رنگ مو قهوه ای تنباکویی تیره

رنگ مو قهوه ای تنباکویی تیره : هنگامی که دراب دستگیر شد، پیتر را به آسایشگاه یتیم بردند، و “پیرمرد” دیگری وجود داشت، و همان درس خشن سرسپردگی را باید آموخت. پیتر از آسایشگاه فرار کرده بود. و پس از آن پریکلس پریام با داروی فلج کننده درد خود آمده بود.

رنگ مو : خیلی ساده و واضح بود و پیتر همانطور که گوش می‌داد تقریباً آماده بود تا با خوشحالی گریه کند و متوجه شد که این تمام کاری است که او باید انجام دهد تا از مخمصه وحشتناک خود فرار کند. او اکنون آنچه را که قرار بود بداند می دانست. و او آن را می دانست. چرا گوفی مدتها پیش به او نگفته بود، تا شاید بدون اینکه انگشتانش از جایش خم شده باشد و مچ دستش پیچ خورده باشد.

رنگ مو قهوه ای تنباکویی تیره

رنگ مو قهوه ای تنباکویی تیره : او گفت: “من آن را برای شما می خوانم.” “اکنون شما گوش کنید، و ذهن خود را روی آن متمرکز کنید، و مطمئن شوید که من همه چیز را درست انجام داده ام.” و بنابراین گوفی شروع به خواندن یک سند حقوقی مفصل کرد: “من، پیتر گاج، که به درستی سوگند خورده ام، خلع می کنم و اعلام می کنم -” و غیره. این یک داستان مفصل و مفصل در مورد مردی به نام جیم گوبر و همسرش و سه مرد دیگر بود و اینکه چگونه پیتر را استخدام کرده بودند.

تا برای آنها مواد خاصی برای ساخت بمب بخرد و چگونه پیتر به آنها کمک کرد تا بمب ها را بسازند. اتاق خاصی در یک آدرس معین، و اینکه چگونه بمب‌ها را در یک چمدان گذاشته بودند، با ساعتی که آنها را روشن می‌کرد، و چگونه آیزاک، راننده جیتنی، آنها را به گوشه‌ای در خیابان اصلی برده بود. چگونه چمدان با بمب ها را در خیابان مقابل رژه روز آمادگی رها کرده بودند.

متوجه شود؟ گافی گفت: «حالا، این اعتراف شماست، درست است؟» پیتر گفت: بله، بله. “و تا آخر کنارش می ایستی؟” “بله، قربان.” «حالا می‌توانیم روی شما حساب کنیم؟ دیگر مزخرف نیست؟» “بله، قربان.” «تو قسم می‌خوری که همه چیز درست است؟» “انجام میدهم.” “و شما اجازه نمی دهید کسی شما را متقاعد کند که به آن بازگردید – مهم نیست به شما چه می گویند؟” پیتر گفت: «نه، قربان. گوفی گفت: “خیلی خب.” و صدایش آرامش مردی را نشان می داد که معامله مهمی را بسته است.

با ادامه دروغ تقریباً انسان شد. او گفت: «اکنون پیتر، تو مرد ما هستی و ما روی تو حساب می کنیم. البته می‌دانی که ما باید تو را به عنوان شاهد نگه داریم، اما تو نباید زندانی باشی و ما با تو خوب رفتار خواهیم کرد. ما تو را در بخش بیمارستان زندان می‌اندازیم، و تو هوس خوبی خواهی داشت و کاری برای انجام دادن خواهی داشت.

رنگ مو قهوه ای تنباکویی تیره : در یک هفته یا بیشتر، ما از شما می خواهیم در مقابل هیئت منصفه حاضر شوید. در ضمن، می فهمی – یک کلمه به روح! ممکن است مردم بخواهند چیزی را از شما کرم بزنند، اما آیا جز به روی من زبان خود را در این مورد باز نکنید. من رئیس شما هستم و به شما می گویم چه کار کنید و تا آخر راه از شما مراقبت خواهم کرد. متوجه شدید؟» پیتر گفت: “بله، قربان.” بخش ۸ طبق افسانه ها، یک بار یک تاریکی بود.

که می گفت دوست دارد انگشت پایش را خرد کند، زیرا وقتی دیگر درد نمی کند، احساس خوبی داشت. بر همین اساس پیتر در بیمارستان زندان شهر آمریکا روزهای خوشی را سپری کرد. او یک تخت راحت، و مقدار زیادی برای خوردن داشت، و مطلقاً کاری برای انجام دادن نداشت. درد مفاصل او به تدریج بهبود یافت و روزی نیم پوند وزن اضافه کرد و ذهن مشغولش دست به کار شد.

تا شرایط او را مطالعه کند تا دریابد که چگونه می تواند این شرایط راحت را تداوم بخشد و تجملات کوچک را به آنها بیافزاید. که زندگی را واقعاً ارزش زیستن می کند. مسئول این بیمارستان پیرمردی به نام دوبمن بود. او به این دلیل منصوب شده بود که عموی یک بخشدار بود و شش سال گذشته این شغل را بر عهده داشت و در این مدت تقریباً به همان سرعتی که پیتر در حال افزایش وزن بود، وزن اضافه می کرد.

او اکنون به شرایطی رسیده بود که اگر می‌توانست از آن اجتناب کند، دوست نداشت از صندلی خود بلند شود. پیتر این را کشف کرد و از این رو این امکان را یافت که خود را از راه های کوچک مفید سازد. همچنین آقای دوبمن یک معاون مخفی داشت. او انفاق گرفت و به خاطر نظم و انضباط نمی خواست این حقیقت وحشتناک آشکار شود.

رنگ مو قهوه ای تنباکویی تیره : بنابراین او منتظر می ماند تا پشت همه را برگردانند و قبل از آن که یک انفاق بخورد. و پیتر این را آموخت و با درایت پشت خود را برگرداند. همه در این بیمارستان یک شرارت مخفی داشتند و این وظیفه آقای دوبمن بود که شرارت دیگران را سرکوب کند. زندانیان بیمارستان شامل بسیاری از زندانیان بودند که پول داشتند و می توانستند برای آسایش خود هزینه کنند.

آنها تنباکو، ویسکی، کوکائین و سایر مواد مخدر می خواستند و برخی از آنها فرصتی برای تمرین وحشت های نامشخص می خواستند. تمام پولی را که می‌توانستند قاچاق کنند، آماده بودند تا برای کسب مجوز صرف کنند. در مورد خدمه‌های بیمارستان، همگی منصوبین سیاسی بودند، از کار افتاده‌اند که نتوانسته بودند شغلی در دنیای تجاری داشته باشند.

مانند خود پیتر به دنبال یک اسکله آسان بودند. آنها رشوه گرفتند و آماده بودند که به پیتر رشوه بدهند تا از آقای دوبمن گول بزنند. از سوی دیگر، آقای دوبمن آماده بود که اگر پیتر راضی به آوردن اطلاعات محرمانه به پیتر بود، به پیتر لطف زیادی کند. در چنین شرایطی ممکن بود مردی با هوش و ذکاوت در مورد او سرمایه بسیار کمی جمع کند.

رنگ مو قهوه ای تنباکویی تیره : در بیشتر موارد پیتر توسط دوبمن گیر کرده است. با تجربه تلخ آموخته است که در درازمدت صادق بودن سودمند است. دوبمن توسط سایر خدمه به عنوان “پیرمرد” نامیده می شد. و همیشه در زندگی پیتر، از همان طلوع کودکی، چنین «پیرمرد»، سر چشمه اقتدار، توزیع کننده آسایش موجودات وجود داشته است.

اول «پیرمرد» دراب بود که از صبح زود تا پاسی از شب عینک سبز رنگ و روی سینه اش نوشته بود «من کورم» و یک بچه کوچولو خسته را مجبور کرد او را با دست در خیابان ها هدایت کند. شب هنگام که آنها به خانه در اتاقک خود می رسیدند، “پیرمرد” دراب عینک سبز خود را برمی داشت و کاملاً می توانست پیتر را ببیند و اگر پیتر کوچکترین اشتباهی در طول روز انجام می داد او را کتک می زد.