رنگ موی استخوانی و دودی

رنگ موی استخوانی و دودی : نبردهای سخت زیادی بین پسران و مردان جوانی که نگهبانان و خدمه او را تشکیل می‌دادند و طبق نقشه جنگ به دو یا چند حزب مخالف تقسیم می‌شدند.

مو : و او بارها و بارها داستان‌های حماسی و افسانه‌هایی را که هر پسر و دختر اسکاندیناویایی، از شاهزاده گرفته تا دهقان، به خوبی می‌شناسند، برای او تعریف کرده بود. و در مورد غول سنگی و همسرش گورو. و در مورد کوتوله ها و ترول ها و نیکسی ها و پری دریایی های زیبا و استرومکارل ها. و او همچنین داستانهای زیادی از اقدامات شجاعانه و متهورانه، از زندگی های نجیبانه و شوالیه ای، و اینکه چگونه اجدادش، از گوستاووس بزرگ، و پیش از آن، از گوستاووس واسا، پادشاهان سوئد بوده اند و چگونه به او گفت.

رنگ موی استخوانی و دودی

رنگ موی استخوانی و دودی : همان آهنگ های حماسی قدیمی او بارها پسر کوچولو را به زانو درآورده بود با موسیقی قافیه مهد کودک که در همه سرزمین‌ها و زبان‌ها، از استپ‌های سیبری گرفته تا خانه‌های نیویورک و سانفرانسیسکو، جایگاهی دارد: “سوار، سوار اسب خروس، یال او خاکستری مایل به زرد است؛ سوار بر اسب خروس، پسر کوچولو، سوار شو. پسر کوچولو به کجا باید سوار شود؟ به دربار پادشاه برای جلب نظر”- و غیره، و غیره، و غیره – در عبارات مختلف اما با همان ایده، به همان اندازه که یک دختر و پسر می توانند به خاطر بسپارند.

نام آن سرزمین شمالی قدرتی در تمام دادگاه های اروپاست. شاهزاده چارلز کوچولو به همان اندازه که ملایم و شاداب بود، شجاع بود و به همان اندازه که شجاع بود. در پنج سالگی اولین روباه خود را کشت. در هفت سالگی او می توانست اسب خود را مانند یک سنتور جوان اداره کند. و در دوازده سالگی اولین شکار موفق خرس خود را داشت. او به همان اندازه سرسخت بود.

او پیوسته از یادگیری زبان های لاتین یا فرانسوی -زبان های دربار- امتناع کرد تا اینکه شنید که پادشاهان دانمارک و لهستان آنها را درک می کنند و سپس به سرعت بر آنها تسلط یافت. مرگ مادر بانوی او در حالی که دوازده سال نداشت، اندوه بزرگی بود و تقریباً باعث مرگ خود او شد، اما پس از بهبودی، پدرش را در مهمانی های شکار و سفرهای نظامی همراهی کرد و هر روز قوی تر و سخت تر از همیشه.

در آوریل ۱۶۹۷، زمانی که شاهزاده هنوز پانزده ساله نشده بود، پادشاه چارلز یازدهم، پدر خشن او، ناگهان درگذشت و پسر پادشاه به عنوان ارباب مطلق «سوئد و فنلاند، لیوونیا، کارلیا، اینگریا، ویسمار، ویبورگ، جزایر روگن و اوزل، پومرانیا، و دوک‌نشین‌های برمن و وردون» – یکی از بهترین دارایی‌هایی که یک پادشاه جوان تا کنون موفق به کسب آن شده است.

نماینده سوئد، روسیه غربی و بخش بزرگی از آن است. شمال آلمان مقدار مشخصی از خویشتن داری برای همه ما بهترین است. همانطور که محدودیت های عادلانه قانون برای مردان و زنان بهترین است، محدودیت های مناسب خانه نیز برای پسران و دختران بهتر است. پسری که به طور ناگهانی همه تأثیرات بازدارنده از او خارج می شود – که می تواند بدون مزاحمت راه خودش را داشته باشد.

در بزرگترین خطر نابودی زندگی اش قرار دارد. وسوسه های قدرت عامل بسیاری از غم و بدبختی جهان بوده است. و این وسوسه به سراغ این پسر پادشاه سوئد آمد که در پانزدهمین سال زندگی خود فراخوانده شد تا بر قلمرو بزرگی از رعایای وفادار تسلط یابد. او که از شدت انضباط سخت پدرش رها شده بود، خود را در قبال هیچ کس – مطلقاً ارباب خودش – مسئول نمی دید. و او کاری را انجام داد.

رنگ موی استخوانی و دودی : که من می ترسم بسیاری از ما در موقعیت او انجام می دادیم – او تصمیم گرفت که اوقات خوشی را سپری کند. و او آن را در راه خود داشت. او و برادر شوهرش، دوک جوان وحشی هلشتاین، شهر را زیر و رو کردند. آنها چاله های گیلاس را به سمت مشاوران ریش خاکستری پادشاه شکستند و شیشه های خانه نشینان بی رمق و رسوا شده استکهلم را شکستند.

آنها با ظرف های میز توپ بازی کردند و تمام نیمکت های نمازخانه قصر را شکستند. آنها خرگوش‌ها را از میان اتاق‌های شوراهای مجلس عبور دادند و در مسابقات خشمگین شرکت کردند تا اینکه چندین اسب خوب را از بین بردند. آن‌ها گوسفندان را در کاخ سر بریدند تا کف خانه‌ها پر از خون شد و سپس رهگذران را با سرهای گوسفند پرتاب کردند. آن‌ها پول‌های خزانه سلطنتی را مانند آب خرج می‌کردند.

آن‌قدر حیله‌های بی‌رحمانه و بی‌رحمانه پسرانه بازی می‌کردند که دوره این ماه‌های حماقت، مدت‌ها بعد به «خشم گوتورپ» معروف شد، زیرا برادر جوان هاروم- اسکاروم- زن، که سردسته همه این ماجراها بود، دوک هلشتاین-گوتورپ بود. اما بالاخره حتی مردم – گرچه رعیت این پسر مستبد – شروع به زمزمه کردند و وقتی یک روز یکشنبه صبح سه روحانی از متن “وای بر تو ای زمین، وقتی پادشاهت کودک است” موعظه کردند.

رنگ موی استخوانی و دودی : پادشاه نصایح مادر خوبش را به یاد آورد و شکوه اجدادش را به یاد آورد، دید که این همه ورزش بی پروا چقدر احمقانه و خطرناک است، برگ تازه ای ورق زد، متفکر و مراقب شد و کار فتوحات خود را با بهترین پیروزی آغاز کرد. از همه – تسخیر خودش! اما گرچه او گرایش خود را به آسمان‌بازی بی‌منفعت و مضر مهار کرد، اما خون دیوانه اجدادش – آن وایکینگ‌های خشن پیری که «پست و کلاه ایمنی را تحقیر می‌کردند.

بدون مهار به جنگ می‌رفتند» – به اندازه‌ای بود که رفتاری ملایم داشت. یا شغل او از پوست روشن خود متنفر بود و به هر طریقی به دنبال برنزه کردن و زبری آن بود و با قرار گرفتن در معرض و نادیده گرفتن راحتی شخصی خود را سفت کند. بسیاری از شبها را پسر در زمین برهنه پشت سر گذاشت و سه شب در دسامبر سرد سوئدی در انبار یونجه اصطبل قصر بدون درآوردن لباس و با پوششی اندک خوابید.

رنگ موی استخوانی و دودی : بنابراین او پسری هفده ساله، قوی، قوی و سرسخت شد و در تاریخ داستان ما، در سال ۱۶۹۹، بخش عمده ای از وقت خود را به تمرینات نظامی و ورزش های صحرایی اختصاص داد، اما با اندک. توجه به بحث در شورا یا به مراقبت های دولتی. از جمله لذت های اصلی او جنگ های ساختگی در خشکی و آب بود.