سالن زیبایی هانس فرشته

سالن زیبایی هانس فرشته : مری هاوکینگز من می‌خواهم اگر نمی‌دانی هستم، می‌خواهم به من اطلاع بدهی که این را به همان اندازه که می‌فهمیدی. عشق من به خانم هنوز من برای آن مقالات بسیار متعهد هستم.

رنگ مو : اسمالوود گزارش داد که او از میلز الیکات، مریلند آمده است. ساموئل سایمونز که در تمام مدتی که او را در اختیار داشت با او «بد» رفتار می‌کرد، در تمام زندگی‌اش از آزادی‌اش منع شده بود.

سالن زیبایی هانس فرشته

سالن زیبایی هانس فرشته : من به خانم جورج عشق می ورزم و از روزان جانسون او بسیار سپاسگزارم که در خیابان دکتر وقتی نامه را جشن می گیرید. تا جایی که می توانید به من اطلاع دهید.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

بنابراین، او خود را متقاعد کرده بود که میلز الیکات محله ای فقیر برای مرد رنگین پوستی است که آزادی خود را می خواهد، و تمام مریلند بهتر از این نیست. او فقط کمی از کانادا شنیده بود، اما آنچه که شنید او را خوشحال کرد. او نمی دانست که چگونه باید به آنجا برسد. زمزمه ای او را به راه آهن زیرزمینی نشان داد و به او گفت که نترس و سوار اولین قطار شود.

سام موضوع را با دقت بررسی کرد و به این نتیجه رسید که این تنها راه خلاص شدن است. متأسفانه مادر و دو برادرش در دستان سایمونز رها شدند. هنری تاونسند از شهرستان کارولین در نزدیکی به خاطر جراحتی که در پشت برهنه‌اش از دستانش دریافت کرده بود، گفت: هنری کینه‌ای بسیار سنگین علیه او داشت و تاونسند را برای مدت طولانی نگه خواهد داشت.

پشت نشان داده شد و ترسناک ترین تصویر ارائه شد. آن را به طور کامل در تمام جهات بریده شده بود. هنری حدوداً بیست و یک ساله بود، رنگ شاه بلوطی تیره، هیکل قابل توجهی داشت. او دو برادر و یک خواهر را در بردگی به جا گذاشت. کمیته با مهمان نوازی معمول او را دلداری داد.

ویلیام و اما از شهرستان دورچستر، مریلند آمدند. طناب های برده داری محکم به دور آنها کشیده شده بود. ویلیام حدوداً بیست و هفت ساله بود، رنگ تیره ای داشت و رفتاری شجاع داشت. در مورد نمره رفتار او چنین گفت: “با من به اندازه یک مرد بد رفتار شده است.” اما، همسرش، تقریباً همان تعداد سالی را دیده بود که او دیده بود.

و سرنوشت او شبیه او بود. اما گفت: “استاد من هرگز لباس دوم را به من نداد، هرگز چنین کاری نکرد.” استاد بوشونگ بلیک نام داشت. ویلیام متعلق به آقای تابمن بود. پس از ترک بردگی، ویلیام نام خانوادگی خود را به ویلیامز تغییر داد و اگر او و همسرش اکنون زندگی می کنند، تنها با نام های خود شناخته می شوند.

ایوان گراف دارای بدنه مربع شکل، تیره و باهوش، بیست و پنج ساله بود. او همراه با چهار نفر دیگر (که روایت‌هایشان نوشته نشده بود) از شهرستان فردریک، مریلند گریخت. هنری هارت که در سام کریک زندگی می کرد، بر ایوان اقتدار داشت. ایوان گفت با این استاد، روزهای سختی را گذرانده ام. با من به اندازه یک مرد بد رفتار شده است.

من سه سال است که ازدواج کرده ام و از آن زمان تاکنون پنج دلار پول برای تامین هزینه های خانواده ام دریافت نکرده ام. “آنوقت چطور زندگی می کردی؟” از کسی که همدردی می کرد پرسید. ایوان گفت: «همسرم برای یک آقای رنگین پوست خانه نگه داشته است و برای خدماتش تخته را گرفته است. “در چه موارد دیگری با شما سخت رفتار شده است؟” بعدی پرسیده شد.

سالن زیبایی هانس فرشته : ایوان پاسخ داد: «بعضی اوقات من آنقدر لباس نداشتم که در تمام شرایط آب و هوایی گرمم نگه دارد. “چه چیزی آن را به سر شما برای ترک؟” سوال سوم بود ایوان گفت: “خب، قربان، فکر کردم تلاش کنم و بهتر عمل کنم.” چگونه تصمیم گرفتید همسر و فرزندتان را در برده داری رها کنید؟ “خب، آقا، من خیلی بدم می آمد که زن و فرزندم را ترک کنم.

اما فقط به این فکر کردم: برادری داشتم که حق آزادی او را داشت، اما او با یکی از اربابان جوانش درگیر شد و تازه او را برده بودند. تا ساوت را فروختم، و فکر کردم ممکن است من را هم برکنار کنند، بنابراین فکر کردم به اندازه‌ی شانس برای رفتن خواهم داشت، انگار که می‌مانم.» مادر و پدر و برادر و خواهر داشتی؟ از یکی از اعضای کمیته پرس و جو کرد. “بله، قربان،” پاسخ سریع بود.

سپس ایوان نام آنها را اینگونه بیان کرد: “نام پدرم سم گراف و نام مادرم بکی بود.” روث آن دورسی، آیزاک هانسون (و دو برادر ایوان)، گرافتون و آلن او را در پرواز همراهی کردند. جیمز، هریت، چارلز آلبرت، توماس افرایم، آدلین ماتیلدا، جان اسرائیل و دانیل بوکانان (برادران و خواهران ایوان) همگی در بردگی رها شدند. پولی پول معشوقه آنها بود.

بلکه در مدت کوتاهی قبل از فرار ایوان و رفقایش آنها را در اختیار داشت، اما او اخیراً در تجارت بدشانسی آورده بود که منجر به پراکندگی کامل کل خانواده شد. تعدادی به دست فرزندان معشوقه افتاد و تعدادی به دست نوه ها. به نظر ایوان، او یک معشوقه خوب قابل تحمل بود. با این حال، فرصت های او برای قضاوت چندان مطلوب نبود.

زیرا مدت زیادی در دست او نبود. لوک گوئینز از هارپرز فری آمد، جایی که مالک آن خانم کارول بود. لوک ابتدا به بالتیمور و سپس به فیلادلفیا رفت. هنسون کلی متعلق به ریسون هاستل از بالتیمور بود.

برده داری با او موافق نبود و او برای بهبود وضعیت خود رفت. استافورد اسمیت از شهرستان وست مورلند، ویرجینیا گریخت، جایی که او متعلق به هریت پارکر، یک زن مجرد، سال‌ها پیشرفته و صاحب برده‌های بسیاری بود.

سالن زیبایی هانس فرشته : یکی دیگر، مرد بدی در تمام مدت. معشوقه من یک متدیست بود، اما به نظر می‌رسید که از خوبی چیزی نمی‌دانست. او اصلاً عادت نداشت که به بردگان فرصتی بدهد.

یکی از پسرانش را به خاطر توهین تنبیه کرد، و به عنوان مجازات او را فروختند – به خاطر بدهی ضبط کردند – برای بار دوم فروخته شد. جنی حدوداً چهل و پنج ساله بود، مردی تیره رنگ، قد متوسط، رفتاری متواضع و برازنده. او فقط در زندگی عالی خدمت کرده بود. بنابراین او اطلاعات زیادی به دست آورده بود.