رنگ مو دودی روشن زیتونی

رنگ مو دودی روشن زیتونی : ما باید سریع از آنجا خارج می شدیم!… هوم-مم… این چیزی است، ثال. ما با آن چه کار کنیم؟” ثال پارس کرد: «هرررمپ، بس کن! » او به قایق فضایی بی حرکت و به ظاهر بی جان و بی شکل خیره شد.

مو : او نتوانست از مأمور پلیس – دِرِک با بدبختی کنارش نشسته و چیزی نگفت – بخواهد بیش از نیمی از این وعده را بدهد. اما او قرارداد را بسته بود و به دنبال هودان فرستاده بود – و هدان رفته بود. اکنون فرود این قایق فضایی ناراحتی پر جنب و جوشی را در دان لوریس برانگیخت. ممکن است معامله‌گران جدیدی برای هودان باشد. ممکن است هر چیزی باشد. هدان گفته بود که رازی دارد. ممکن است این باشد.

رنگ مو دودی روشن زیتونی

رنگ مو دودی روشن زیتونی : اسب هایی که به طرز وحشیانه ای در مراتع خود تاختند، یا با وحشت در غرفه های قلعه لگد زدند، به جو و یونجه خود بازگشتند. و عکس العمل های انسانی وجود داشت. دون لوریس از زمان انعقاد قراردادش با این جفت از والدن، در وضعیت ذهنی بیش از حد نگران بود. هودان تخمین زده بود که باید نیم میلیون اعتبار برای هودان به درک و پلیس والدن تحویل دهد.

دون لوریس با عصبانیت سعی کرد بدون داشتن اطلاعاتی که بر اساس آن اطلاعاتی داشته باشد، جملات مفیدی را ایجاد کند. فانی با چشمانی درخشان به قایق فضایی نگاه کرد. تال به قلعه برگشته بود. او به او گفته بود که هدان سوار بر قایق فضایی در نزدیکی قلعه رئیس دیگری می‌شود و وارد آن می‌شود، و سپس قایق در هاله‌ای از شعله‌های آتش و دود و رعد به آسمان کشیده شده است.

فانی امیدوار بود که شاید در آنجا به اینجا بازگردد. اما او در حالی که منتظر بود او کاری انجام دهد نگران بود. هدان هیچ کاری نکرد. قایق فضایی هیچ نشانی از حیات نداد. خورشید غروب کرد و آسمان با نورهای پرتابی که به سمت غرب پرواز کردند و ناپدید شدند چشمک زد. گرگ و میش دنبال شد و نورهای بیشتری در آسمان می درخشیدند که گویی به دنبال خورشید بودند. فانی یاد گرفته بود.

که سه و سپس نه نور را با فضاپیماها مرتبط کند، اما نمی توانست رویای ناوگان صدها نفری را در سر بپروراند. او نورها را از ذهن خود دور کرد و بیشتر به هدان توجه داشت. اگر از قایق بیرون بیاید مثل همیشه در وضعیت بدی قرار می گرفت. گرگ و میش باقی ماند، نیمه نور پری که در آن همه چیز بسیار جذاب تر از آنچه بود به نظر می رسید. و دون لوریس که به خاطر راز محض به کندوپاش خشمگین تبدیل شده بود.

تال را نزد خود فرا خواند. باید به خاطر داشت که دون لوریس از ناپدید شدن قایق فضایی از سرزمین همسایه اش چیزی نمی دانست. او از سفر ثال با هودان چیزی نمی دانست. اما او به یاد آورد که هدان هنگام صبحانه نگران به نظر می رسید و آرامش خود را با گفتن اینکه رازی دارد توضیح داد. رئیس فئودال نگران بود که مبادا این قایق فضایی باشد.

رنگ مو دودی روشن زیتونی : دون لوریس با ناراحتی در کنار شومینه بزرگ در تالار عظیم و پر آب نشسته بود گفت: «تال، تو این برون هودان را بهتر از هر کس دیگری می‌شناسی.» تال نفس سنگینی کشید. رنگش پرید. “او کجاست؟” دان لوریس را خواستار شد. تال گفت: نمی دانم. درست بود. تا آنجا که به او مربوط می شد، هدان در آسمان ناپدید شده بود. “او قصد دارد چه کار کند؟” دان لوریس را خواستار شد.

ثال با درماندگی گفت: نمی دانم. “آن چیز بیرون از قلعه از کجا می آید؟” تال گفت: نمی دانم. دون لوریس بر بازوی صندلی حکاکی شده اش کوبید. “من از افرادی که چیزها را نمی دانند، دوست ندارم!” با ناراحتی گفت “باید کسی در آن چیز باشد. چرا آنها خودشان را نشان نمی دهند؟ آنها برای چه اینجا هستند؟ چرا آنها پایین آمدند.

به خصوص اینجا؟ به خاطر برون هودان؟” تال با فروتنی گفت: نمی دانم. “پس برو بفهم!” دان لوریس را گرفت. “یک نگهبان معقول با خودت ببر. آن چیز باید در داشته باشد. بکوب و بپرس که چه کسی داخل است و چرا اینجا آمده است. بگو من تو را فرستادم تا بپرسی.” تال سلام کرد. در حالی که دندان‌هایش به هم می‌خورد.

رنگ مو دودی روشن زیتونی : چند نفر از یارانش را جمع کرد و از دروازه قلعه بیرون رفت. تعدادی از نیم دوجین در نجات بانو فانی از قک شرکت داشتند. به خاطر غارتی که بازگردانده بودند، هنوز روحیه شادی داشتند. این خیلی بیشتر از چیزی بود که یک نگهدارنده معمولی می توانست در یک سال به آن امیدوار باشد. “این اصلاً برای چیست، ثال؟” یکی از آنها را طلب کرد زیرا ثال آنها را در دو ردیف قرار داد تا ظاهر نظامی مناسبی داشته باشند.

نیزه هایی که لباس عمودی پوشیده بودند و سپرهای پادگانی روی بازوهای چپ آنها بود. ثال پارس کرد و آنها به حرکت در آمدند. “دو، سه، چهار، هاپ ، دو، سه، چهار. هاپ ، دو، سه -” آهنگ برقرار شد. تال با ناراحتی گفت: “دون لوریس گفت که بفهمد چه کسی آن چیز را در آنجا فرود آورده است. و او مدام از من در مورد برون هودان نیز می پرسد.” همگام با بقیه قدم برداشت.

این هفت مرد یک گروه نظامی بسیار چشمگیر تشکیل دادند و از دیوار قلعه دور شدند. “چه اتفاقی برای او افتاده است؟” از یک مرد پشتیبان پرسید. او راهپیمایی کرد، چشم‌ها جلو، سینه بیرون، میل نیزه‌ای که در زمان راهپیمایی‌اش به طرز عالی تاب می‌خورد. “آن پسر دماغی برای غارت دارد! هر چند خودش آن را نگیرید. اگر او به عنوان یک رئیس تجارت را راه اندازی کرد.

رنگ مو دودی روشن زیتونی : تال زمزمه کرد: « هوپ ، دو، سه، چهار». ” هپ ، دو، سه-” مرد دست راست در پرونده دوم غرغر کرد: “دون لوریس یک رئیس سرسخت است.” “غذا و آبجو فراوان، اما بدون دعوا و غارت. من روز پیش با شخصیت‌های شما همراه نشدم، اما آنچه را که شما به ارمغان آوردید-” یکی از اعضای پرونده عزادار گفت: “نصف چیزی که آنجا بود نبود.” “نصف نبود! آن تپانچه هایی که او صادر کرد شلیک شد.