رنگ مو فانتزی یک روزه

رنگ مو فانتزی یک روزه : پسیم گفت: “کاش چتر مرا به ساحل می بردی و آن را روی ماهی های بیچاره نگه می داشتی تا باران بند نیاید. می ترسم خیس شوند.” تروت خندید، اما کپن بیل فکر کرد که مرد کوچولو او را مسخره می‌کند و بنابراین به گونه‌ای به پسیم نگاه کرد که نشان داد عصبانی است. آنها قبل از اینکه خیلی خیس شوند به آلونک رسیدند، اگرچه باران اکنون به صورت قطرات بزرگ می بارید.

مو : کاپن بیل با شک به سوراخ نگاه کرد او گفت: “ممکن است در اینجا راهی برای خروج از اینجا باشد، تروت، اما ممکن است راهی برای رفتن به جای بسیار بدتر از این باشد. مطمئن نیستم اما بهترین برنامه ما این است که همین جا بمانیم.” تروت هم مطمئن نبود وقتی به این موضوع فکر می کرد. پس از مدتی او دوباره به سمت شن‌ها برگشت و کاپن بیل به دنبال او رفت. همانطور که نشستند.

رنگ مو فانتزی یک روزه

رنگ مو فانتزی یک روزه : برخی از آنها اندازه بزرگی داشتند، اما با عبور از بین برخی و برخی دیگر، توانستند به انتهای انتهایی غار برسند. تروت با علاقه گفت: بله، اینجا یک سوراخ گرد است. کاپن بیل گفت: “و داخلش مثل شب سیاه است.” دختر پاسخ داد: “درست است، ما باید آن را کاوش کنیم و ببینیم کجا می رود، زیرا این تنها راه ممکن است که می توانیم از این مکان خارج شویم.

کودک متفکرانه به جیب های برآمده ملوان نگاه کرد. “چقدر غذا داریم، کپن؟” او پرسید. او پاسخ داد: «نیم دوجین بیسکویت کشتی و یک پنیر پنیر». “الان کمی می خواهی، تروت؟” سرش را تکان داد و گفت: اگر مراقب آن باشیم، این باید ما را تا سه روز زنده نگه دارد.» کاپن بیل گفت: “دیگر این را تروت”، اما صدایش کمی آشفته و ناپایدار بود. دختر ادامه داد: “اما اگر اینجا بمانیم.

به مرور زمان از گرسنگی می میریم، در حالی که اگر به چاله تاریک برویم…” مرد ملوان با جدیت گفت: «مقابله با برخی چیزها از گرسنگی سخت تر است. ما نمی دانیم داخل آن چاله تاریک چیست: تروت، و نه اینکه ممکن است ما را به کجا برساند.» او اصرار کرد: “راهی برای کشف آن وجود دارد.” به جای پاسخ، کپن بیل شروع به جستجو در جیب خود کرد.

او به زودی یک بسته کوچک قلاب ماهی و یک ردیف بلند کشید. تروت او را تماشا کرد که به آنها ملحق شد. بیایید به آن بپردازیم تا ببینیم اشغال شده است.” فصل پنجم پیرمرد کوچک جزیره چند قدمی آنها را به سوله رساند، که صرفاً سقفی از شاخه ها بود که روی فضایی مربعی ساخته شده بود، با چند شاخه درخت که برای جلوگیری از وزش باد به طرفین آن بسته شده بود.

جلو کاملاً باز بود و رو به دریا بود، و وقتی دوستان ما نزدیک‌تر می‌شدند، مرد کوچکی را دیدند که ریش نوک تیز داشت، بی‌حرکت روی چهارپایه نشسته بود و متفکرانه به آب خیره شده بود. با صدایی پریشان صدا زد: «از سر راه برو، لطفا.» “نمی بینی که مانع دید من هستی؟” کاپن بیل مودبانه گفت: صبح بخیر. “صبح خوبی نیست!” مرد کوچولو را گرفت “من صبح‌های بهتر از این زیاد دیده‌ام.

رنگ مو فانتزی یک روزه : آیا به آن صبح بخیر می‌گویید که من با چنین جمعیتی مثل شما آزارم می‌دهم؟” تروت از شنیدن چنین کلماتی از زبان غریبه‌ای که به درستی با او احوالپرسی کرده بودند شگفت‌زده شد و کاپن بیل از گستاخی مرد کوچک سرخ شد. اما ملوان با صدایی آرام گفت: “آیا شما تنها کسی هستید که در این جزیره زندگی می کنید؟” پاسخ این بود: “گرامر شما بد است.” اما این جزیره انحصاری من است.

از شما تشکر می کنم که در اسرع وقت از آن خارج شوید. تروت گفت: «ما دوست داریم این کار را انجام دهیم،» و سپس او و کاپن بیل دور شدند و به سمت ساحل رفتند تا ببینند آیا زمین دیگری در چشم است یا خیر. مرد کوچولو برخاست و آنها را دنبال کرد، اگرچه هر دو اکنون آنقدر تحریک شده بودند که نمی توانستند به او توجه کنند.

کاپان بیل گزارش داد: «هیچ چیز در چشم نیست، شریک،» در حالی که چشمانش را با دست سایه می زد. “بنابراین، به هر حال، ما باید برای مدتی اینجا بمانیم. به هیچ وجه جای بدی نیست، تروت.” “این تمام چیزی است که در مورد آن می دانید!” در مرد کوچک شکست. “درختان در مجموع بیش از حد سبز هستند و صخره ها سخت تر از آنچه که باید باشند.

من شن ها را بسیار دانه دار و آب را به طرز وحشتناکی مرطوب می بینم. هر نسیمی جریانی ایجاد می کند و خورشید در روز می تابد، در حالی که نیازی به آن نیست، و به محض اینکه هوا شروع به تاریک شدن می کند ناپدید می شود. تروت برگشت و به او نگاه کرد و چهره ی نازنینش قبر و کنجکاو بود. او گفت: “من تعجب می کنم که شما کی هستید.” با غرور گفت: اسم من پسیم است.

به من می گویند ناظر. “اوه. چه چیزی را مشاهده می کنید؟” از دختر کوچولو پرسید. با لحنی گیج‌آمیزتر پاسخ داد: «هر چیزی که می‌بینم». سپس پسیم با تعجبی مبهوت‌آمیز عقب کشید و به ردپایی روی شن‌ها نگاه کرد. “چرا، خوب من بخشنده!” با ناراحتی گریه کرد “حالا قضیه چیه؟” از کاپن بیل پرسید. “کسی زمین را هل داده است! آیا آن را نمی بینی.

رنگ مو فانتزی یک روزه : تروت در حال بررسی ردپاها گفت: “آنقدر به داخل فشار داده نمی شود که به چیزی آسیب برساند.” مرد اصرار کرد: “هر چیزی که درست نیست دردناک است.” “اگر زمین به یک مایل رانده شود، مصیبت بزرگی خواهد بود، اینطور نیست؟” دخترک اعتراف کرد: «فکر می کنم. “خب، اینجا در یک اینچ کامل هل داده شده است! این یک دوازدهم فوت یا کمی بیشتر از یک میلیونیم مایل است.

بنابراین یک میلیونم یک فاجعه است – اوه، عزیزم! چقدر وحشتناک است!” پسیم با صدای گریان گفت. کاپن بیل با آرامش توصیه کرد: “سعی کنید فراموشش کنید، قربان.” “باران شروع شده است. بیا زیر آلونک تو برویم و خشک بمانیم.” “باران! آیا واقعاً باران می بارد؟” پسیم پرسید و شروع به گریه کرد. هنگامی که قطرات شروع به پایین آمدن کردند، کاپن بیل پاسخ داد: “این است.

رنگ مو فانتزی یک روزه : و من هیچ راهی برای متوقف کردن آن نمی بینم – اگرچه من خودم یک ناظر هستم.” مرد گفت: «نه، نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم، می‌ترسم. “الان خیلی سرت شلوغه؟” مرد ملوان پاسخ داد: “بعد از اینکه به سوله برسم نخواهم بود.” پسیم که با سرعت پشت سر آنها راه می رفت، التماس کرد: “پس لطفاً به من لطفی کن.” کاپن بیل گفت: «بستگی به این دارد که چیست.