رنگ موی بلوند مناسب پوست سفید

رنگ موی بلوند مناسب پوست سفید : صورتش را صاف نگه داشت و حتی لبخند هم نزد. شهردار خطاب به شعبده باز ادامه داد: “امروز صبح اینجا دو مهمان داریم” که کمی بزرگتر از آن هستند که وارد خانه ما شوند.

مو : که موهای قرمز مایل به سفیدی در انتهای هر موی آن قرار داشت. . به نظر می رسید که او کاملاً پیر است، یا حداقل سال های زیادی را پشت سر گذاشته است، و چهره ای عاقلانه و متفکر در چهره داشت. مادر گفت: آنها انسان هستند. پیر گفت: “به اندازه کافی درست است، اما آنها فقط بچه های انسان هستند و به بچه های کوچک شما برای دنیا آسیب نمی رسانند.” “اونهم همینطور!” به نام چشمک زدن. “تمام چیزی که ما می خواهیم این است که با هم آشنا شویم.

رنگ موی بلوند مناسب پوست سفید

رنگ موی بلوند مناسب پوست سفید : که یک سر نرم و پشمالو از سوراخی در نزدیکی بیرون آمد و دو چشم قهوه ای بزرگ و ملایم با کنجکاوی به آنها نگاه کردند. یک سگ صحرا فصل سوم آقای بوکو، شهردار “D گوش من!” سگ دشتی گفت: تقریباً با زمزمه صحبت می کرد. “در اینجا تعدادی از آن انسان های عجیب و غریب از روستا هستند.” “بگذار ببینم! بگذار ببینم!” دو صدای ریز فریاد زدند.

و سرهای کوچک دو موجود کوچک از سوراخ بیرون آمدند و چشمان درخشان خود را به سر توینکل و چابینز خیره کردند. یک دفعه برو پایین! گفت: مادر دشتی-سگ. “آیا می خواهی صدمه ببینی، ای چیزهای کوچک شیطان؟” یک دفعه برو پایین! “یکدفعه برو پایین!” صدای عمیق دیگری گفت: “اوه، آنها صدمه نمی بینند” و بچه ها چشمان خود را به سمت تپه دومی چرخاندند که بالای آن یک سگ چمنزاری چاق و چاق نشسته بود.

سگ دشتی پیر پاسخ داد: “چرا، در این صورت، شما به شهر ما بسیار خوش آمدید، و ما از دیدن شما خوشحالیم.” توینکل با قدردانی گفت: متشکرم. درست در آن لحظه به ذهنش خطور نکرد که صحبت کردن با سگ های کوچک دشت نشین به گونه ای که انگار مردم هستند فوق العاده است. خیلی طبیعی به نظر می رسید که آنها باید با یکدیگر صحبت کنند و دوستانه باشند.

انگار که با صدای صداها جذب شده بودند، سرهای کوچک از تپه های دیگر شروع به بیرون زدن کردند – یکی اینجا و دیگری آنجا – تا اینکه شهر با موجودات زیبا زنده شد، همه نزدیک لبه سوراخ هایشان چمباتمه زده بودند و به چابین ها و چشمک می زدند. قیافه قبر و کنجکاو پیرمردی که ابتدا دوستانه بود گفت: «اجازه دهید خودم را معرفی کنم. “اسم من است.

من شهردار و رئیس عالی شهر پریری داگ هستم.” “مگه تو پادشاه نداری؟” توینکل پرسید. او پاسخ داد: نه در این شهر. “به نظر می رسد جایی برای پادشاهان در این ایالات متحده آزاد وجود ندارد. و یک شهردار و رئیس عالی به اندازه یک پادشاه، هر روز خوب است.” دختر پاسخ داد: من هم همینطور فکر می کنم. “بهتر!” چابینز اعلام کرد. شهردار لبخندی زد، انگار خوشحال بود.

او ادامه داد: “من می بینم که شما به درستی تربیت شده اید.” “و حالا اجازه دهید تعدادی از همشهریانم را به شما معرفی کنم. این” با یک پنجه کوچک به سوراخی که مادر و دو فرزندش نشسته بودند اشاره می کند. آقای پاف-پادگی، متأسفم که بگویم، اخیراً به خاطر خواندن نمازش به بیرون از شهر تعقیب شد.» آقای پاف-پادگی نمازش را به عقب می خواند آقای. پاف-پاجی دعاهایش را به عقب می خواند “چطور توانست؟” چوبینز با تعجب پرسید. شهردار با آهی گفت: “او همیشه مخالف بود” و کارها را مانند دیگران انجام نمی داد.

رنگ موی بلوند مناسب پوست سفید : مجبورش کرد شهر را ترک کند و من نمی دانم کجا رفته است.” آیا او از اینکه دیگر بچه های کوچکش را ندارد پشیمان نمی شود؟ با تأسف پرسید توینکل. شهردار ادامه داد: “من فکر می کنم چنین است، اما اگر مردم مخالف هستند و رفتار نمی کنند، باید عواقب آن را بپذیرند. این آقای چاکلدورف است. و آقای و دکتر هستند.” همه این افراد با جدیت و مؤدبانه تعظیم کردند و چابینز و توینکل در مقابل سرشان را تکان دادند.

تا اینکه گردنشان درد گرفت، زیرا به نظر می‌رسید که شهردار هرگز از معرفی صدها سگ دشت‌نشینی که در اطراف چمباتمه زده بودند، نمی‌گذرد. دختر زمزمه کرد: “من هرگز نمی توانم یکی را از دیگری تشخیص دهم.” “چون همه آنها دقیقا شبیه به هم هستند.” چابینز مشاهده کرد: “بعضی از آنها چاق ترند.” “اما من نمی دانم کدام.” یک سگ صحرا فصل چهارم پرستو دیجی، شعبده باز آقای بوکو، شهردار، با لحنی دوستانه گفت: ” الان ، اگر دوست دارید، خوشحال می شویم که از برخی از خانه های ما دیدن کنید.” “اما ما نمی توانیم!” چشمک زد. “ما خیلی بزرگ هستیم” و او بلند شد و روی ساحل نشست تا به او نشان دهد که در مقایسه با سگ های دشتی چقدر بزرگ است.

شهردار پاسخ داد: «اوه، این اصلاً مهم نیست. شعبده باز ما، شما را به اندازه ما کوچک کنید.” آقای بوکو، شهردار آقای، شهردار “میتونه؟” با تردید از توینکل پرسید. شهردار اعلام کرد: شعبده باز ما هر کاری می تواند انجام دهد. بعد نشست و هر دو پنجه جلویش را گذاشت روی دهانش و صدای کنجکاویی بیرون داد که چیزی شبیه پارس و چیزی شبیه سوت بود، اما دقیقاً شبیه هیچ کدام نبود.

رنگ موی بلوند مناسب پوست سفید : سپس همه در سکوت منتظر ماندند تا اینکه یک سگ دشت نشین پیر و عجیب و غریب به آرامی سرش را از تپه بزرگی در نزدیکی مرکز دهکده بیرون آورد. شهردار گفت: “صبح بخیر، آقای پرستو دیجی.” “صبح!” جادوگر در حالی که چشمانش را پلک می زد، پاسخ داد که انگار تازه از خواب بیدار شده است. توینکل تقریباً به این شخصیت لاغر و لاغر خندید. اما خوشبختانه، چون نمی خواست به او توهین کند.