رنگ مو قهوه ای دودی روشن

رنگ مو قهوه ای دودی روشن : به نوعی آن دوره (زمان پس از انقلاب فرانسه) زمانی نبود که هیچ چیز برای هیچ داده نمی شد . ذهن باز شد، و ممکن است نرمی در قلب افراد، زیر «ترازوهایی که حصار می‌کنند» منافع شخصی‌مان را درک کنیم. وردزورث خودش اهل خانه بود، اما خواهرش خانه داری می کرد و میهمانی مقرون به صرفه را پیش روی ما گذاشت.

رنگ مو : اما احساسات او را محکوم کرد، او را صرفاً یک قاضی وقت گیر تصور کرد و گفت که «واقعیت کار او در زمینه فلسفه اخلاقی و سیاسی در دانشگاه های ما به عنوان یک کتاب درسی تبدیل شده است. مایه شرمساری شخصیت ملی بود. ما در سنگ شش مایلی از هم جدا شدیم. و من متفکر اما بسیار خوشحال به خانه برگشتم. با اخطار غیرمنتظره شخصی مواجه شده بودم که فکر می کردم نسبت به من تعصب داشته است.

رنگ مو قهوه ای دودی روشن

رنگ مو قهوه ای دودی روشن : و هر قدم آن را با غرور معمایی عاشقانه جاودانه کنید. سوگند می خورم که همان نقطه عطف، گوش داشت، و هارمر تپه با همه کاج هایش خم شد تا به شعری گوش دهد که او می گذشت! من فقط یک موضوع دیگر از بحث را در این پیاده روی به یاد دارم. او از پالی یاد کرد، طبیعی بودن و وضوح سبک او را تحسین کرد.

مهربان و مهربان با من خواری او بوده است، و باید همیشه با توجه مناسب مورد احترام قرار گیرد.” او اولین شاعری بود که من می شناختم و قطعاً به این نام الهام گرفته پاسخ داد. من مقدار زیادی از قدرت مکالمه او را شنیده بودم و ناامید نشدم. در واقع، من هرگز با هیچ چیز مانند آنها ملاقات نکردم، چه قبل و چه پس از آن. من به راحتی می‌توانستم گزارش‌هایی را که از حضور او در میان گروه بزرگی از خانم‌ها و آقایان منتشر شده بود.

یکی دو شب قبل، درباره نظریه برکلی بنویسم، زمانی که او کل جهان مادی را مانند شفاف کلمات زیبا جلوه داد. و داستان دیگری (که فکر می‌کنم جایی برای خودش گفته است) از درخواستش برای مهمانی در بیرمنگام، سیگار کشیدنش و خوابیدن بعد از شام روی مبل، جایی که شرکت او را در کمال تعجب پیدا کرد. وقتی ناگهان شروع کرد و چشمانش را مالید، به او نگاه کرد و پرتاب شد.

رنگ مو قهوه ای دودی روشن : متعجب شد[۱۷۸] در توصیفی سه ساعته از بهشت ​​سوم، که او رویای آن را دیده بود، بسیار متفاوت از دید آقای ساوتی درباره قضاوت، و همچنین با آن دید دیگری از قضاوت، که آقای موری، منشی پل استریت جونتو. ، نگهداری خاص خود را به عهده گرفته است. در راه برگشت صدایی در گوشم بود، صدای فانتزی بود: نوری پیش رویم بود، چهره شعر بود.

یکی هنوز آنجا مانده است، دیگری کنارم را رها نکرده است! در حقیقت کولریج در نیمه راه در زمینه فلسفه با من ملاقات کرد، وگرنه نباید به عقیده تخیلی او جذب می شدم. من همیشه احساس ناراحتی و لذت بخشی داشتم تا اینکه به ملاقات او رفتم. در آن ماه‌ها، نفس سرد زمستان به من خوش آمد می‌گفت. هوای بهاری برای من مرهم و الهام بخش بود.

غروب های طلایی، ستاره نقره ای عصر، من را در راه رسیدن به امیدها و چشم اندازهای جدید روشن کرد. قرار بود در بهار از کولیج دیدن کنم. این شرایط هرگز از افکار من غایب نبود و با تمام احساسات من آمیخته شد. در زمان پیشنهادی به او نامه نوشتم و پاسخی دریافت کردم که ملاقات مورد نظرم را برای یک یا دو هفته به تعویق می‌اندازد.

اما بسیار صمیمانه از من خواست تا در آن زمان به قولم عمل کنم. این تأخیر باعث خنثی نشدن من نشد، بلکه بر اشتیاق من افزوده شد. در همین حین من به رفتم تا خود را در اسرار مناظر طبیعی آغاز کنم. و باید بگویم که من با آن مسحور شدم. من توصیف کولریج از انگلستان را در قصیده زیبایش در سال خروج می خواندم و آن را بیشتر از همه روی اشیاء پیش رویم به کار بردم.

آن دره برای من (به نوعی) مهد وجودی جدید بود: در رودخانه ای که در آن می پیچد، روح من در آب های هلیکن غسل تعمید یافت![۱۷۹] به خانه برگشتم و اندکی بعد با قلب فرسوده و پاهای امتحان نشده راهی سفر شدم. راه من در ووستر و گلاستر و در آپتون بود، جایی که به تام جونز و ماجراجویی ماف فکر کردم. یادم می‌آید که یک روز کاملاً خیس شدم و در مسافرخانه‌ای توقف کردم.

رنگ مو قهوه ای دودی روشن : که در آنجا تمام شب را بیدار بودم تا پل و ویرجینیا را بخوانم . شیرین بود باران های اوایل جوانی که بدنم را خیس می کرد و قطرات ترحمی که بر کتاب هایی که می خواندم می ریخت! من سخنی از کولریج در مورد همین کتاب را به خاطر می آورم، که هیچ چیز نمی تواند ظرافت فاحش آداب فرانسوی و کل فساد تخیل آنها را شدیدتر از رفتار قهرمان در آخرین صحنه مرگبار نشان دهد.

که از شخصی که در کشتی روی می اندازد. کشتی در حال غرق شدن، که برای نجات جان او پیشنهاد می کند، زیرا او لباس هایش را درآورده تا به او در شنا کمک کند. آیا این زمان برای فکر کردن به چنین شرایطی بود؟ زمانی به وردزورث اشاره کردم که با قایق او در دریاچه گراسمر در حال حرکت بودیم که فکر می‌کردم.

او ایده اشعار خود در مورد نام‌گذاری مکان‌ها را از کتیبه‌های محلی از همین نوع در پل و ویرجینیا به عاریت گرفته است . او صاحب تعهد نبود و در دفاع از ادعای اصالت خود، تفاوت هایی را بدون تفاوت بیان کرد. و برای این منظور در ذهن او کوچکترین تغییر کافی است. زیرا هر چیزی که او اضافه یا حذف می‌کند.

به ناچار ارزش تمام کارهایی را خواهد داشت که هر کس دیگری انجام داده است، و حاوی مغز این احساسات است. – من هنوز دو روز قبل از زمان تعیین شده برای ورودم مانده بودم، زیرا مراقبت کرده بودم که به اندازه کافی زود حرکت کنم. . این دو روز در بریج واتر توقف کردم، و زمانی که از حمام کردن خسته شده بودم[۱۸۰] در ساحل رودخانه گل آلودش، به مسافرخانه بازگشت و کامیلا را خواند.

رنگ مو قهوه ای دودی روشن : بنابراین من زندگی ام را دور زده ام، کتاب می خوانم، به تصاویر نگاه می کنم، به نمایشنامه می روم، می شنوم، فکر می کنم، و می نویسم که بیشتر از همه مرا خوشحال می کند. من فقط یک چیز می خواستم که خوشحالم کند؛ اما با خواستن آن، همه چیز را می خواستم! من رسیدم و با استقبال خوبی مواجه شدم. کشور در اطراف زیبا، سرسبز و تپه ای و نزدیک به ساحل دریا است.

من آن را دیدم اما روز دیگر، پس از بیست سال فاصله، از تپه ای نزدیک تاونتون. چگونه نقشه زندگی من پیش رویم پهن شد، همان طور که نقشه کشور زیر پایم بود! بعدازظهر، کولریج مرا به آل فاکسدن برد، یک عمارت خانوادگی رمانتیک قدیمی در سنت اوبینز، جایی که وردزورث در آن زندگی می کرد. سپس در اختیار یکی از دوستان شاعر بود که به او اجازه استفاده رایگان از آن را داد.