمه‌ای می‌گذراندم که احتمالاً جیم نجیب با سه ماه کار سخت بیرون می‌آمد. بنابراین من به عنوان منادی صلح خودم معرفی شدم. اما موقعیت دشوارتر از آن چیزی بود که به نظر می رسید: به محض اینکه شنگان ها سر من را دیدند که بر فراز بالا آمدن ظاهر شد، مانند کاه در مقابل باد پراکنده شدند و طوری دویدند که گویی هرگز متوقف نخواهند شد.

رنگ مو مشکی استخوانی : آنها ظاهراً در یک حمله جدید مرا به سمت گارد پیشرو بردند، و از مسیری که می دویدند به نظر می رسید که گمان می کردند که جیم و جوک ممکن است حرکات جانبی جداگانه انجام دهند تا ارتباط آنها را قطع کنند. من روی انبوهی از مورچه ایستادم و دست تکان دادم و صدا زدم، اما هر فریاد منجر به یک جهش تازه می‌شد و هر حرکت آنها را مشکوک‌تر می‌کرد. این یک مورد ناامید کننده به نظر می رسید.

من آن را رها کردم. اما در راه بازگشت به گاری، به سم فکر کردم – سام، با لباس‌های اروپایی وصله‌بندی شده‌اش، با پاهای سنگین و شلخته سیاه‌پوست‌های چکمه‌پوش، با هیکل شل و لاغر و چهره ترسو جدی‌اش! سام مطمئناً فرستاده درستی خواهد بود. حتی شانگانی‌های شکست‌خورده احساس می‌کردند که چیزی برای ترسیدن در آنجا وجود ندارد. اما سام به هیچ وجه مشتاق کسب جایزه نبود.

او آشکارا از دیدگاه شاعر بود که “راههای شکوه به گور منتهی می شود”. و این مترسکی ضعیف به نظر می رسید که زانو ضعیف و بسیار افسرده بود که با اکراه راه خود را به داخل محوطه بیرون کشید تا با دشمن شکست خورده آن روز گفتگو کند. در اولین ذکر نام سام، جیم با خرخره‌ای تکان‌خورده بود، اما شوخ‌طبعی موقعیت او را قلقلک داد، وقتی دید که رقیبش افتخاری را که به او اعطا شده بود، دریافت کرد.

رنگ مو مشکی استخوانی : جیم بین طوفان های خنده خنده، تمسخر زمخت و اظهار نظرهای بی ادبانه را بر سر او می بارید. و سام با سر خمیده خم شد و با کلیک های گاه و بیگاه و زمزمه های آهسته انزجار قلبش را تسکین داد. اگر منادی جدید تشویق غیرمنتظره‌ای را دریافت نمی‌کرد، تا کجا می‌رفت، موضوعی برای حدس و گمان است. آخرین فریاد جیم این بود که به او توصیه کرد در سوراخ مورچه‌ها پنهان نشود.

اما، در کمال آسودگی سام، به نظر می‌رسید که شانگائیان او را فقط به عنوان یک طعمه، حتی خطرناک‌تر از من می‌دانستند. زیرا از آنجایی که هیچ کس دیگری ظاهر نشد، آنها اصلاً نمی دانستند که حمله مورد انتظار از کدام بخش انجام می شود. وقتی سام به چشم آمد، آنها به طور گسترده در بیش از نیم مایل دورتر پراکنده شدند. مکث کوتاهی دنبال شد.

که در آن آنها با نگرانی به اطراف نگاه کردند، و سپس، پس از چند تیراندازی بی هدف مانند یک لشکر هولناک، به نظر می رسید که خط پرواز را پیدا کرده و در یک رشته طولانی از پایین دره به سمت رودخانه حرکت کردند. حالا، هیچ کس تا به حال از سام فرار نکرده بود، و منظره هیجان انگیز آنقدر او را تشویق کرد که با جسارت به دنبال آنها رفت.