رنگ مو مشکی زرد

رنگ مو مشکی زرد : او “از وزن کم استفاده نمی کرد” – و آن را نشان داد! شب‌ها او را در دایره‌ای دور آتش تماشا می‌کردم، چهره‌اش با قبر، رنگ‌آلود و چروکیده، با چشم‌های خاکستری شفاف و ریش‌های قهوه‌ای بلند.

مو : به جز خودتان. شما راه حل را پیدا می کنید. شما می توانید دیگران را رها کنید که بهانه بیاورند.» کتک خوردم. فایده ای نداشت، چون می دانستم حق با اوست. گمان می‌کنم سایر دوستان هم می‌دانستند که او با چه کسی برخورد می‌کند، اما چیزی نگفتند. و وقتی راکی ​​که به نقل قول رابی بازگشته بود، با یک شبح لبخندی گفت: “من فکر می کنم اگر کمپ را در گوشت نگه دارید.

رنگ مو مشکی زرد

رنگ مو مشکی زرد : و شما باید دریابید که کجا اشتباه کرده اید، و به عبارت درست، بدون هیچ بهانه ای و توضیحی. “اما، راکی، توضیحات همیشه بهانه نیستند، و گاهی اوقات واقعا باید آنها را ارائه دهید!” “سانی، خودت فکر می کنی که این موضوع مرده است. یک توضیح به اندازه دو اشتباه بد است – کسی را که ارزش صحبت کردن را داشته باشد فریب نمی دهد.

کمپ را با گوشت نگه دارید، گفت:” گرسنه.» اما به نظر خوب می رسید که یکدفعه دست از کار بکشیم – از بدشانسی، بهانه ها و توضیحات، و آرامشی که می دادند. و نمی‌توانستم به آن مرد بدسره بدبختی فکر نکنم که واقعاً به من اجازه داده بود از آن بگذرم و سپس پشت سرم فرار کرد. راکی، که همه او را می‌شناختند، دوست داشتند و به او احترام می‌گذاشتند.

اما با هیچ‌کدام صمیمی نبود، «حتی به زامبسی‌ها می‌رفت» اما هیچ‌کس نمی‌دانست کجا و چرا. او به تنهایی، با دو خر و حتی یک پسر برای شرکت، به سفری صدها مایل و مدت نامحدود می رفت. بدون شک او ایده ای برای کار داشت. شاید گزارشی از یک تاجر یا شکارچی یا حتی بومی ستاره قطبی او باشد: مطمئناً او نقشه ای داشت، اما هیچ جان زنده ای نمی دانست که چه بود.

این روش در نوع خود بود. با آنها هیچ محدودیتی در زمان یا مسافت، هیچ اشاره ای به هدف یا جهت، هیچ خانه، هیچ آدرس، هیچ “مردم” وجود نداشت. شاید یک شریک در جایی یا یک دوست صمیمی، به ساکت بودن خودشان، که روزی بشنود – اگر چیزی برای گفتن بود. راکی نزدیک کمپ ما در برگ کار کرده بود. می‌دانستم که او باید سرش را تکان دهد، و وقتی دوباره در یکی از نزدیک‌ترین نقاط بوش ملاقات کردیم.

برای او و بسته‌هایش آسانسور پیشنهاد دادیم، او پذیرفت و به ما ملحق شد، هنوز برای عبور از رودخانه‌ها کمی زود است. -خرها ممکن است «بالابر» در ناهموارترین جاده‌ها و در مراحل اولیه، خرهای او را نجات دهد. یا ممکن است ما به عنوان یک صفحه نمایش مفید برای حرکات او عمل کرده باشیم و پیروی از خط او و تماشای او را برای دیگران دشوار کنیم. به هر حال در راه آن روزها به ما ملحق شد.

رنگ مو مشکی زرد : یعنی با هم رفت و آمد داشتیم و قاعدتاً با هم می غلتیدیم. با این حال، هر کدام برای خود آشپزی می‌کرد و از فروشگاه‌های خود استفاده می‌کرد، و در اصل ما مؤسسات جداگانه خود را حفظ می‌کردیم. کیف به تنهایی رایج بود. هر مردی بازی را که به دست آورد آورد و به سهام عادی انداخت. راز توافق در فضای سبز این است که استقلال کامل! نقاط تماس، نقاط اصطکاک هستند.

هیچ کجا بیشتر از این. و ایمن‌ترین برنامه این است که هر مرد لباس مخصوص به خود را داشته باشد و هر کس آزاد باشد تا هر زمان که می‌خواهد غذا بدهد یا بخوابد یا پیاده‌گردی کند. من شرکا و دوستانی را می‌شناسم که هر از گاهی یک سفر را از هم جدا می‌کردند، یا یک روز فاصله می‌گرفتند، و وقتی دوباره به آن می‌پیوستند، همیشه از هم جدا می‌شدند. و بنابراین دوست بمانید.

راکی – به طور کامل، راکی ​​مونتین جک – نام دیگری داشت، اما به جز کارمند کمیساریای معدن که گهگاه مجوزهای او را ثبت می‌کرد، کمتر کسی می‌شناخت. «در راکی‌ها بزرگ شدم» درباره‌ی تنها سخنی است که عمداً به تاریخچه‌ی شخصی‌اش اشاره می‌کند که شناخته شده بود. اما برای یافتن نامی که با آن او را می شناختیم کافی بود. اولین چیزی که در مورد او توجه من را جلب کرد.

هفت تیر بلند کلت بود که روی لگن او حمل می شد. و به مدت دو روز این «تفنگ»، همانطور که او آن را نامید، تصوراتی از پوکر فلت و کمپ خروشان، جک هملین و یوبا بیل از خاطره گرامی داشت. و سپس این سوال اجتناب ناپذیر از خود پرسیده شد: “آیا تا به حال به یک مرد شلیک کردی، راکی؟” او به آرامی کشید: «نه، سانی، هرگز حوصله استفاده از آن را ندارم!» «بسیار قدیمی به نظر می رسد.

آیا مدت زیادی است که آن را دارید؟» “جوس” حدود سی سال، فکر می کنم! “اوه! به نظر می رسد زمان زیادی برای حمل یک چیز بدون استفاده از آن باشد!» او نیمه غیبت پاسخ داد: «وال، همینطور است. این چیزی است که شما آن را نمی خواهید – اما وقتی می خواهید، می خواهید که بد شود! به نظرم راکی ​​از صفحات برت هارت وارد زندگی ما شده است.

رنگ مو مشکی زرد : برای من زرق و برق عاشقانه توسط طلسم استاد در سراسر آن جهان ایجاد شد، و بدون شک کمک کرد تا راکی ​​پیر در چشمان جوانی قهرمان شود. اما چنین کمکی اهمیت چندانی نداشت، زیرا واقعیت اصلی خود راکی ​​بود. او یک مرد بود. به نظر می‌رسید هیچ منطقه شناخته‌شده‌ای از زمین وجود نداشته باشد که کاوشگران در آن پرسه بزنند که او نمونه‌برداری نکرده باشد.

و با این حال در حالی که چیزی از هر سرزمینی برداشت می‌کرد، طعم بومی‌اش بدون تغییر به او چسبیده بود. او از روی عادت ساکت بود و کشیدن آن غیرممکن بود. برای کسانی که به دنبال راه های کوتاه می گردند مفید نیست، اما با کسانی که می خواهند تلاش کنند مهربان و صبور هستند. او نباید مورد استثمار قرار می گرفت و غریزه ای روشنگر برای چیزهایی داشت که واقعی نبود.