رنگ موی نقی معمولی

رنگ موی نقی معمولی : حالا شکل سایه‌آمیز جول کوچولو، دختری که وظیفه اش تامین کردن آتش با کاج غنی است. برای حفظ نور زنده اگر بگذارند بچه بنشیند! اما این جایز نیست و خوابش می آید و تلو تلو خورد و سرش را به دیوار می کوبد و دوباره صاف می شود. وقتی اغلب این اتفاق می افتد.

رنگ مو : به نظر می‌رسد او در ابتدا از بسیاری دیگر عاقل‌تر بود و پنبه‌اش را محدود کرد تا جایی برای چاودار، برنج و ذرت باز کند. یک باغ سبزی و باغ بزرگ وجود دارد. او مقدار زیادی سهام برای گوشت گاو و گوسفند خریده و مقدار زیادی شکر گذاشته است. او همچنین باید مهمات زیادی داشته باشد، زیرا یک مرد در حال شکار نگه داشته می شود و میز را با بوقلمون های وحشی خوشمزه و سایر بازی ها تامین می کند.

رنگ موی نقی معمولی

رنگ موی نقی معمولی : از جمله این: یک عروسک بسیار بزرگ از سبوس خود خالی شد، پر از گنه گنه. ، و با لباس مفصل. وقتی در صندوق عقب صاحب خانه را باز کردند، او با گریه اعلام کرد که این عروسک برای دختری بیچاره است و از کنارش گذشت. این مزرعه آقای دبلیو[۳۳] با حدود چهل سیاه پوست نگهداری می شود. آقای دبلیو، نزدیک به شصت، تنها مرد سفیدپوست روی آن است.

شیر و کره فراوان، کندو برای عسل، و پایان خوک نیست. به نظر می رسد جوجه ها مانند شکار در پارک ها نگهداری می شوند، زیرا من هرگز جوجه ای را نمی بینم، اما شکارچی به آنها شلیک می کند و تخم ها فراوان است. ما برای صبحانه، شام و شام مرغ، سرخ شده، خورشتی، آب پز و سوپ می خوریم و یک خانواده ده نفری هستند. خوشبختانه من هرگز از آن خسته نمی شوم.

آنها از آرد ذرت با شستن مکرر غذا، ریختن آب و خشک کردن رسوب نشاسته درست می کنند. واقعاً استفاده از ذرت در کنفدراسیون متنوع است. قهوه، آبجو، ویسکی، نشاسته، کیک، نان درست می کند. تنها کمبودهای اینجا کمبود قهوه، چای، نمک، کبریت و شمع خوب است. آقای دبلیو اکنون در حال کندن کف خاکی دودخانه اش است و نمکی را که سال ها در آن چکه کرده است، می جوشاند.

رنگ موی نقی معمولی : امروز خانم دبلیو از برگ های خشک توت سیاه چای درست کرد، اما هیچکس آن را دوست نداشت. تخت‌هایی که از قسمت‌های مساوی پنبه و کاسه‌های ذرت ساخته شده‌اند، کشسان‌ترین تخت‌هایی هستند که تا به حال در آن خوابیده‌ام. خدمتکاران لباس‌های خانگی خاکستری پوشیده‌اند. هستر، خدمتکار اتاق، یک لباس مجلسی خاکستری به قدری زیبا دارد که من آرزوی یکی از آن را دارم.

خانم دبلیو در حال حاضر رنگ هایی را برای نخ بافته می کند تا لباس هایی برای خودش و دختران ببافد. گاهی اوقات دستان او یک کنجکاوی است. مدرسه در نزدیکترین شهر منحل شده است و خانم دبلیو می گوید که بچه ها در حال بزرگ شدن بت پرست هستند. آقای دبلیو به من یک قیمت آزاد برای آموزش زبان انگلیسی و فرانسه به بچه ها پیشنهاد داده است و من موقتاً پذیرفته ام.

امروز یک ماه از آمدن من به اینجا می گذرد. فقط ای کاش H. می توانست این فواید را به اشتراک بگذارد – غذای مقوی، هوای معطر خالص، خوابی آرام به دور از زندگی پر تب ویکزبورگ. او تمام اوراقی را که می تواند در دست بگیرد برای من می فرستد و ما هر دو با دقت به تحرکات گزارش شده نگاه می کنیم تا مبادا ارتشی بین ما قرار بگیرد. روزها پر از کارهای مفید است.

بعدازظهرهای دوست داشتنی با یک سگ بزرگ برای همراهی پیاده روی می کنم. دخترها به راه رفتن اهمیتی نمی دهند. غروب آقای دبلیو التماس می کند که تمام اخبار جنگ را با صدای بلند بخوانم. او علاقه مند به «توسعه ممفیس» است که آنقدر از شهری به شهر دیگر نقل مکان کرده است که به آن «توسعه متحرک» می گویند. روی یک صندلی پایین کنار آتش می نشینم.

چون چراغ دیگری برای خواندن نداریم. گاهی اوقات سربازان مسافر اینجا توقف می کنند، اما این نادر است. ۳۱ اکتبر .-Mr. W. گفت شب گذشته کشاورزان از اجرای “اعلامیه رهایی” در دسامبر احساس ناراحتی می کنند. بردگان آن را دریافته اند، هر چند با احتیاط از آنها دور شده بود. “آیا شما آن را می شناسید؟” من پرسیدم. “اوه، بله. با یافتن آن که در جای دیگری شناخته شده است.

رنگ موی نقی معمولی : با هشدار منصفانه به آن من گفتم که اگر بخواهند فرار کنند چه انتظاری داشته باشیم. سگ های شکاری دور از دسترس نیستند.” نیاز به لباس برای ارتش آنها نیز نگران کننده است. من هرگز خانم دبلیو را به اندازه شب گذشته هیجان زده ندیدم. او گفت که استاد مارشال در شهر بعدی به زنان دستور داده بود که این همه جفت جوراب ببافند. “فقط اجازه دهید او تلاش کند.

تا آن را اجرا کند و آنها او را مخفی می کنند. او چیزی از من دریافت نمی کند. من بدون دستور او از دوستانم مراقبت خواهم کرد.” آقای دبلیو گفت: “خوب، اگر جنوب شکست بخورد و بردگان آزاد شوند، مردم جنوب همگی بی خدا خواهند شد، زیرا کتاب مقدس بردگی را توجیه می کند و می گوید که این بردگی دائمی است.” “یعنی اگر خداوند با شما موافق نباشد.

او را انکار خواهید کرد.” “خب، ما احساس می کنیم که باور به چیزی فایده ای ندارد.” در شب، اتاق نشیمن بزرگ تصویری چشمگیر ایجاد می کند. آقای دبلیو، یدک، راست، خاکستری سر، مردسالار، روی صندلی بزرگ خود در کنار آتش معطر کنده های کاج و گره هایی که بر شومینه وسیع خروشان می نشیند، نشسته است.

راننده اش گزارش چیدن روز و یک سبدی از پنبه برفی برای ریسندگی برایش می آورد. شکارچی در بازی می آورد. آن طرف می نشینم تا بخوانم. چرخ‌های چرخان بزرگ در انتهای اتاق ایستاده‌اند و خانم دبلیو و ماهواره‌های سیاهش، سر زنان مسن با پارچه‌های روشن، سخت مشغول کار هستند. او با موهایی باریک و خرمایی، از سایه جلو و عقب می رود و با حرکاتی برازنده نخ را دنبال می کند.

رنگ موی نقی معمولی : برخی پنبه را کارتن می کنند، برخی آن را به شکل حلقه می کنند. با تمام نگاه‌های روشنایی آتش، حالا فرهای طلایی جان کوچولو را لمس می‌کند، حالا سرهای قهوه‌ای دخترانی که روی کتاب‌هایشان خمیده‌اند.