رنگ مو مشکی با چشم عسلی

رنگ مو مشکی با چشم عسلی : مقابله با برخی چیزها از گرسنگی سخت تر است. ما نمی دانیم داخل آن چاله تاریک چیست. تروت، و نه به جایی که ممکن است ما را به آنجا برساند.

مو : در حالی که بازوهای دیگر به شدت به او چسبیده بودند، و بنابراین آنها به تدریج پایین و پایین می رفتند تا اینکه یک توقف کامل انجام شد. ساخته شد، زمانی که دوباره شروع به صعود کردند. اما برای تروت به نظر می رسید که آنها مستقیماً از جایی که آمده بودند به سطح نمی آیند. آب دیگر آنها را نمی چرخاند و به نظر می رسید که آنها در جهتی اریب در اعماق آرام و خنک اقیانوس کشیده شده اند.

رنگ مو مشکی با چشم عسلی

رنگ مو مشکی با چشم عسلی : اما در حال حاضر به نظر می رسید که آنها معتدل تری پیش می روند و تروت تقریباً مطمئن بود که بازوهای نادیده در اطراف هستند. «۲۳»از او حمایت می کند و از او محافظت می کند. او نمی توانست چیزی ببیند، زیرا آب چشمانش را پر کرده بود و دیدش را تار می کرد، اما او به سرعت به سوووست کاپن بیل چسبیده بود.

و سپس – در زمانی بسیار سریعتر از آنچه گفته ام – آنها به سطح زمین آمدند و به طول کامل روی یک ساحل شنی ریخته شدند، جایی که خفه شده بودند و نفس نفس می زدند و متعجب بودند که چه اتفاقی برای آنها افتاده است. تروت اولین کسی بود که بهبود یافت. او در حالی که خود را از آغوش خیس کاپن بیل جدا کرد و بلند شد، آب را از چشمانش مالید و سپس به اطرافش نگاه کرد.

درخشش ملایم و سبز مایل به آبی محل را روشن می کرد، که به نظر می رسید نوعی غار باشد، زیرا در بالا و دو طرف او صخره های ناهموار وجود داشت. آنها را روی ساحلی از ماسه شفاف انداخته بودند که از حوضچه آب در پای آنها به سمت بالا متمایل می شد – استخری که بدون شک به اقیانوس بزرگی می رفت که آن را تغذیه می کرد. بالاتر از دسترس امواج استخر بود «۲۴»صخره های بیشتر و همچنان بیشتر و بیشتر به پیچ و خم های کم نوری که نور درخشان آب در آنها نفوذ نمی کرد. مکان غم انگیز و تنها به نظر می رسید.

اما تروت از اینکه هنوز زنده است و در طول ماجراجویی زیر آب آسیب جدی ندیده بود سپاسگزار بود. در کنار او، کپن بیل داشت پاپ می کرد و سرفه می کرد و سعی می کرد از شر آبی که بلعیده بود خلاص شود. هر دوی آنها خیس شده بودند، با این حال غار گرم و راحت بود و خیس شدن آن دختر کوچک را ناامید نکرد. او از شیب ماسه خزید و یک دسته جلبک دریایی خشک شده در دستش جمع کرد و با آن صورت کپن بیل را پاک کرد.

آب را از چشم و گوش او پاک کرد. در حال حاضر پیرمرد نشست و با دقت به او خیره شد. بعد سه بار سر کچلش را تکان داد و با صدای غرغری گفت: بسیار خوب، تروت. بسیار خوب! ما آن زمان به کمد دیوی جونز نرسیدیم، نه؟ اگرچه چرا این کار را نکردیم، و چرا اینجا هستیم، بیشتر از نزدیکانم می‌دانم.» او پاسخ داد: «آرام باش، کپن». حدس می‌زنم حداقل در حال حاضر به اندازه کافی امن هستیم.

رنگ مو مشکی با چشم عسلی : آب را از ته شلوار گشادش بیرون کشید و پاها و دست های چوبی اش را نمد کرد. «۲۵»و سر، و متوجه شد که همه افراد خود را با خود آورده است، جرات پیدا کرد تا اطراف آنها را از نزدیک بررسی کند. “فکر می کنی ما کجا هستیم، تروت؟” او در حال حاضر پرسید. “نمی توانم بگویم، کپن. پراپس در یکی از غارهای ما.» او سرش را تکان داد. او گفت: «نه، من اصلاً چنین فکر نمی‌کنم.

مسافتی که از آن بالا آمدیم نصف مسافتی که پایین آمدیم به نظر نمی رسید. و متوجه خواهید شد که هیچ ورودی بیرونی به این غار وجود ندارد. این یک گنبد منظم بر روی این حوض آب است، و مگر اینکه گذرگاهی در پشت، آن طرف بالا وجود داشته باشد، ما به سرعت زندانی هستیم.» تروت متفکرانه روی شانه اش نگاه کرد. او گفت: «وقتی استراحت کنیم.

به آنجا می‌خزیم و می‌بینیم که آیا راهی برای خارج شدن وجود دارد یا خیر.» کاپن بیل دستش را در جیب کت روغنی اش برد و پیپش را بیرون آورد. هنوز خشک بود، زیرا او آن را همراه با تنباکو در کیسه ای از پوست روغن نگه می داشت. کبریت‌های او در یک جعبه حلبی تنگ بود، بنابراین در چند لحظه ملوان پیر با رضایت سیگار می‌کشید. تروت می‌دانست.

که این به او کمک می‌کند وقتی در هر مشکلی است فکر کند. همچنین، پیپ برای بازگرداندن آرامش ملوان پیر، پس از اردک زدن طولانی و ترس وحشتناکش بسیار مفید بود – ترسی که بیشتر به حساب تروت بود تا خودش. «۲۶» شن و ماسه در جایی که آنها نشسته بودند خشک بود و آبی که از لباس آنها می چکید خیس شد. هنگامی که تروت موهای خیس را از بین برد.

رنگ مو مشکی با چشم عسلی : دوباره احساس کرد که شبیه خود قدیمی خود است. آنها به سرعت روی پاهای خود ایستادند و به سمت تخته سنگ های پراکنده بالا رفتند. برخی از آنها اندازه بزرگی داشتند، اما با عبور از بین برخی و برخی دیگر، توانستند به انتهای انتهایی غار برسند. تروت با علاقه گفت: “بله، اینجا یک سوراخ گرد است.” کاپن بیل گفت: “و داخلش مثل شب سیاه است.

همین طور، ما باید آن را کاوش کنیم و ببینیم کجا می رود، زیرا این تنها راه ممکن است که می توانیم از این مکان خارج شویم.” کاپن بیل با شک به سوراخ نگاه کرد. او گفت: «ممکن است در اینجا راهی برای خروج از اینجا باشد، تروت، اما ممکن است راهی برای رفتن به جایی به مراتب بدتر از این باشد. مطمئن نیستم.

اما بهترین برنامه ما این است که همین جا بمانیم.” تروت هم مطمئن نبود وقتی به این موضوع فکر می کرد. پس از مدتی او دوباره به سمت شن‌ها برگشت و کاپن بیل به دنبال او رفت. همانطور که نشستند، کودک متفکرانه به جیب های برآمده ملوان نگاه کرد. «۲۷» تروت «۲۸» “چقدر غذا داریم، کپن؟” او پرسید.

رنگ مو مشکی با چشم عسلی : نیم دوجین بیسکویت کشتی و یک پنیر”. “الان کمی میخواهی تروت؟” سرش را تکان داد و گفت: اگر مراقب آن باشیم، این باید ما را تا سه روز زنده نگه دارد.» کاپن بیل گفت: “دیگر این را تروت”، اما صدایش کمی آشفته و ناپایدار بود. دختر ادامه داد: “اما اگر اینجا بمانیم، به مرور زمان از گرسنگی می میریم، در حالی که اگر به چاله تاریک برویم.