بژ رنگ موی کنفی استخوانی

بژ رنگ موی کنفی استخوانی : که وقتی در سال ۴۵۲ آتیلا با میزبان قاتل خود به ایتالیا فرود آمد و پس از ویرانی هولناک تمام استان های شمالی به دروازه های روم رسید، کسی جرأت ملاقات با او را نداشت. یکی از اسقف های ارجمند، لئو، پاپ، که وقتی گله اش در حال ناامیدی بودند، تنها با همراهی یک قاضی برای ملاقات با مهاجم بیرون رفت و سعی کرد خشم او را کنار بزند.

مو : هون‌های وحشی تحت تأثیر عظمت بی‌باک پیرمرد بی‌سلاح قرار گرفتند. آنها او را با خیال راحت نزد آتیلا بردند، او با احترام به او گوش داد و قول داد که مردمش را به رم هدایت نکند، مشروط بر اینکه خراجی به او داده شود. سپس عقب نشینی کرد و برای شادی تمام اروپا، در راه بازگشت به قلمروهای بومی خود درگذشت. اما با هون ها خطر و رنج اروپا تمام نشد.

بژ رنگ موی کنفی استخوانی

بژ رنگ موی کنفی استخوانی : پس از چند روز شنیدند که آتیلا برای محاصره اورلئان مکث کرده است و آئتیوس، ژنرال رومی که با عجله از ایتالیا می‌رفت، سربازان خود را با نیروهای گوت‌ها و فرانک‌ها متحد کرد و به آتیلا شکستی وحشتناک در شالونز داد که هون‌ها نسبتاً از گال رانده شدند. و در اینجا لازم به ذکر است.

حالت خوشبختی که در پیامبران به عنوان «سکونت امن، بدون ترساندن آنها» توصیف شده است، در اروپا در طول فروپاشی طولانی امپراتوری روم کاملاً ناشناخته بود. و در چند سال دیگر فرانک ها بر کرانه های رود سن غلبه کردند و در واقع جرأت کردند تا خود دیوارهای رومی پاریس را محاصره کنند. استحکامات به اندازه کافی قوی بود، اما گرسنگی شروع به انجام کار محاصره کنندگان کرد.

و پادگان، بی جنگ و آموزش ندیده، شروع به ناامیدی کرد. اما شجاعت و اعتماد هرگز شکست خورد. و با یافتن هیچ جنگجویی که مایل به فرار از دیوارها برای به دست آوردن غذا برای زنان و کودکانی که در اطراف آنها از بین می رفتند را پیدا نکرد، این شبان بانوی شجاع به تنهایی سوار قایق کوچکی شد و آن را به پایین رودخانه هدایت کرد و آن سوی اردوگاه فرانک فرود آمد.

و در حال تعمیر به شهرهای مختلف گالی، او از آنها درخواست کرد که برای برادران گرسنه خود کمک بفرستند. او به موفقیت کامل دست یافت. احتمالاً فرانک ها هیچ وسیله ای برای جلوگیری از عبور رودخانه نداشتند، به طوری که کاروانی از قایق ها می توانستند به راحتی به داخل شهر نفوذ کنند: به هر حال آنها به ژنویو به عنوان چیزی مقدس نگاه می کردند و الهام می گرفتند که جرأت نمی کردند به او دست بزنند.

بژ رنگ موی کنفی استخوانی : احتمالاً به عنوان یکی از خدمتکاران جنگی که اسطوره های خود به آنها ایمان آورده اند. در واقع یک روایت می گوید که ژنویو به جای اینکه به تنهایی برای دریافت کمک برود، خود را در رأس یک مهمانی علوفه قرار داد، و صرف مشاهده الهام گرفته شده از او باعث شد که آنها اجازه ورود و بازگشت در امنیت را داشته باشند. اما نسخه قایق محتمل‌تر به نظر می‌رسد.

زیرا یک قایق در رودخانه عریض راحت‌تر از عبور یک لشگر از گال‌ها از میان ارتش آنها، از دشمن فرار می‌کند. اما شهری که در آن همه شجاعت در یک زن وجود داشت، نتوانست مدت زیادی ادامه یابد، و در یک حمله دیگر، زمانی که ژنویو غایب بود، پاریس در واقع توسط فرانک ها تصرف شد. رهبر آنها، هیلپریک، کاملاً از آنچه ممکن است آن دوشیزه شجاع مرموز با او انجام دهد.

ترسید و دستور داد که دروازه های شهر را به دقت محافظت کنند تا مبادا او وارد شود. اما متوجه شد که برخی از شهروندان اصلی زندانی شده اند و هیپریک قصد مرگ آنها را دارد و هیچ چیز نمی تواند او را از تلاش برای آنها باز دارد. فرانک ها تصمیم خود را بر این گرفته بودند که ساکن شوند و نه تخریب. آنها بی‌رویه نمی‌سوختند و می‌کشتند، اما در حالی که رومی‌ها را که گول‌ها می‌خواندند.

به‌خاطر بزدلی‌شان تحقیر می‌کردند، از تمدن برتر و دانش هنرشان در هراس بودند. مردم روستا دسترسی آزاد به شهر داشتند و ژنویو با لباس و مقنعه خانگی از کنار نگهبانان هیلپریک رد شد بدون اینکه مشکوک به اینکه بیش از هر خدمتکار روستایی معمولی گالی باشد. و بنابراین او بدون ترس راه خود را حتی به تالارهای رومی قدیمی، جایی که هیلپریک مو دراز چرخ و فلک وحشی خود را نگه داشته بود.

بژ رنگ موی کنفی استخوانی : پیش رفت. کاش بیشتر از آن مصاحبه می دانستیم – یکی از چشمگیرترین مصاحبه هایی که تا به حال انجام شده است! ما فقط می‌توانیم سنگفرش‌های رومی را که با شراب، استخوان‌ها و تکه‌هایی از عیاشی وحشیانه پوشانده شده است، برای خود تصور کنیم. فرانک‌هایی رام نشده بودند، موهای سوخته‌شان در بالای سرشان به صورت گره‌ای گره خورده و مانند دم اسب افتاده بودند.

صورت‌هایشان به جز دو سبیل بزرگ تراشیده شده بود، و لباس‌های چرمی تنگ به تن داشتند. شمشیرها در کمربندهای پهن خود. برخی خوابیدند، برخی جشن گرفتند، برخی قفل های بلند خود را چرب کردند، برخی آوازهای جنگی مورد علاقه خود را دور میز که با غنائم کلیساها پوشانده شده بود فریاد زدند، و سر آنها رئیس وحشی مو بلند که چند نفر بود نشسته بود.

بژ رنگ موی کنفی استخوانی : سال‌ها بعد که توسط پیروان خود به خاطر افراط و تفریط‌هایش رانده شد، – تمام صحنه برای یک طبیعت پاک، عابد و وفادار نفرت‌انگیز بود، و برای یک زن بیش از همه ترسناک بود. با این حال، با قدرت او، دوشیزه دهقان ایستاده بود، قلبش پر از اعتماد و ترحم، نگاهش پر از قدرتی است که نترسی از آنها که می توانند بدن را بکشند، به او می دهند. آنچه او گفت ما نمی دانیم.