رنگ مو بلوند باربی

رنگ مو بلوند باربی : پادشاه از او پرسید که آیا مایل است در برابر این همه مردم صحبت کند؟ بله، او صحبت می کند. هنگامی که به او شک کردند، او دعا کرد و سپس صدایی شنید که به او وقتی این صدا را شنید.

مو : آنقدر خسته بود که شام ​​خورد. صفحه او گزارش می دهد که مقداری نان تنها چیزی بود که او معمولا می خورد. اکنون ژنرال ها نزد جوآن فرستادند و گفتند که به اندازه کافی انجام شده است. آنها غذا داشتند و می توانستند منتظر ارتش دیگری از پادشاه باشند. او گفت: «تو با شورای خود بوده‌ای، من با شورای خود بوده‌ام. حکمت خدا از تو بیشتر است. فردا زود برخیز، بهتر از بهترین‌هایت عمل کن.

رنگ مو بلوند باربی

رنگ مو بلوند باربی : انگلیسی ها مثل گوسفند جلوی او دویدند. او دوباره بنر خود را در خندق کاشت. فرانسوی ها با عجله به سمت او برگشتند. یک انگلیسی بزرگ که از شکاف محافظت می کرد، هدف گلوله قرار گرفت. دو شوالیه فرانسوی به داخل پریدند، بقیه نیز به دنبال آن رفتند، و انگلیسی‌ها به دژ مستحکم پناه بردند. خدمتکار به اورلئان بازگشت و با اینکه جمعه بود و همیشه جمعه ها روزه می گرفت.

به من نزدیک باش، زیرا فردا باید من باید کارهای زیادی انجام دهم، و بیشتر از همیشه انجام دادم، و فردا خونم از زخم بالای سینه‌ام جاری خواهد شد.» جوآن قبلاً در شینون گفته بود که در اورلئان زخمی خواهد شد. ژنرال ها نمی خواستند به برج پل حمله کنند، اما جوآن به آنها توجهی نکرد. آنها به اندازه کافی خوشحال بودند که از آنها پیروی کنند، مبادا او قلعه را بدون آنها بگیرد.

حدود شش و نیم صبح دعوا شروع شد. فرانسوی‌ها و اسکاتلندی‌ها به داخل گودال پریدند، نردبان‌هایی را مقابل دیوارها قرار دادند، به نبردها رسیدند و شمشیرها و تبرهای انگلیسی به آنها ضربه زدند. گلوله های توپ و سنگ ها و تیرهای بزرگ بر آنها می بارید. “بجنگ!” خدمتکار فریاد زد. “مکان مال ماست.” در ساعت یک با دستان خود نردبانی را به دیوار چسباند، اما با تیری که بین گردن و شانه اش فرو رفت عمیقا زخمی شد.

جوآن گریه کرد، اما تیر را با دستان خود گرفت و آن را بیرون کشید. دونوا می گوید: “با این حال، او از جنگ کناره گیری نکرد و هیچ دارویی برای زخم مصرف نکرد؛ و یورش از صبح تا هشت شب ادامه داشت، به طوری که امیدی به پیروزی وجود نداشت. من آرزو داشتم که ارتش باید به شهر برگرد، اما کنیز نزد من آمد و به من دستور داد که کمی بیشتر صبر کنم، سپس سوار بر اسبش شد.

رنگ مو بلوند باربی : سوار تاکستان شد و در آنجا هفت یا هشت دقیقه نماز خواند و سپس برگشت و بنر خود را گرفت. انگلیسی‌ها با دیدن او لرزیدند، اما مردان ما به حمله بازگشتند و با مقاومتی مواجه نشدند. انگلیسی‌ها فرار کردند یا کشته شدند، و ما با خوشحالی به اورلئان بازگشتیم.» مردم اورلئان سهم زیادی در این پیروزی داشتند. آنها با دیدن فشار سخت انگلیسی ها، تیرهای بلندی را بر روی طاق های شکسته پل گذاشتند.

با این راه خطرناک به جریان افتادند. پیروزی حتی بیشتر از شهروندان بود تا ارتش. روز بعد انگلیسی ها افراد خود را در صف نبرد قرار دادند. فرانسوی ها برای ملاقات با آنها بیرون رفتند و حمله را آغاز می کردند. جوآن گفت که خدا نمی خواهد آنها با هم بجنگند. اگر انگلیسی ها حمله کنند، ما آنها را شکست خواهیم داد و اگر بخواهند، آنها را با آرامش رها خواهیم کرد.» سپس در برابر ارتش فرانسه عبادت گفته شد.

هنگامی که مراسم انجام شد، جوآن پرسید: “آیا آنها با ما روبرو هستند یا پشت کرده اند؟” در آن روز این پشتوانه‌های انگلیسی بود که فرانسوی‌ها دیدند: مردان تالبوت به طور کامل در میون عقب‌نشینی کردند. از آن ساعت، ۸ می به افتخار جان دختر در اورلئان تعطیل است. هرگز چنین رهایی وجود نداشت.

در عرض یک هفته خدمتکار ارتشی قوی، پر از شجاعت و رهبری خوب را از قلعه هایی مانند از آن بازدید کرد و گفت که با چند مرد مسلح، مطمئن بود که آن را برای یک هفته در برابر هر قدرتی، هرچند بزرگ، نگه خواهد داشت. اما جوآن نه تنها به فرانسوی‌ها روحیه داد: شجاعت فوق‌العاده‌اش در رهبری یک حمله جدید پس از یک زخم بسیار وحشتناک، «شش اینچ عمق»، دالنکن می‌گوید.

باعث شد انگلیسی‌ها فکر کنند که با نیرویی غیر از این دنیا می‌جنگند. جوآن خدمتکار چگونه از انگلیسی بزرگ برداشت ناشناس خدمتکار همانطور که قول داده بود علامت خود را نشان داده بود. او اورلئان را نجات داده بود. آرزوی بعدی او این بود که چارلز را از طریق کشوری که توسط انگلیسی ها اشغال شده بود به ریمز هدایت کند و او را در آنجا با روغن مقدس مسح کند.

رنگ مو بلوند باربی : تا زمانی که این کار انجام نشد، فقط می‌توانست او را به عنوان دوفین بداند – در واقع، از روی خون، اما نه با تقدیس. پس از تمام کارهایی که جوآن انجام داده بود، ممکن بود پادشاه و مشاورانش به او ایمان بیاورند. او به قلعه لوچز رفت، جایی که چارلز در آنجا بود. او را با مهربانی پذیرفت، اما با این حال به نظر نمی رسید که مشتاق رفتن به ریمز باشد.

این یک ماجراجویی خطرناک بود که او و افراد مورد علاقه اش هیچ ذوقی برای آن نداشتند. به نظر می رسد از مردان دانشمند بیشتری خواسته شد تا نظر خود را بیان کنند. آیا اطاعت از کنیز امن و عاقلانه بود؟ شوراها اکنون در تور برگزار می شد و طبق معمول زمان تلف می شد. جوآن طبق معمول بی تاب بود. او با دونوا به دیدن چارلز در قلعه لوچز رفت.

عده ای از بزرگان و روحانیون با او بودند; جوآن وارد شد، زانو زد و زانوهایش را در آغوش گرفت. او گفت: “دوفین نجیب، این همه شورا و شوراهای خسته را برگزار نکنید، بلکه به ریمز بیایید و تاج را دریافت کنید.” هارکورت از او پرسید که آیا صداهایش، یا «مشاور» (به قول خودش) این توصیه را کرده است؟ او سرخ شد و گفت: من می دانم منظور شما چیست و با خوشحالی به شما خواهم گفت.