رنگ موی مشکی پرکلاغی گارنیر

رنگ موی مشکی پرکلاغی گارنیر : که همه آن‌ها به آن‌ها نگاه می‌کردند که انگار می‌خواستند ببینند چه کسی مزاحم است. اندازه این سرها شگفت انگیز بود و دوستان ما بلافاصله متوجه شدند که آنها متعلق به غول هایی هستند که در داخل شهر ایستاده بودند. همه موها و سبیل های پرپشت و پرپشتی داشتند، روی برخی موها سفید و روی برخی دیگر سیاه یا قرمز یا زرد بود، در حالی که موهای چند نفر تازه خاکستری می شد و نشان می داد که غول ها در هر سنی بودند.

مو : و قبل از اینکه پسر بتواند سؤال دیگری بپرسد به سرعت دور شد. او فکر کرد: «خرگوش‌ها و پرندگان موجودات ترسویی هستند و به نظر می‌رسد از این کفاش هر که باشد می‌ترسند. اگر نصف آن هلوی دیگری بود، با وجود ده ها افسون یا صد کفاش، آن را می خوردم!» درست در همان لحظه، اسکرپس در حال رقصیدن آمد و او را دید که در پای درخت نشسته است.

رنگ موی مشکی پرکلاغی گارنیر

رنگ موی مشکی پرکلاغی گارنیر : خرگوش پاسخ داد: “من می ترسم که شما واقعاً باشید.” “چرا هلو مسحور را خوردی؟” پسر متفکرانه به حیوان کوچک هیجان زده نگاه کرد. او توضیح داد: «دو دلیل وجود داشت. “یک دلیل این بود که من هلو را دوست دارم و دلیل دیگر این بود که نمی دانستم این هلو مسحور شده است.” خرگوش سفید گفت: «این شما را از دست اوگوی کفاش نجات نمی‌دهد.

او گفت. “به حقه های قدیمی شما، نه؟ آیا نمی دانید گم شدن و نگه داشتن همه در انتظار شما بی ادبانه است؟ بیا و من تو را پیش دوروتی و دیگران می برم.» دکمه-برایت به آرامی بلند شد تا او را همراهی کند. او با خوشحالی گفت: «این خیلی از دست دادن نبود. “من نیم روز است که نرفته ام، بنابراین هیچ آسیبی وجود ندارد.” دوروتی اما وقتی پسر دوباره به مهمانی پیوست، او را سرزنش خوبی کرد.

او گفت: «وقتی ما در حال انجام یک کار مهم مانند جستجوی اوزما هستیم، برای شما شیطان است که دور شوید و ما را از سوار شدن باز دارید. فرض کنید او یک زندانی در یک سلول سیاهچال است! آیا می‌خواهی اوزمای عزیزمان را بیشتر از آن چیزی که بتوانیم کمک کنیم، آنجا نگه داری؟» “اگر او در یک سلول سیاه چال است، چگونه می خواهید او را بیرون بیاورید؟” پسر را جویا شد.

رنگ موی مشکی پرکلاغی گارنیر : ما آن را به جادوگر واگذار می کنیم. او مطمئناً راهی پیدا خواهد کرد.» جادوگر چیزی نگفت، زیرا متوجه شد که بدون ابزار جادویی خود بیش از هر شخص دیگری نمی تواند انجام دهد. اما یادآوری این حقیقت فایده ای نداشت. ممکن است آنها را دلسرد کند. او خاطرنشان کرد: «نکته مهم در حال حاضر این است که اوزما را پیدا کنیم، و از آنجایی که حزب ما دوباره با خوشحالی دوباره به هم پیوسته است.

من پیشنهاد می‌کنم که ادامه دهیم.» وقتی به لبه باغ بزرگ رسیدند، خورشید در حال غروب بود و آنها می دانستند که به زودی تاریک می شود. بنابراین تصمیم گرفته شد که در زیر درختان چادر بزنیم، زیرا دشت وسیع دیگری پیش از آنها بود. جادوگر پتوها را روی تختی از برگ های نرم پهن کرد و در حال حاضر همه آنها به جز اسکرپس و اسب اره به خواب عمیقی فرو رفته بودند.

توتو به دوستش شیر نزدیک شد و ووزی آنقدر بلند خروپف کرد که دختر تکه‌کاری سر مربعش را با پیش‌بندش پوشاند تا صدا را خاموش کند. فصل ۱۲ تزاروور هرکو تروت درست هنگام طلوع خورشید از خواب بیدار شد و از پتو بیرون آمد و به لبه باغ بزرگ رفت و به آن سوی دشت نگاه کرد. چیزی در دوردست می درخشید. او با صدای نیمه بلند گفت: «به نظر شهر دیگری است.

اسکراپس که ناشناخته به سمت تروت خزیده بود، گفت: «و آن شهر دیگری است، زیرا پاهای پر شده او صدایی نداشت. من و اسب اره در تاریکی سفر کردیم در حالی که همه شما خواب بودید و در آنجا شهری بزرگتر از تی یافتیم. اطراف آن نیز یک دیوار است، اما دروازه‌ها و مسیرهای زیادی دارد.» “تو وارد شدی؟” از تروت پرسید. «نه، چون دروازه‌ها قفل بودند و دیوار یک دیوار واقعی بود.

بنابراین دوباره به اینجا برگشتیم. تا شهر زیاد نیست ما می‌توانیم بعد از دو ساعت پس از صرف صبحانه به آن برسیم.» تروت برگشت و با یافتن دختران دیگر که اکنون بیدار هستند، آنچه را که اسکرپس گفته بود به آنها گفت. بنابراین با عجله مقداری میوه خوردند – در این قسمت از باغ آلو و فیجوا فراوان بود – و سپس بر حیوانات سوار شدند و راهی شهر غریب شدند.

رنگ موی مشکی پرکلاغی گارنیر : هنک قاطر روی علف صبحانه خورده بود و شیر دزدیده بود و صبحانه ای به دلخواه خود پیدا کرده بود. او هرگز نگفت که چه چیزی است، اما دوروتی امیدوار بود که خرگوش‌های کوچک و موش‌های صحرایی از سر راه او دوری کرده باشند. او به توتو هشدار داد که پرنده ها را تعقیب نکند و به سگ مقداری سیب داد که او کاملاً از آن راضی بود.

ووزی مانند هر غذای دیگری به جز عسل به میوه علاقه داشت و اسب اره اصلاً غذا نمی خورد. به جز نگرانی آنها در مورد اوزما، همه آنها در حالی که به سرعت در دشت پیش می رفتند روحیه خوبی داشتند. توتو همچنان نگران غرغر از دست رفته اش بود، اما مانند یک سگ کوچولوی دانا نگرانی خود را برای خود نگه داشت.

طولی نکشید که شهر نزدیک‌تر شد و می‌توانستند آن را با علاقه بررسی کنند. از نظر ظاهری این مکان با شکوه تر از ثی بود و شهری مربع شکل بود که دور آن دیواری مربع شکل و چهار ضلعی بود و در هر طرف دروازه ای مربعی از مس براق بود. همه چیز در مورد شهر محکم و اساسی به نظر می رسید. هیچ بنری در اهتزاز نبود.

رنگ موی مشکی پرکلاغی گارنیر : برج هایی که بر فراز دیوار شهر برافراشته بودند ظاهراً فاقد هرگونه زینت بودند. مسیری که از باغ میوه مستقیماً به یکی از دروازه‌های شهر منتهی می‌شد، نشان می‌داد که ساکنان میوه را به خار ترجیح می‌دهند. دوستان ما این مسیر را تا دروازه دنبال کردند که به سرعت بسته شد. اما جادوگر پیشروی کرد و با مشت به آن کوبید و با صدای بلند گفت: “باز کن!” به یکباره ردیفی از سرهای عظیم بر فراز دیوار بزرگ بلند شد.