رنگ مو فانتزی قرمز

رنگ مو فانتزی قرمز : پس الان باید از کشور بروی! میفهمی جان؟ باید بری بیرون ، قبل از اینکه بیایند دنبالت اینجا!” او یک نگاه وحشتناک به سمت ورودی از دست داد. “اوه خدا!” راگس فریاد زد: “چرا کاری نمی کنی؟” چشمانش از ناامیدی اینجا و آنجا منحرف شد، ناگهان خیره شد.

رنگ مو : از خیابان های راهپیمایی. او فکر می کرد که این شهر او بود، جایی که نامش در طی پنج نسل در آن شکوفا شده بود. با یک سیگنال از او، نور نقطه به طور ناگهانی خاموش شد. لحظه تمام شد. لحظه به پایان رسید، کمدین زمین را ترک کرد و موسیقی دور شروع شد. جان به سمت او خم شد. “متاسفم. واقعاً کاری برای انجام دادن وجود نداشت.

رنگ مو فانتزی قرمز

رنگ مو فانتزی قرمز : تقریباً چهار بود. جریان صبورانه آب تمیز در امتداد سنگفرش شبح‌آلود خیابان پنجم وجود داشت و سایه‌های دو زن شبانه بر روی نمای تاریک کلیسای سنت توماس می‌چرخید. سپس بوته زار متروک سنترال پارک جایی که انسون اغلب در کودکی در آن بازی می کرد، و تعداد فزاینده ای که به عنوان نام قابل توجه است.

تو فوق العاده بودی.” او این حادثه را با خنده‌ای معمولی رد کرد – سپس شروع کرد، اکنون فقط دو مرد پشت میز آن طرف زمین نشسته بودند. “او رفته!” او با ناراحتی سریع فریاد زد. “نگران نباش، او برمی گردد. او باید بسیار مراقب باشد، می بینید، بنابراین احتمالاً با یکی از دستیارانش بیرون منتظر است تا دوباره تاریک شود.” “چرا او باید مراقب باشد؟” “چون او قرار نیست در نیویورک باشد.

او حتی تحت یکی از نام های رشته دوم خود است.” نورها دوباره کم شد و تقریباً بلافاصله مردی قد بلند از تاریکی ظاهر شد و به میز آنها نزدیک شد. “میشه خودمو معرفی کنم؟” به سرعت با صدایی بریتانیایی ناخودآگاه به جان گفت. “لرد چارلز استه، از حزب بارون مارچبانکس.” او با دقت به جان نگاه کرد که انگار می خواست مطمئن شود که اهمیت این نام را درک می کند.

رنگ مو فانتزی قرمز : جان سر تکان داد. “این بین خودمان است، می فهمی.” “البته.” راگ ها به دنبال شامپاین دست نخورده اش روی میز زدند و لیوان را پایین گلویش انداختند. “بارون مارچ بنکس درخواست می کند که همراه شما در طول این تعداد به حزب او بپیوندد.” هر دو مرد به راگ نگاه کردند. لحظه ای مکث شد. او گفت: «خیلی خوب،» و دوباره نگاهی بازجویی به جان انداخت.

دوباره سرش را تکان داد. او برخاست و با ضربان قلبش روی میزها نخی کشید و اتاق را به حالت نیمه درآورد. سپس، شکلی باریک در طلای درخشان، در جدولی که در نیمه تاریکی چیده شده بود، ذوب شد. IV تعداد به پایان رسید و جان چستنات به تنهایی پشت میزش نشست و حباب های کمکی را در لیوان شامپاین خود تکان داد. درست قبل از روشن شدن چراغ‌ها، صدای نرمی از پارچه طلا شنیده شد.

راگ که برافروخته بود و به سرعت نفس می‌کشید، روی صندلی او فرو رفت. چشمانش از اشک برق می زد. جان بداخلاق به او نگاه کرد. “خب چی گفت؟” “او خیلی ساکت بود.” “مگه یه کلمه نگفت؟” وقتی لیوان شامپاینش را برداشت، دستش می لرزید. “او فقط در حالی که هوا تاریک بود به من نگاه کرد. و چند چیز متعارف گفت. او مانند عکس هایش بود، فقط به نظر می رسد.

بسیار بی حوصله و خسته است. او حتی نام من را هم نپرسید.” “آیا او امشب نیویورک را ترک می کند؟” نیم ساعت دیگر او و دستیارانش یک ماشین بیرون دارند و انتظار دارند قبل از سحر از مرز عبور کنند. “آیا او را جذاب یافتید؟” مردد شد و سپس به آرامی سرش را تکان داد. جان با ناراحتی اعتراف کرد: “این چیزی است که همه می گویند.” “آیا آنها انتظار دارند.

رنگ مو فانتزی قرمز : شما به آنجا برگردید؟” “من نمی دانم.” او با نامطمئنی به آن طرف زمین نگاه کرد، اما شخصیت مشهور دوباره از میز خود عقب نشینی کرد و به بیرون رفت. همانطور که او به عقب برگشت، مرد جوان کاملاً عجیبی که برای لحظه ای در ورودی اصلی ایستاده بود، با عجله به سمت آنها آمد. او فردی رنگ پریده مرگبار بود، با کت و شلوار کاری ژولیده و نامناسب، و دستی لرزان روی شانه جان چستنات گذاشته بود.

جان فریاد زد و آنقدر ناگهانی راه افتاد که شامپاینش را ناراحت کرد. “چیه؟ قضیه چیه؟” “آنها مسیر را برداشته اند!” مرد جوان با زمزمه ای متزلزل گفت. به اطراف نگاه کرد. “من باید به تنهایی با شما صحبت کنم.” جان چستنات از جا پرید و راگز متوجه شد که صورتش هم مثل دستمال دستش سفید شده است. او خود را بهانه کرد و آنها به سمت یک میز خالی در چند قدمی عقب نشینی کردند.

راگ برای لحظه ای آنها را با کنجکاوی تماشا کرد، سپس او دوباره به بررسی دقیق میز روی زمین ادامه داد. آیا از او خواسته می شود که برگردد؟ شاهزاده به سادگی برخاسته بود و تعظیم کرده بود و بیرون رفته بود. شاید باید صبر می کرد تا او برگردد، اما با وجود اینکه هنوز از هیجان هیجان زده بود، تا حدودی دوباره تبدیل به راگ مارتین جونز شد. کنجکاوی او ارضا شد.

رنگ مو فانتزی قرمز : هر انگیزه جدیدی باید از او باشد. او متعجب بود که آیا واقعاً یک جذابیت ذاتی را احساس کرده است یا خیر – مخصوصاً از خود می‌پرسید که آیا او به هر طریقی به زیبایی او واکنش نشان داده است. فرد رنگ پریده ای به نام مونت ناپدید شد و جان به سر میز بازگشت. راگ از اینکه متوجه شد که تغییری شگرف بر او وارد شده است، متحیر شد.

مثل یک مرد مست روی صندلیش خم شد. “جان! قضیه چیه؟” به جای جواب دادن، دستش را به سمت بطری شامپاین دراز کرد، اما انگشتانش می لرزیدند به طوری که شراب پاشیده شده حلقه ای زرد خیس دور لیوانش ایجاد کرد. “آیا شما مریض هستید؟” او با بی‌ثباتی گفت: «پاره‌ها، همه‌چیز تمام شده است». “منظورت چیه؟” بهت میگم همه چی رو تموم کردم.

او یک لبخند بیمارگونه را مدیریت کرد. بیش از یک ساعت است که برای من حکم صادر شده است. “چیکار کردی؟” او با صدایی ترسیده خواستار شد. “حکم صادره برای چیست؟” چراغ ها برای شماره بعدی خاموش شد و او ناگهان روی میز فرو ریخت. “چیه؟” او با افزایش نگرانی اصرار کرد. به جلو خم شد – پاسخ او به سختی قابل شنیدن بود. “آدم کشی؟” او می توانست احساس کند بدنش مانند یخ سرد می شود.

رنگ مو فانتزی قرمز : سرش را تکان داد. او هر دو بازو را گرفت و سعی کرد او را به حالت ایستاده تکان دهد، همانطور که یکی کت را در جای خود تکان می دهد. چشمانش در سرش می چرخید. “آیا درست است؟ آیا آنها مدرک دارند؟” باز هم سر مستی تکان داد.