مش یخی جلوی مو

مش یخی جلوی مو : یکی مونترویل است. “اینجا، مونترویل، و تو، فرناندز، می‌خواهی به حیاط بروی و جستجو کنی؟ من کور و نیمه خفه شده‌ام.” دیگری – فکر می‌کند فلیکس لفبر بود – به سمت دیگری می‌رود، به احتمال زیاد به سمت در دوتایی بین اتاق زیر شیروانی خانه و بال. مونتروی و فرناندز برمی گردند و می گویند که به طور کامل جستجو کرده اند و چیزی پیدا نکرده اند.

رنگ مو : با این حال تمام حدس‌های سخاوتمندانه‌ای را که می‌توان انجام داد، و هنوز هم این واقعیت پابرجاست که او این قربانیان بیچاره را از گرسنگی می‌کشید، شلاق می‌زد، و در غیر این صورت شکنجه می‌کرد. او حتی با دخترانش بدرفتاری می‌کرد که غذاهایی را که دریغ کرده بود به آنها می‌دادند. آیا او دیوانه نبود؟ می توان امیدوار بود. اما نمی‌توانیم عجله کنیم.

مش یخی جلوی مو

مش یخی جلوی مو : اما حدس بسیار ساده‌تر و حتی مهربان‌تر این است که آنها چیزهایی درباره او می‌دانستند که گفته نشده و نباید گفته شود، اگر او احتمالاً می‌توانست جلوی آن را بگیرد. بیایید بگوییم که یک خلق و خوی بالا او را به سمت توده ای از کارهای نادرست به عمقی فراتر از همه انتظارش کشانده بود و تنها راه نجات در سمت دورتر بود.

که راحت‌ترین یا مهربان‌ترین چیزی را باور کنیم. این خود نوعی «جنون عاطفی» خواهد بود. اگر او دیوانه بود، شوهرش چطور؟ برای خانم مارتینو، که به او گفته شد هیچ طرفی در جنایات او نیست، اطلاعات نادرستی دریافت کرد. او به همان اندازه در همان منجلاب فرو رفته بود که همدستی منفعل می توانست او را به همراه داشته باشد. اگر او دیوانه بود.

جنونش ناگهان در کالسکه چاق و تغذیه شده اش متوقف شد. او جاسوس او علیه دیگران بود. و اگر او دیوانه بود، پس چرا میهمانان مکرر او در سر میز به آن مشکوک نبودند؟ تنها چیزی که جامعه می دانست این بود که او نظم و انضباط خانگی خود را به حد افراط رسانده بود، برای آن هزینه گزافی پرداخته بود و بدون شک از این نوع چیزها دست بر می داشت و از این پس دست بر می داشت.

در روزگار ما به سختی می توان برای جامعه ظرافتی که در مورد رفتار یکی از آقایان یا اعضای بانوی خود با خدمتکارانش فضولی می کرد، قدردانی کرد. چه کسی قرار بود چنین تحقیقی را آغاز کند – جان فیتز میلر؟ و به این ترتیب زمان گذشت، و مادام لالاوری زیبا و همیشه شیرین و جذاب – چه عاقل و چه دیوانه را به پزشکان بسپاریم.

مش یخی جلوی مو : به جز دکتر لالوری – به رانندگی روزانه، سالانه، در جاده همجنس گرایان بایو ادامه داد تا امور تجاری خود را مدیریت کند. و گروه‌های روشن را دور تخته وسوسه‌انگیزش جمع کند، بدون اینکه شک کنند که آشپزش را با یک زنجیر بیست و چهار فوتی که به شخصش و به دیوار یا زمین بسته شده، در آشپزخانه نگه داشته است.

و با این حال اجازه دهید این به اعتبار مردم گفته شود، که بدگمانی و خشم عمومی به طور پیوسته افزایش یافت. اما آنها هنوز در حال رشد بودند که یک روز، در آوریل ۱۸۳۴، آشپز سالخورده – او هفتاد ساله بود – همانطور که زنجیر شده بود، عمدا خانه را به آتش کشید. فقط سنت است که شب قبل که پرده های اتاق پذیرایی را آتش زده در خواب دید.

فکر خوشحال کننده را گرفت و رویا را به واقعیت تبدیل کرد. اما در کارنامه چاپی آن روز است که او به شهردار شهر اعتراف کرد. مکر ناامید موفق می شود. زنگ آتش به خیابان می‌رسد و صد مرد به داخل می‌روند، در حالی که جمعیتی در خیابان‌ها ازدحام می‌کنند. برخی همسایه اند، برخی دوست و برخی غریبه. یکی از آنها است.

نجیب‌زاده‌ای که مدت‌هاست مراقب شانس خود برای اعمال قانون بر سر خانه و معشوقه‌اش بوده است. جوان D——، منشی دفتر اسناد رسمی، دیگری است. و دیگری قاضی کوننگ است – آها! و دیگران با نام های خوب و شناخته شده هستند! آتش شروع خوبی داشته است. آشپزخانه در آتش است؛ طبقات بالا پر از دود است.

رنگ مو مش یخی جلوی مو : غریبه ها به جایی می دوند که همه چیز از آنجا می آید و به مبارزه با آتش می افتند. دوستان برای کمک به موسیو و مادام لالاوری جمع می شوند. بانوی زیبا هنوز هوشیاری خود را از دست نداده است – در بهترین حالت خود قرار دارد. شوهرش مثل همیشه منفعل است. او فریاد می زند: «این طرف». از این طرف! این را بگیر – حالا برو، و اگر می‌خواهی عجله کن.

از این طرف! و در یک لحظه مشغول انجام دادن، و به مکان های امن، بشقاب، جواهرات، جامه، و قطعات سبک تر و گران تر از مبلمان. آقایان خواهش می کنم از این طرف، اینجا فقط محله خدمتکاران است. محله خدمتکاران – اما خدمتکاران کجا هستند؟ پاسخ‌های مادام شوخ‌آمیز اما طفره‌آمیز هستند. “در حال حاضر به آنها اهمیت ندهید.

چیزهای با ارزش را حفظ کنید!” کسی قاضی کاننج را لمس می‌کند – “آن خدمتکاران به زنجیر و حبس بسته شده‌اند و ممکن است از بین بروند.” “جایی که؟” “در اتاق های حیاط.” با عجله به سمت آنها می رود، اما نمی تواند به آنها برسد، و در حالی که از دود عقب رانده شده و تقریباً خفه شده بود، باز می گردد. او به اطراف خود نگاه می کند.

رنگ مو مش یخی جلوی مو : این طرحی از خیال نیست. ما روز بعد در مقابل یک قاضی سوگند یاد می کنیم – و تعدادی از دوستان خانواده را می بیند. او با آنها صحبت می کند: “به من گفته اند” – فلانی – “می تواند باشد؟ با مسیو صحبت می کنید یا با خانم؟” اما دوستان با سردی او را دفع می کنند. او برمی گردد و از دیگران پرس و جو می کند. او در نزدیکی خود متوجه دو آقایی می شود که آنها را می شناسد.