رنگ موی قرمز عنابی بدون دکلره

رنگ موی قرمز عنابی بدون دکلره : نه، من اعتراف می کنم که در مجلدات خود آقای وردزورث، حکایت برای پدران ، سایمون لی ، آلیس فال ، گدایان و مادر ملوان ، با وجود زیبایی هایی که در هر یک از آنها وجود دارد، جایی که شاعر مداخله می کند. موسیقی افکار خودش در نثر برای من لذت بخش تر بود، همانطور که آقای وردزورث در یک مقاله اخلاقی یا تور پیاده روی می گفت و مدیریت می کرد.

رنگ مو : که در آن احساسات داوطلبانه تشویق و نگهداری نمی‌شوند، آشکار شود. به خاطر لذتی که چنین عاطفی، چنان تعدیل شده و با اراده تسلط یافته است، قادر به برقراری ارتباط است. این زبان نه تنها دیکته می کند، بلکه به خودی خود تمایل به ایجاد استفاده مکرر از زبان زیبا و زنده دارد، نسبت به هر مورد دیگری که در آن، مانند زمان حال، زبان قبلی و به خوبی درک شده وجود نداشته باشد، طبیعی است.

رنگ موی قرمز عنابی بدون دکلره

رنگ موی قرمز عنابی بدون دکلره : نه تنها باید یک مشارکت، بلکه یک اتحادیه وجود داشته باشد. نفوذ متقابل اشتیاق و اراده، انگیزه خود به خود و هدف داوطلبانه. باز هم، این اتحاد را می‌توان تنها در یک بسامد از اشکال و اشکال گفتار (در ابتدا فرزندان شور، اما اکنون فرزندان فرزندخوانده قدرت) بیشتر از آنچه که می‌خواهیم یا تحمل می‌کنیم.

هر چند ضمنی، اما بین شاعر و خواننده‌اش فشرده است ، که دومی حق دارد انتظار داشته باشد و اولی مجبور است این گونه و درجه هیجان لذت‌بخش را عرضه کند. ما ممکن است تا حدودی پاسخ پولیکسنس در داستان زمستان را در مورد این اتحادیه به کار ببریم که پردیتا از گل‌های رگه‌دار نادیده گرفته شده بود، زیرا او شنیده بود که می‌گوید: هنری وجود دارد که در تقوای آنها سهیم است.

با طبیعت آفرینش عالی. پول بگو وجود داشته باشد؛ با این حال طبیعت به هیچ وجه بهتر نمی شود،[۶۵] اما طبیعت این را معنا می کند. بنابراین، حتی آن هنر، که شما می گویید به طبیعت می افزاید، هنر است، که طبیعت می سازد. می بینی، خدمتکار نازنین، ما با هم ازدواج می کنیم پیوندی ملایم تر به وحشی ترین موجودات. و پوستی از نوع خشن‌تر بساز توسط جوانه نژاد نجیب تر. این یک هنر است.

که طبیعت را ترمیم می کند – بلکه آن را تغییر می دهد. ولی هنر خود طبیعت است. ثانیاً، من از تأثیرات متر استدلال می کنم. تا آنجا که متر به خودی خود و به خودی خود عمل می کند، باعث افزایش نشاط و حساسیت احساسات عمومی و توجه می شود. این اثر را با هیجان مداوم غافلگیری، و با واکنش های متقابل سریع کنجکاوی که هنوز هم خوشحال شده.

رنگ موی قرمز عنابی بدون دکلره : هنوز هم دوباره برانگیخته می شود، ایجاد می کند، که در واقع آنقدر ناچیز هستند که نمی توانند در هر لحظه به ابژه های آگاهی متمایز تبدیل شوند، اما در تأثیر کلی خود قابل توجه هستند. به عنوان یک فضای دارویی، یا به عنوان شراب در طول مکالمه متحرک، آنها قدرتمندانه عمل می کنند، هر چند که خودشان مورد توجه قرار نمی گیرند.

بنابراین، در جایی که غذای مناسب و مواد مناسب برای توجه و احساسات برانگیخته ارائه نمی شود، باید ناامیدی احساس شود. مانند پریدن در تاریکی از آخرین پله پله، زمانی که ماهیچه هایمان را برای یک جهش سه یا چهار نفری آماده کرده بودیم. بحث در مورد قوای متر در مقدمه بسیار مبتکرانه است و تمام نکات حقیقت را لمس می کند.

اما من نمی توانم هیچ بیانیه ای از اختیارات آن را به طور انتزاعی و جداگانه در نظر بگیرم. برعکس، به نظر می‌رسد که آقای وردزورث همیشه با قدرت‌هایی که در طول (و، به نظر من، در نتیجه) ترکیبش با دیگر عناصر شعر اعمال می‌کند، ارزیابی می‌کند. بنابراین دشواری قبلی بی پاسخ مانده است، اینکه چه عناصری باید با آنها ترکیب شود تا بتوان آن را ترکیب کرد.

رنگ موی قرمز عنابی بدون دکلره : اثرات خود را برای هر هدف لذت بخشی ایجاد می کند. قافیه های دو و سه هجایی، در واقع، گونه ای پایین تر از شوخ طبعی را تشکیل می دهند، و، که صرفاً به خاطر خودشان به آن توجه می شود، ممکن است منبع سرگرمی لحظه ای شوند. همان طور که اسمارت بیچاره خطاب به ولز اسکوایر که به او قول خرگوش داده بود.

به من بگو، ای پسر کادوالدر بزرگ! آیا خرگوش را فرستاده اید؟ یا تو او را قورت داده ای؟ اما برای هر مقاصد شاعرانه‌ای، متر به خمیرمایه‌ای شبیه است (اگر شایستگی تشبیه، به خودی خود بی‌ارزش یا ناپسند است، اما به مشروبی که به تناسب با آن ترکیب می‌شود، نشاط و روح می‌بخشد. اشاره به کودکان در چوب به هیچ وجه قضاوت من را برآورده نمی کند.

همه ما با کمال میل خود را برای مدتی به احساسات دوران کودکی خود می اندازیم. بنابراین، ما این تصنیف را در خاطراتی از احساسات کودکانه خودمان می خوانیم، همانطور که برای ما شعرهایی دوست داشتنی است، که خود آقای وردزورث آنها را در نقطه مقابل تزیینات زشت و تکنیکی ناقص می داند.

قبل از اختراع چاپ و در درجه‌ای بسیار بیشتر، قبل از معرفی نوشتار، متر، به‌ویژه سنج آلیتراتیو (چه در ابتدای کلمات، مانند پیرس پلومن ، چه در پایان، مانند قافیه‌ها) دارای یک ارزش مستقل به عنوان کمک به یادآوری، و در نتیجه حفظ، از هر سلسله حقیقت یا حادثه. اما من با گردآوری حقایق قانع نیستم که «کودکان در جنگل» یا حفظ یا محبوبیتش را مدیون شکل متریک آن است.

رنگ موی قرمز عنابی بدون دکلره : مخزن آقای مارشال تعدادی داستان به نثر را ارائه می دهد که از نظر حماقت و شایستگی عمومی پایین ترند، برخی از آنها مانند[۶۷] یک تاریخ قدیمی، و بسیاری از آنها به طور گسترده ای محبوب هستند. حتی در عصر حاضر، من تصویری شگفت انگیزتر از تصویر ” کل هوسبازی که از ریش غول پرواز کرد ” به خاطر نمی آورم، ترسیده از صدای فوق العاده ای که این هیولا با آن به چالش پاسخ داد.

تام هیکاتریفت قهرمان ! اگر از اینها به طور جهانی و مستقل از همه تداعی های اولیه، محبوب و تحسین برانگیز، به تصنیف ها روی آوریم، آیا ماریا ، راهب یا الاغ استرن فقیر با لذت بیشتری خوانده می شد یا شانس بیشتری برای جاودانگی داشت. آنها بدون هیچ تغییری در دیکشنری در قافیه ساخته شده اند، از حالت فعلی خود؟ اگر سخت اشتباه نکنم، پاسخ کلی منفی خواهد بود.