رنگ مو تنباکویی و دودی

رنگ مو تنباکویی و دودی : همانطور که مطمئناً یک ببر در شرایط مشابه شما را پاره می کند. کاپیتان فیتز روی، در یک مورد که به دلایل موجه، بسیار مضطرب بود. برای ترساندن یک مهمانی کوچک، ابتدا در نزدیکی آنها یک کالسکه شکوفا شد، که آنها فقط می خندیدند.

رنگ مو : اما به زودی، مانند یک کشتی خوب، او راست شد و دوباره به سمت باد آمد. اگر دریای دیگری به دنبال اولین بود، سرنوشت ما به زودی و برای همیشه رقم می خورد. اکنون بیست و چهار روز بیهوده تلاش کرده بودیم که به سمت غرب برویم. مردان از خستگی فرسوده شده بودند و شبها یا روزها چیزی خشک برای پوشیدن نداشتند. کاپیتان فیتز روی از تلاش برای رسیدن.

رنگ مو تنباکویی و دودی

رنگ مو تنباکویی و دودی : به سمت غرب توسط ساحل بیرونی دست کشید. عصر پشت سر کیپ کاذب دویدیم و لنگرمان را به چهل و هفت ضلع رها کردیم، در حالی که زنجیر به دور آن می دوید، آتش از بادگیر می درخشید. چقدر لذت بخش بود آن شب آرام، پس از مدت ها درگیر شدن در هیاهوی عناصر متخاصم! سبد و اسلحه های استخوانی بیگل در جاده های گوری لنگر انداخت.

کاپیتان فیتز روی پس از تصمیم گیری برای اسکان، مطابق با میل آنها، در چهار قایق مجهز شدند تا آنها را از طریق کانال بیگل به آنجا منتقل کنند. این کانال که توسط کاپیتان فیتز روی در آخرین سفر کشف شد، در جغرافیای این کشور یا در واقع هر کشور دیگری قابل توجه ترین ویژگی است: می توان آن را با دره دریاچه نس در اسکاتلند با زنجیره ای از آن مقایسه کرد.

دریاچه ها و فریت ها طول آن حدود صد و بیست مایل است، با عرض متوسط، بدون تغییر بسیار زیاد، حدود دو مایل. و در سرتاسر قسمت بزرگتر آنقدر کاملاً مستقیم است که منظره ای که از هر طرف توسط یک رشته کوه محدود شده است، به تدریج در فاصله طولانی نامشخص می شود. از قسمت جنوبی در یک خط شرقی و غربی عبور می کند.

در وسط با زوایای قائم در سمت جنوبی توسط کانالی نامنظم به هم متصل می شود که به آن گفته می شود. اینجا محل سکونت قبیله و خانواده جیمی باتن است. ۱۹ ام -سه قایق نهنگ و خمیازه، با مهمانی بیست و هشت، تحت فرماندهی کاپیتان فیتز روی آغاز شد. بعدازظهر وارد دهانه شرقی کانال شدیم و اندکی بعد یک یارو کوچک راحت را پیدا کردیم.

که توسط برخی جزایر اطراف پنهان شده بود. اینجا چادرهایمان را زدیم و آتش روشن کردیم. هیچ چیز نمی تواند راحت تر از این صحنه به نظر برسد. آب شیشه‌ای بندر کوچک، با شاخه‌های درختان آویزان بر فراز ساحل صخره‌ای، قایق‌هایی که لنگر انداخته‌اند، چادرهایی که توسط پاروهای متقاطع نگه داشته شده‌اند، و دود که در دره جنگلی پیچ‌خورده است.

رنگ مو تنباکویی و دودی : تصویری از دوران بازنشستگی آرام را تشکیل می‌دهد. روز بعد (بیستم) با ناوگان کوچک خود به آرامی به جلو رفتیم و به منطقه مسکونی تر رسیدیم. تعداد کمی از این بومیان می توانستند مرد سفیدپوستی را ببینند. مطمئناً هیچ چیز نمی تواند از حیرت آنها از ظهور چهار قایق فراتر رود. آتش در هر نقطه روشن شد.

هم برای جلب توجه ما و هم برای انتشار اخبار دور و دراز. برخی از مردان کیلومترها در امتداد ساحل دویدند. من هرگز فراموش نمی کنم که چگونه یک گروه وحشی و وحشی ظاهر شد: ناگهان چهار یا پنج مرد به لبه یک صخره آویزان آمدند. آنها کاملا برهنه بودند و موهای بلندشان روی صورتشان جاری بود. آنها عصای ناهموار را در دستان خود گرفتند و در حالی که از زمین بیرون می آمدند.

بازوهای خود را دور سرشان تکان می دادند و شنیع ترین فریادها را به گوش می رساندند. به وقت شام در میان یک مهمانی از Fuegians فرود آمدیم. در ابتدا آنها تمایلی به رفتار دوستانه نداشتند. زیرا تا زمانی که کاپیتان جلوتر از قایق‌های دیگر وارد شد، آنها زنجیرهای خود را در دستان خود نگه داشتند. اما به زودی با هدایای کم ارزش، مانند بستن نوار قرمز دور سرشان، آنها را خوشحال کردیم.

آنها بیسکویت ما را دوست داشتند: اما یکی از وحشی ها با انگشت خود مقداری از گوشت نگهداری شده در جعبه های حلبی را که من می خوردم لمس کرد و احساس کردم آن را نرم و سرد می کردم، همان قدر که من باید در مورد پوسیدگی چاق می کردم از آن بیزاری می کردم. جمی کاملاً از هموطنان خود شرمنده بود و اعلام کرد که قبیله خود کاملاً متفاوت است و او در اشتباه بود.

راضی کردن این وحشی ها به همان اندازه که سخت بود راضی بود. پیر و جوان، مرد و کودک، هرگز از تکرار کلمه که به معنای “به من بدهید” دست برنداشتند. پس از اشاره کردن تقریباً به هر شی، یکی پس از دیگری، حتی دکمه های روی کت ما، و گفتن کلمه مورد علاقه خود با حداکثر لحن ممکن، آن را به معنای خنثی به کار می برند و به طور خالی را تکرار می کنند.

برای هر مقاله بسیار آنها مشتاقانه با تصنعی ساده به زنان جوان یا فرزندان کوچک خود اشاره می کردند، تا آنجا که می گفتند: “اگر آن را به من ندهی، مطمئناً به چنین کسانی خواهی داد.” شب بیهوده تلاش می‌کردیم یاروی خالی از سکنه پیدا کنیم. و در نهایت مجبور شدند در فاصله ای نه چندان دور از گروهی از بومیان بیواک کنند. آنها تا زمانی که تعدادشان کم بود بسیار بی‌توجه بودند.

رنگ مو تنباکویی و دودی : اما صبح (بیست و یکم) که دیگران به آنها پیوستند علائم خصومت را نشان دادند و ما فکر کردیم که باید به یک درگیری می‌رسیدیم. یک اروپایی در هنگام برخورد با وحشیانی مانند اینها که کمترین تصوری از قدرت سلاح گرم ندارند، در شرایط سختی کار می کند. در همان اقدامی که تفنگ خود را تسطیح می کند، به نظر وحشی بسیار پایین تر از یک مرد مسلح به تیر و کمان، نیزه یا حتی فلاخن می رسد.

آموزش برتری خود به آنها آسان نیست مگر با زدن یک ضربه مهلک. مانند جانوران وحشی، به نظر نمی رسد که اعداد را مقایسه کنند. برای هر فردی، اگر مورد حمله قرار گیرد، به جای بازنشستگی، سعی خواهد کرد تا مغز شما را با یک سنگ از بین ببرد.