رنگ مو مش روی موی مشکی

رنگ مو مش روی موی مشکی : با زنبورها و زنبورهایی که بی سر و صدا به کار خود می پردازند، دیگرانی را که ما آنها را انگل می نامیم، اختلاط می کنند. در کمین در درها، منتظر فرصتی برای اسکان خانواده خود به هزینه دیگران هستند. این چیزی شبیه مبارزه ای است که در دنیای ما ادامه دارد.

رنگ مو : یا حتی دو یا سه تخم را پشت سر هم می گذارد. تردید زنبور که بار او را مختل کرده است، فقط یک چشمک زدن طول می کشد چشم مهم نیست: گربه به آنچه آرزو داشت رسیده است، و حالا می رود و زیر آفتاب، نزدیک لانه چمباتمه می زند، و کارهای تازه ای از تاریکی را برنامه ریزی می کند. تعدادی از این مگس‌ها، معمولاً سه یا چهار مگس، می‌توانند خود را در یک زمان روی شن‌ها در نزدیکی لانه‌ای قرار دهند.

رنگ مو مش روی موی مشکی

رنگ مو مش روی موی مشکی : درست همانطور که نیمی از بدنش در ورودی است و می‌خواهد در زیر زمین ناپدید شود، مگس به سمت بالا حرکت می‌کند و روی قطعه‌ای از بازی که کمی فراتر از انتهای عقبی زنبور پیش می‌رود، می‌نشیند. و در حالی که دومی به دلیل دشواری ورود به تأخیر می افتد، اولی با سرعتی شگفت انگیز، یک تخم روی طعمه می گذارد.

که ورودی آن را به خوبی می‌شناسند، هرچند که به دقت پنهان شده باشد. رنگ قهوه‌ای مات‌آلود، چشم‌های قرمز خون‌آلودشان، صبر حیرت‌انگیزشان، اغلب من را به یاد تصویری از دزدانی انداخته‌اند که با لباس‌های تیره، دستمال‌های قرمز دور سرشان، در کمین فرصتی برای نگه‌داشتن مسافرانی هستند. . دزدان، با لباس های تیره وقتی زنبور بیچاره این دزدان را می بیند مردد می شود.

با این حال، در نهایت او نزدیک تر می شود. میج ها سپس پرواز می کنند و پشت زنبور را دنبال می کنند. اگر او بچرخد، آنها نیز می چرخند تا دقیقاً پشت سر او بمانند. اگر او پیشرفت کند، آنها پیشروی می کنند. اگر او عقب نشینی کند، آنها عقب نشینی می کنند. او نمی تواند آنها را دور نگه دارد. سرانجام او خسته می شود و به زمین می نشیند. آنها نیز پیاده می شوند.

هنوز پشت سر او. زنبور دوباره با زمزمه ای خشمگین دارت می کند. میج ها به دنبال او می چرخند. یک راه دیگر را برای خلاص شدن از شر آنها امتحان می کند. او با تمام سرعت به دورتر پرواز می کند، به این امید که آنها دنبال کنند و راه خود را گم کنند. اما آنها بیش از حد برای آن می دانند. دوباره روی شن‌ها نزدیک لانه می‌نشینند و منتظر می‌شوند تا او برگردد. بیا او انجام می دهد.

رنگ مو مش روی موی مشکی : تعقیب از نو شروع می شود. صبر مادر به پایان رسیده است و در نهایت فرصتی برای تخم گذاری در حین رفتن او به داخل لانه دارند. ما فصل خود را با داستان که هیچ حادثه‌ای برای او اتفاق نمی‌افتد، به پایان می‌رسانیم، و هیچ گونه تخم مگس بدی به لانه‌اش وارد نمی‌شود. به مدت دو هفته می خورد و رشد می کند. سپس شروع به بافتن پیله خود می کند.

در بدن خود مقدار زیادی ابریشم برای استفاده برای این کار وجود ندارد، بنابراین برای تقویت آن از دانه های شن استفاده می کند. ابتدا بقایای غذای خود را دور می کند و آنها را به گوشه ای از سلول وادار می کند. سپس با جارو کردن کف آن، نخ‌های ابریشمی سفید و زیبا را به دیوارهای مختلف اتاقش می‌بندد و شبکه‌ای را تشکیل می‌دهد.

که نوعی داربست برای کار بعدی می‌سازد. سپس یک بانوج از ابریشم در مرکز نخ ها می بافد. این بانوج مانند یک گونی است که گشاد است در یک انتها و در انتهای دیگر در یک نقطه بسته می شود. گراب که تا نیمه از بانوج خود خم شده است، شن ها را تقریبا دانه به دانه با دهانش برمی دارد. اگر دانه‌ای که پیدا می‌شود خیلی بزرگ باشد، دور ریخته می‌شود.

رنگ مو مش روی موی مشکی : هنگامی که ماسه به این ترتیب دسته بندی می شود، گراب مقداری را به داخل بانوج در دهان خود می آورد و شروع به پخش آن در یک لایه یکنواخت در سمت پایین گونی بانوج می کند. دانه ها را نیز به قسمت بالایی اضافه می کند و آنها را در ابریشم ثابت می کند همانطور که سنگ ها را در بتونه قرار می دهید. پیله هنوز در یک انتها باز است. وقت بستن آن است.

گراب کلاهکی از ابریشم می بافد که دقیقاً به دهانه گونی می خورد و دانه های شن را یکی یکی روی این پایه می گذارد. اکنون پیله تمام شده است، با این تفاوت که گراب با لعاب دادن به دیوارها با لاک الکل، برای محافظت از پوست ظریف خود در برابر شن های خشن، برخی از کارهای نهایی را به داخل می دهد. سپس با آرامش به خواب می رود.

تا منتظر تبدیل شدنش به زنبوری مانند مادرش باشد. فصل یازدهم انگل ها در ماه آگوست یا سپتامبر، اجازه دهید به تنگه ای برویم که طرف های برهنه و آفتاب سوخته دارد. وقتی شیبی را می‌یابیم که در گرمای تابستان به خوبی پخته شده است، گوشه‌ای آرام با دمای تنور، آن را توقف می‌گوییم. در اینجا یک محصول خوب جمع آوری می شود.

رنگ مو مش روی موی مشکی : این سرزمین گرمسیری، خاک بومی بسیاری از زنبورها و زنبورهای عسل است، که برخی از آنها مشغول انباشتن آذوقه‌های خانگی در انبارهای زیرزمینی هستند – در اینجا مجموعه‌ای از شپشک‌ها، ملخ‌ها یا عنکبوت‌ها، مجموعه‌ای کامل از مگس‌ها، زنبورها یا کاترپیلارها، در حالی که دیگران عسل را در کیف پول ها یا گلدان های سفالی، کیسه های پنبه ای یا گلدان های ساخته شده با تکه های برگ ذخیره می کنند.