رنگ مو فانتزی پمپی

رنگ مو فانتزی پمپی : ملکه ان آخرین بار آمد و از ارتش نجیب خود شادی کرد و متعجب بود که چرا مدتها پیش تصمیم به تسخیر جهان نداشته است. به این ترتیب صفوف از بیرون رفتند و از گذرگاه کوهستانی باریکی که به سرزمین پریان دوست داشتنی اوز منتهی می شد، رفتند.

رنگ مو : هیچ وعده‌ای نمی‌توانست او را وسوسه کند و تهدیدی هم نمی‌توانست او را به حرکت درآورد. او گفت که باید در خانه بماند تا محصول خود را از جکسون توپ، قطره لیمو، بنبون و خامه شکلاتی برداشت کند. او همچنین مزارع بزرگی از کراکرجک و ذرت پاپ کره‌ای داشت که می‌چرخید و می‌کوبید، و مصمم بود که بچه‌های اوگابو را با رفتن برای تسخیر جهان ناامید نکند.

رنگ مو فانتزی پمپی

رنگ مو فانتزی پمپی : فقط دو مرد دیگر در تمام اوگابو باقی ماندند، و اگر او این دو ستوان را بسازد، در حالی که چهار کاپیتان، چهار سرگرد وجود داشتند، «۲۰»چهار سرهنگ و چهار ژنرال، احتمالاً در ارتش او حسادت وجود داشت و شاید شورش و فرار از خدمت. با این حال، یکی از این مردان، جو کندی بود، و او اصلاً نمی رفت.

سرگردها خطاب به کاپیتانها فریاد زدند: “برای – مارس بخش!” و کاپیتان ها خطاب به سرباز فریاد زدند: “برای – بخش مارس!” بنابراین فایلز اسلحه خود را بر دوش گرفت و شروع به راهپیمایی کرد و همه افسران او را تعقیب کردند.

به این ترتیب اجازه دهد محصول آب نبات خراب شود. با یافتن جو کندی بسیار سرسخت، ملکه آن به او اجازه داد راه خودش را داشته باشد و سفر خود را به خانه هجدهمین و آخرین مرد در اوگابو ادامه داد، که همکار جوانی به نام جو فایلز بود. این فایل دوازده درخت داشت که دارای پرونده های فولادی از انواع مختلف بودند. او همچنین ۹ درخت کتاب داشت که بر روی آنها منتخبی از کتاب های داستانی رشد کرد.

اگر هرگز کتاب‌هایی را ندیده‌اید که روی درختان رشد می‌کنند، توضیح می‌دهم که کتاب‌هایی که در باغ جو فایلز بودند در پوسته‌های سبز پهنی محصور بودند که وقتی کاملاً رسیدند، به رنگ قرمز تیره در آمدند. سپس کتاب ها را چیدند و پوست انداختند و آماده خواندن شدند. اگر خیلی زود انتخاب می‌شدند، داستان‌ها گیج‌کننده و غیرجذاب بودند و املای آنها بد بود.

رنگ مو فانتزی پمپی : با این حال، اگر اجازه داده شود که کامل بشوند، داستان ها خوب خوانده می شوند و املا و دستور زبان عالی هستند. «۲۱» «۲۲» فایل‌ها آزادانه کتاب‌های او را به همه کسانی که می‌خواستند می‌داد، اما مردم اوگابو به کتاب‌ها اهمیت چندانی نمی‌دادند و بنابراین او مجبور بود بیشتر آنها را خودش بخواند، قبل از اینکه خراب شوند. همانطور که احتمالاً می‌دانید.

به محض خواندن کتاب‌ها، کلمات ناپدید می‌شوند و برگ‌ها پژمرده و پژمرده می‌شوند – که این بدترین خطای تمام کتاب‌هایی است که روی درختان می‌رویند. هنگامی که ملکه آن با این مرد جوان، فایلز، که هم باهوش و هم جاه طلب بود صحبت کرد، گفت که فکر می کند تسخیر جهان بسیار سرگرم کننده است. اما او توجه او را به این واقعیت جلب کرد که از سایر مردان ارتش او بسیار برتر است.

بنابراین، او یکی از ژنرال‌ها یا سرهنگ‌ها یا سرگردها یا کاپیتان‌های او نخواهد بود، بلکه مدعی افتخار انحصاری خصوصی بود. آنا اصلاً این ایده را دوست نداشت. او گفت: “من از داشتن یک سرباز خصوصی در ارتش خود متنفرم.” آنها بسیار رایج هستند. به من گفته می شود که شاهزاده اوزما زمانی یک سرباز خصوصی داشته است، اما او او را کاپیتان ژنرال خود کرده است.

که دلیل خوبی بر غیرضروری بودن این سرباز است. فایلز گفت: «ارتش اوزما نمی جنگد. اما ارتش شما باید مانند خشم بجنگد تا جهان را فتح کند. من در کتاب هایم خوانده ام که همیشه این سربازان خصوصی هستند که جنگ را انجام می دهند، زیرا هیچ افسری هرگز آنقدر شجاع نیست که با دشمن روبرو شود. به این دلیل که افسران شما باید یک نفر را داشته باشند.

رنگ مو فانتزی پمپی : که فرماندهی کند و به او دستور بدهد، بنابراین من هستم. آرزو دارم دشمن را بزنم و بکشم و قهرمان شوم. همه «۲۳»تیله‌ها را از بچه‌ها دور می‌کنم و آنها را ذوب می‌کنم و مجسمه‌ای از سنگ مرمر از خودم می‌سازم تا همه ببینند و تحسین کنند.» Ann از فایل های خصوصی بسیار راضی بود. به نظر می‌رسید که او واقعاً آنقدر جنگجو بود که در کارش به آن نیاز داشت.

و امیدهای او برای موفقیت ناگهان محدود شد وقتی فایلز به او گفت که می‌داند درخت تفنگ کجا رشد می‌کند و فوراً به آنجا می‌رود و رسیده‌ترین و بزرگ‌ترین مشک را خواهد چید. سوراخ درخت «۲۴» فصل ۲ خارج از سه روز بعد ارتش بزرگ اوگابو در میدان مقابل کاخ سلطنتی تجمع کردند. شانزده افسر یونیفورم های زیبا و شمشیرهای تیز و درخشان به تن داشتند.

سرباز اسلحه خود را برداشته بود و اگرچه سلاح بزرگی نبود، فایلز سعی کرد خشن به نظر برسد و آنقدر موفق شد که همه افسران فرمانده او مخفیانه از او می ترسیدند. زنان آنجا بودند و اعتراض داشتند که ملکه آن سافورث حق ندارد شوهر و پدرشان را از آنها بگیرد. اما ان به آنها دستور داد که سکوت کنند و این سخت ترین دستوری بود که تا به حال دریافت کرده بودند.

ملکه در مقابل ارتش خود ظاهر شد و لباسی با یونیفورم سبز ابهت پوشیده با قیطان طلایی پوشیده بود. او یک کلاه سرباز سبز رنگ با یک ستون بنفش بر سر داشت و چنان سلطنتی و باوقار به نظر می رسید که همه در اوگابو به جز ارتش از رفتن او خوشحال بودند. ارتش متأسف بود که او تنها نمی رفت. “رتبه ها را تشکیل دهید!” با صدای تیزش گریه کرد.

رنگ مو فانتزی پمپی : سالیه از پنجره قصر به بیرون خم شد و خندید. او گفت: “من معتقدم ارتش شما می تواند بهتر از جنگیدن بدود.” ژنرال بان با افتخار پاسخ داد: “البته.” ما به دنبال دردسر نیستیم، می دانید، بلکه به دنبال غارت هستیم. هر چه غارت بیشتر و جنگ کمتر شود، کارمان را بهتر دوست خواهیم داشت.» فایلز گفت: «به سهم خودم، جنگ و کشتار را به هر چیزی ترجیح می دهم.

تنها راه قهرمان شدن، تسخیر است، و کتاب‌های داستانی همگی می‌گویند که ساده‌ترین راه برای تسخیر، جنگیدن است.» “این ایده است، مرد شجاع من!” موافقت کرد ان «جنگیدن، تسخیر و تسخیر، تضمین غارت است و تضمین غارت، قهرمان شدن است. با چنین عزم نجیبانه ای برای حمایت از من، دنیا مال من است! خداحافظ سالیه وقتی برگردیم ثروتمند و مشهور خواهیم بود.

بیایید ژنرال ها بگذار راهپیمایی کنیم.» در این هنگام ژنرال ها صاف شدند و سینه های خود را بیرون انداختند. سپس شمشیرهای درخشان خود را در دایره های تند تاب دادند و به سرهنگ ها فریاد زدند: «۲۷» “برای – بخش مارس!” سپس سرهنگ ها خطاب به سرگردها فریاد زدند.