رنگ مو بلوند زیتونی تیره

رنگ مو بلوند زیتونی تیره : که من مطمئن هستم که او موفق خواهد شد راهی برای محافظت پیدا کند. شما.” این امر دوروتی و مرد پشمالو را نسبتاً مضطرب کرد، زیرا آنها آنقدر که به نظر می رسید کاپیتان به خرد پسر روباه اعتماد نداشتند.

مو : در مورد جمع روباه‌هایی که برای صرف شام با غریبه‌ها جمع شده بودند، لباس‌های زیبای آن‌ها ظاهر می‌شد، و لباس‌های غنی‌شان باعث می‌شد لباس ساده دوروتی و کت و شلوار ملوانی لباس‌های پشمالو مرد پشمالو معمولی به نظر برسد. اما آنها با مهمانان خود با احترام زیادی برخورد کردند و شام پادشاه واقعاً شام بسیار خوبی بود. همانطور که می دانید روباه ها به مرغ و سایر مرغان علاقه دارند.

رنگ مو بلوند زیتونی تیره

رنگ مو بلوند زیتونی تیره : او را مانند قبل یافتند. او حاضر نشده بود لباس‌های پشمالو خود را برای لباس‌های جدید کنار بگذارد، زیرا اگر این کار را می‌کرد دیگر آن مرد پشمالو نبود و شاید مجبور بود دوباره با خودش آشنا شود. او به دوروتی گفت که موهای پشمالو و سبیل هایش را برس زده است. اما او فکر کرد که او باید آنها را به روش اشتباهی مسواک زده باشد، زیرا آنها مانند قبل پشمالو بودند.

بنابراین سوپ مرغ و بوقلمون کبابی و اردک خورشتی و غاز سرخ شده و بلدرچین کبابی و پای غاز سرو کردند و از آنجایی که پخت و پز عالی بود، مهمانان پادشاه از غذا لذت بردند و غذاهای مختلف را با دلچسب خوردند. مهمانی به تئاتر رفت و در آنجا نمایشی را دیدند که توسط روباه‌هایی که لباس‌هایی از پرهای رنگارنگ بر تن داشتند بازی می‌کردند. نمایشنامه در مورد دختر روباهی بود.

که توسط چند گرگ خبیث دزدیده شد و به غار خود منتقل شد. و درست زمانی که می خواستند او را بکشند و بخورندش، گروهی از سربازان روباه به راه افتادند، دختر را نجات دادند و تمام گرگ های شرور را به قتل رساندند. “چطور دوستش داری؟” پادشاه از دوروتی پرسید. او پاسخ داد: “خیلی خوب.” “این من را به یاد یکی از افسانه های آقای ازوپ می اندازد.” “از ازوپ به من یاد نکن، ازت خواهش میکنم!” کینگ داکس فریاد زد. “من از نام آن مرد متنفرم. او چیزهای خوبی در مورد روباه ها نوشت، اما همیشه آنها را ظالم و شرور ساخت، در حالی که همانطور که می بینید.

رنگ مو بلوند زیتونی تیره : ما مهربان و مهربان هستیم.” مرد پشمالو متفکرانه گفت: “اما افسانه های او نشان داد که شما عاقل و باهوش تر و زیرک تر از حیوانات دیگر هستید.” پادشاه با غرور پاسخ داد: “پس ما هم هستیم. هیچ سوالی در مورد دانستن ما بیشتر از مردم وجود ندارد.” “اما ما خرد خود را به جای آسیب رساندن به کار خیر به کار می گیریم، به طوری که ازوپ وحشتناک نمی دانست در مورد چه صحبت می کند.” آنها دوست نداشتند با او مخالفت کنند.

زیرا احساس می کردند که او باید ماهیت روباه ها را بهتر از انسان ها بشناسد. بنابراین آنها ساکت نشستند و نمایشنامه را تماشا کردند و باتن برایت چنان علاقه مند شد که برای مدتی فراموش کرد که سر روباه به سر دارد. سپس به قصر بازگشتند و در تخت‌های نرم پر از پر خوابیدند. زیرا روباه ها پرندگان زیادی را برای غذا پرورش می دادند و از پرهای آنها برای پوشاک و خواب استفاده می کردند.

دوروتی تعجب کرد که چرا حیواناتی که در فاکسویل زندگی می‌کنند، مانند روباه‌های وحشی فقط پوست مودار خود را نمی‌پوشند. وقتی او آن را به کینگ داکس گفت، او گفت که آنها لباس پوشیدند زیرا متمدن بودند. او مشاهده کرد: «اما تو بدون لباس به دنیا آمدی، و به نظر من به آن نیازی نداری.» او پاسخ داد: «بنابراین انسان ها بدون لباس متولد شدند. “و تا زمانی که متمدن نشدند.

رنگ مو بلوند زیتونی تیره : فقط پوست طبیعی خود را می پوشیدند. اما متمدن شدن به این معنی است که تا آنجا که ممکن است ظریف و زیبا لباس بپوشید و لباس های خود را به گونه ای نمایش دهید که همسایگان شما به شما حسادت کنند و به همین دلیل هم روباه های متمدن و هم روباه های متمدن. انسان های متمدن بیشتر وقت خود را صرف لباس پوشیدن می کنند.” مرد پشمالو گفت: “نمیدم.” پادشاه با دقت به او نگاه کرد، گفت: “این درست است.” “اما شاید شما متمدن نیستید.” پس از یک خواب راحت و استراحت شبانه، صبحانه خود را با پادشاه صرف کردند.

سپس با اعلیحضرت خداحافظی کردند. دوروتی گفت: “شما با ما مهربان بودید – باتون برایت بیچاره را قبول کردید، و ما اوقات خوبی را در فاکسویل سپری کردیم.” کینگ داکس گفت: “پس شاید به اندازه کافی خوب باشی که برای جشن تولد پرنسس اوزما دعوت نامه بگیری.” او قول داد: “سعی خواهم کرد.” “اگر به موقع او را ببینم.” او ادامه داد: «بیست و یکم است، یادتان باشد.

و اگر فقط ببینید که من دعوت شده‌ام، راهی برای عبور از صحرای وحشتناک به سرزمین شگفت‌انگیز اوز پیدا می‌کنم. من همیشه می‌خواستم از شهر زمرد دیدن کنم، بنابراین مطمئن هستم که خوش شانس بوده‌ام. شما درست زمانی که به اینجا رسیدید، دوست پرنسس اوزما هستید و می توانید به من در دریافت دعوت نامه کمک کنید.” او پاسخ داد: “اگر اوزما را ببینم.

از او می خواهم که شما را دعوت کند.” شاه روباه یک ناهار لذت بخش برای آنها گذاشت که مرد پشمالو آن را در جیب خود فرو کرد و ناخدا روباه آنها را تا طاقی در کنار دهکده ای که در آن وارد شده بودند همراهی کرد. در اینجا آنها سربازان بیشتری را یافتند که از جاده محافظت می کردند. “آیا از دشمنان می ترسی؟” دوروتی پرسید. کاپیتان پاسخ داد: “نه، زیرا ما مراقب هستیم و می توانیم از خود محافظت کنیم.

رنگ مو بلوند زیتونی تیره : اما این جاده به روستای دیگری منتهی می‌شود که در آن حیوانات بزرگ و احمقی زندگی می‌کنند که اگر فکر می‌کردند از آنها می‌ترسیم، ممکن است برای ما دردسر ایجاد کنند.» “آنها چه جانورانی هستند؟” از مرد پشمالو پرسید. کاپیتان در پاسخ دادن تردید کرد. بالاخره گفت: “وقتی به شهر آنها رسیدید همه چیز را در مورد آنها خواهید آموخت. اما از آنها نترسید. دکمه برایت به قدری باهوش است و اکنون آنقدر چهره باهوشی دارد.