کدام رنگ مو مد است

کدام رنگ مو مد است : به دنبال برنده ویراستار انیشتین به اندازه کافی با جزئیات داوری مقالات در تماس بود تا به سختی این کار پی ببرد. کالیبر مقالات ارسالی در کل بالا بود. تعداد زیادی بودند که در غیاب موارد دیگر که به طور مشخص بهتر بودند، شایسته دریافت جایزه بودند – بسیاری از آنها به دلیل ایرادات خاص ممکن نبود.

رنگ مو : ما می‌توانیم این صفحه را با پیشنهادهایی پر کنیم که چگونه یک مورد از شخصیت چهاربعدی فضای زمانی انیشتین ممکن است برای خواننده عام بیان شود. و هنگامی که انسان باید در سه هزار کلمه از آنچه دانشمندان برجسته در مجلدات کامل گفته اند بگوید – خوب، نتیجه در برخی موارد شکست محض و در موارد دیگر محصول اولین آب خواهد بود.

کدام رنگ مو مد است

کدام رنگ مو مد است : داشت که بدون هیچ ادعایی برای کامل بودن، بر آنچه که به نظر هر نویسنده ویژگی برجسته بزرگ به نظر می رسد تأکید می کند. و هر یک از آنها قابل فهم خواهد بود. آنها با هم خواهند شد[ ۹ ]به احتمال زیاد تا حد معقولی کامل باشد و ویژگی فردی قابل فهم بودن را حفظ کند. آن‌ها از جهات مختلف به بخش‌های مختلف میدان نزدیک می‌شوند.

بهترین مقالات از طریق انتخاب هوشمندانه آنچه گفته می شود و موفقیت درخشان در بیان آن خواهد درخشید. این برای به دست آوردن یک گروه از مقاله های این شخصیت است، نه برای گرفتن مقاله ای که نخل را به دست می آورد، جایزه ارائه می شود. [ فهرست ] مقالات رقابتی در همه زمان‌ها پس از اولین اعلامیه، سردبیر انیشتین مکاتبات سنگینی داشت.

اما اولین شواهد واقعی مبنی بر اینکه مسابقه در حال برگزاری بود، با ورود اولین مقاله به دست آمد که در اواسط سپتامبر به دفتر ما سرگردان شد. حدود یک هفته بعد، آنها شروع به فیلتر کردن با نرخ یک یا دو بار در روز کردند – عمدتاً از طرف شرکت کنندگان خارجی که هیچ شانسی برای نامه ها نداشتند. بازگشت های سنگین تا حدود ده روز قبل از تاریخ بسته شدن آغاز نشد.

بهمن بزرگ اما برای صبح روز دوشنبه اول نوامبر رزرو شده بود. در اینجا ما از پست سه روزه بهره مند شدیم. حدود ۱۲۰ مقاله وجود داشت. از جمله کسانی که به دلیل تأخیر بیرون انداخته شدند[ ۱۰ ]این افتخارات بدون شک باید به مردی برسد که پیشنهاد خود را در ۳۱ اکتبر در لاهه پست کرد. مقالات به مقدار زیادی از آلمان دریافت شد.

کدام رنگ مو مد است : تا از هر کشور خارجی، بدون شک به دلیل ارزش خیره کننده ۵۰۰۰ دلاری که با نرخ های اواخر سال ۱۹۲۰ به مارک تبدیل می شد. انگلیس در لیست بعدی قرار گرفت. و یک یا چند مقاله از اتریش، چکسلواکی، یوگسلاوی، فرانسه، سوئیس، هلند، دانمارک، ایتالیا، شیلی، کوبا، مکزیک، هند، جامائیکا، آفریقای جنوبی و جزایر فیجی دریافت شد.

البته کانادا سهم منصفانه خود را داشت. و تعداد کمی از ایالت های خودمان در این فراخوان غایب بودند. سطح کلی ترکیب انگلیسی در میان مقالات منابع غیرانگلیسی زبان در مورد چیزی بود که ممکن بود انتظار می رفت. یک مرد ممکن است دانش مفیدی کامل از یک زبان خارجی داشته باشد، اما زمانی که تلاش می کند با مردی که به آن زبان بزرگ شده است رقابت ادبی فشرده ای داشته باشد.

در مضیقه قرار می گیرد. فرانسه و آلمانی را به راحتی می خوانیم و اسپانیایی و ایتالیایی را بدون سختی زیاد، خودمان می خوانیم. ما هرگز نباید به نوشتن جدی به هیچ یک از این زبان ها بپردازیم. البته، بسیاری از مشارکت‌های خارجی به اندازه آنچه در فصل پایانی خود نقل می‌کنیم مضحک نبودند، اما بیشتر آنها به طور مشخصی کمتر از آثار ادبی بودند.

دکتر دسیتر و شلیک استثناهای قابل توجه در این مورد بودند. هر دو توانایی رقابت بر پایه برابری مطلق با بهترین محصول بومی را نشان دادند. به جرات می‌توان گفت که این یک نتیجه‌گیری از پیش بود[ ۱۱ ]بسیاری از مقاله‌ها باید بیش از حد می‌بودند، و برخی از آن‌ها باید تا حد پوچ بودن. مقاله برنده شامل ۲۹۱۹ کلمه است، به علاوه یا منهای مجاز برای خطا در شمارش. این که باید تا این حد از لبه ناهموار باشد.

کدام رنگ مو مد است : باید پاسخ کافی به کسانی باشد که به شدت محدودیت اعتراض کردند. اتفاقاً یک پرسشگر می خواست بداند که آیا ۳۰۰۰ کلمه برای ۳۰۰۰۰ اشتباه چاپی نیست؟ یکی دیگر از شرکت کنندگان پیشنهاد کرد که به جای رد صلاحیت هر مقاله ای که بیش از خط بود، کلمات اضافی را در پایان قطع کنیم. این یک پیشنهاد به اندازه کافی قابل قبول بود.

زیرا هر مقاله ای که بتواند پس از چنین قطع عضوی به رقابت بپردازد، لزوماً باید ارزش فوق العاده ای داشته باشد. اما خوشبختانه مجبور نبودیم تصمیم بگیریم که آیا باید از این طرح پیروی کنیم یا خیر. شاید بیست تا از مقالات ارسال شده آنقدر جدی بیش از حد بود که حتی لازم نبود که کلمات آنها را با جزئیات بشماریم. بیشتر این متخلفان به ۳۵۰۰ کلمه یا حدوداً می‌رسیدند.

و یکی از آنها – که بسیار خوب است، که ما از مطالب خوبی در این جلد استفاده می‌کنیم – در واقع ۴۷۰۰ کلمه داشت. از سوی دیگر، چند رقیب بودند که به نظر می رسید فکر می کردند کوتاه ترین مقاله لزوما بهترین است، و سعی کردند موضوع را با ۵۰۰ یا ۱۰۰۰ کلمه رد کنند. با یک ترفند عجیب و غریب، دقیقاً ۳۰۰ مقاله در رقابت برای دریافت جایزه ارسال شد.

البته تعداد کمی از این موارد نیاز به بررسی جدی نداشتند – این امر در رقابتی به این بزرگی اجتناب ناپذیر است. اما پس از حذف تمام مقالاتی که مسلماً اصلاً در مورد نظریات انیشتین نبودند، و تمام مقالاتی که انگلیسی آن‌ها تا این حد وسوسه‌انگیز بود.[ ۱۲ ]به طوری که آنها را کاملاً دور از ذهن می کند، و همه آنهایی که موضوع را آنقدر ساده می گرفتند.

کدام رنگ مو مد است : که به طور منطقی نزدیک به ۳۰۰۰ کلمه نمی نویسند، و همه مواردی که به توضیح روشی که نظریه های انیشتین آن ها را تأیید می کند داده شد. از نویسنده، و همه آنهایی که نویسنده سعی کرد طرح کیهانی خود را جایگزین طرح انیشتین کند – پس از همه اینها، حدود ۲۷۵ مقاله باقی ماند که تلاش جدی برای توضیح ساده ماهیت و محتوا و پیامدهای نسبیت خاص و عام بود.