سالن زیبایی لی لی رضایی سعادت اباد

سالن زیبایی لی لی رضایی سعادت اباد : اما قهرمان به موقع از پشت صخره بیرون آمد، زیرا زمینی که روی آن ایستاده بود، در اثر حرارت نفس شعله روح، مانند دیگ پخته شده به شیشه مذاب تبدیل شد. سپس قهرمان چکش آهنین خود را به سمت پرتاب کرد و با ضربه زدن به او، او را درمانده کرد. بنابراین ماکوما او را در گونی با دیگر مردان بزرگی که بر آنها چیره شده بود.

رنگ مو : گذاشت. و اکنون، واقعاً، ماکوما یک قهرمان بسیار بزرگ بود. زیرا او قدرت ساخت تپه‌ها، صنعت هدایت رودخانه‌ها را بر روی زباله‌های خشک، آینده‌نگر و خرد در کاشتن درختان و قدرت تولید آتش در صورت تمایل داشت. سرگردان یک روز به دشتی بزرگ رسید، پر آب و پر از شکار. و در وسط آن، نزدیک به یک رودخانه بزرگ، یک نقطه چمن بود.

سالن زیبایی لی لی رضایی سعادت اباد

سالن زیبایی لی لی رضایی سعادت اباد : بسیار دلپذیر برای خانه سازی. ماکوما از چمنزار کوچک بسیار خوشحال بود [ ۷]که زیر درختی بزرگ نشست و گونی را از روی شانه‌اش برداشت و همه غول‌ها را بیرون آورد و پیش خود گذاشت. او گفت: «دوستان من، من خیلی سفر کرده ام و خسته هستم. آیا این مکانی نیست که یک قهرمان برای خانه اش مناسب باشد؟ پس فردا برویم تا چوب بیاوریم تا کرال درست کنیم.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه 

ماکوما چکش خود را به سمت آتش خوار پرتاب می کند بنابراین روز بعد ماکوما و غول‌ها برای ساختن کرال به سمت تیرک‌ها رفتند و فقط چی‌اسوا-ماپیری باقی ماندند تا از آن مکان مراقبت کند و مقداری گوشت گوزن را که آنها کشته بودند بپزد. غروب وقتی برگشتند، غول را درمانده و با یک موی عظیم به درختی بسته اند! ماکوما با حیرت گفت: “چطور است که ما شما را چنین مقید و درمانده می یابیم.

پاسخ داد: «ای رئیس، در ظهر مردی از رودخانه بیرون آمد. او قد بلندی داشت و سبیل های خاکستری اش چنان بلند بود که نمی توانستم ببینم به کجا ختم می شود! او از من پرسید: “مولای تو کیست؟” و من پاسخ دادم: “ماکوما، بزرگترین قهرمانان.” سپس آن مرد مرا گرفت و با کندن یک مو از سبیل خود، مرا به این درخت بست – حتی آنطور که من را می بینی.

ماکوما بسیار خشمگین بود، اما چیزی نگفت و ناخن انگشتش را روی موها (که به ضخامت و استحکام طناب کف دست بود) برید و کوهساز را آزاد کرد. سه روز بعد دقیقاً همین اتفاق افتاد، فقط هر بار با یکی از طرفین متفاوت. و در روز چهارم، ماکوما در اردوگاه ماند، زمانی که دیگران برای بریدن تیرک‌ها رفتند، و گفت که او خودش خواهد دید که این چه جور آدمی است.

که در رودخانه زندگی می‌کند و سبیل‌هایش آنقدر بلند است که از دید مردم فراتر می‌رود. پس وقتی غول ها رفتند اردوگاه را جارو زد و مرتب کرد و مقداری گوشت گوزن روی آتش گذاشت تا برشته شود. در ظهر، هنگامی که خورشید درست بالای سرش بود، صدای غرشی از رودخانه شنید و سر و شانه های مردی عظیم الجثه را دید که از رودخانه بیرون آمد.

و ببین! درست از بستر رودخانه و بالای بستر رودخانه، تا زمانی که در فاصله آبی محو شدند، سبیل های خاکستری غول را دراز کردند! ‘شما کی هستید؟’ به محض اینکه از آب بیرون آمد غول را فریاد زد. قهرمان پاسخ داد: “من کسی هستم که ماکوما نامیده می شود.” و قبل از اینکه تو را بکشم، به من هم بگو نامت چیست.

سالن زیبایی لی لی رضایی سعادت اباد : در رودخانه چه می‌کنی؟ غول گفت: “اسم من چین دبو مائوگیری است.” “خانه من در رودخانه است، زیرا سبیل من مه خاکستری تب است که بر فراز آب آویزان است و همه کسانی را که به من می آیند را با آن می بندم تا بمیرند.” شما نمی توانید مرا مقید کنید! ماکوما فریاد زد و به سمت او هجوم آورد و با چکش او را زد.

اما غول رودخانه به قدری لزج بود که ضربه بی ضرر از روی سینه سبزش لغزید، و وقتی ماکوما تلو تلو خورد و سعی کرد تعادل خود را به دست آورد، غول یکی از موهای بلندش را دور خود چرخاند و او را زمین خورد. ماکوما توسط یک تار موی چین-دبو مائوگیری درگیر می شود ماکوما برای لحظه ای درمانده شد، اما قدرت روح شعله ای را که وارد شده بود به یاد آورد [ ۱۱]او نفسی آتشین بر موهای غول دمید و خود را آزاد کرد.

وقتی چین دبو مائوگیری به جلو خم شد تا او را بگیرد، قهرمان کیسه‌اش را روی سر لغزنده غول پرت کرد و چکش آهنی او را گرفت و دوباره به او ضربه زد. این بار ضربه به گونی خشک خورد و چین دبو مائوگیری مرده افتاد. هنگامی که چهار غول در غروب خورشید با قطب ها بازگشتند، وقتی دریافتند که ماکوما بر روح تب غلبه کرده است.

خوشحال شدند و تا پایان شب با گوشت گوزن کباب میل کردند. اما صبح، وقتی از خواب بیدار شدند، ماکوما از قبل دستانش را روی آتش گرم می کرد و صورتش غمگین بود. او بلافاصله گفت: «در تاریکی شب، ای دوستان من، ارواح سفید پدرانم نزد من آمدند و صحبت کردند و گفتند: «از اینجا برو، ماکوما، زیرا تا زمانی که پیدا نکنی، آرامش نخواهی داشت.

با ساکاتیرنا که پنج سر دارد و بسیار عالی و قوی است جنگید. پس دوستانت را ترک کن، زیرا باید تنها بروی.» سپس غول‌ها بسیار اندوهگین شدند و برای از دست دادن قهرمان خود گریه کردند. اما ماکوما آنها را دلداری داد و هدایایی را که از آنها گرفته بود به هر کدام پس داد. سپس با آنها “خداحافظی” کرد و به راه خود ادامه داد. ماکوما به سمت غرب سفر کرد.

سالن زیبایی لی لی رضایی سعادت اباد : که من به دنبال او هستم؟” ما به تو سلام می کنیم، ای بزرگ! زنان پاسخ دادند. ما همسران ساکاتیرینا هستیم. جستجوی شما به پایان رسیده است، زیرا کسی که شما به دنبال او هستید ایستاده است!