رنگ موی مسی ماهاگونی تیره

رنگ موی مسی ماهاگونی تیره : من فرستاده شده ام تا به همه شما اطلاع دهم که زوگ رها شده که از همه جهان متنفر است و همه جهان از او نفرت دارند، به حضور شما در لانه خود فرمان می دهد.” “تو هم از زوگ متنفری؟” از تروت پرسید. پسر جواب داد: “اوه نه.” “مردم زمان زیادی را با نفرت از دیگران از دست می دهند و هیچ لذتی در آن وجود ندارد. زوگ ممکن است نفرت انگیز باشد.

رنگ مو : اما راه گریزی از شیاطین دریایی در پشت سر آنها وجود نداشت، و او تصمیم گرفت بهترین راه برای برون رفت از مشکلات آنها این است که شجاعانه با زوگ ناشناخته روبرو شود و به قدرت های پری او برای جلوگیری از انجام او تکیه کند. هر شیطنت به خودش یا دوستانش. پس او راه را هدایت کرد و با هم به طاق نما نزدیک شدند و از آن عبور کردند.

رنگ موی مسی ماهاگونی تیره

رنگ موی مسی ماهاگونی تیره : مطمئنم که پایان دختر کوچولو را راه خوبی خواهید یافت.” “به ملکه قدرتمند خود اعتماد کنید و مطمئن باشید که او ابزاری برای فرار بدون آسیب همه ما پیدا خواهد کرد.” نور با پیشروی آنها روشن تر می شد، تا اینکه در نهایت یک طاق نما با شکوه را درست در جلوی خود دیدند. آکوارین لحظه ای تردید کرد که ادامه دهد یا به عقب برگردد.

آنها اکنون خود را در یک غار وسیع یافتند، به اندازه ای که گنبد بالای سر وقتی از زمین دیده می شد شبیه آسمان بود. در مرکز این غار عظیم دریایی، برج‌های قلعه‌ای باشکوه برافراشته‌اند که همگی از مرجان‌های نقره‌کاری شده و دارای پنجره‌هایی از شیشه شفاف ساخته شده‌اند. اطراف قلعه تخت‌هایی از گل‌های زیبای دریایی بود.

که بسیاری از آنها در شکوفه کامل بودند و این گل‌ها با دقت زیادی در طرح‌های هنری چیده شده بودند. ماهی قرمز و ماهی نقره ای این طرف و آن طرف در میان شاخ و برگ می چرخیدند، و کل صحنه آنقدر زیبا و آرام بود که تروت شروع به شک کرد که آیا خطری در چنین مکان دوست داشتنی در کمین است. همانطور که آنها نزدیک شدند تا به اطرافشان نگاه کنند.

رنگ موی مسی ماهاگونی تیره : گرگ ماهی رنگارنگی نزدیک شد و با چشمان درشت و نعلبکی مانند خود با کنجکاوی به آنها خیره شد. “پس زوگ بالاخره تو را گرفت!” با لحنی ترحم آمیز گفت چقدر احمق بودی که در آن قسمت از دریا که او قدرتمند است شنا کردی. کلیا توضیح داد: “شیاطین دریایی ما را ساختند.” گرگ گفت: “خب، من برای شما متاسفم، مطمئنم.” ملکه با صدایی مصمم گفت: اجازه دهید به قلعه برویم.

ما ممکن است جسورانه از سرنوشت خود سرپیچی کنیم و منتظر بمانیم تا زوگ ما را جستجو کند. بنابراین آنها به سمت ورودی قلعه شنا کردند. درها کاملاً باز بودند و فضای داخلی به اندازه خود غار روشن به نظر می رسید، اگرچه هیچ یک از آنها نمی توانستند بفهمند نور از کجا آمده است. در هر طرف ورودی یک ماهی خوابیده بود که قبلاً ندیده بودند. مثل یک حصیر در صاف بود و به نظر می رسید که محکم به کف مرجانی چسبیده بود.

پشتش بالهایی شبیه به جوجه تیغی بود که همگی نوک تیز و نوک تیز بودند. از مرکز ماهی یک سر به شکل یک توپ گرد بیرون آمد که دایره ای از چشم های سوراخ دار و مهره مانند در آن قرار داشت. این نگهبانان عجیب ورودی شاید بتوانند آنچه را که چشمان پرشمارشان دید، بگویند، با این حال ساکت و مراقب بودند. حتی آکوآرین با کنجکاوی به آنها خیره شد و در حین انجام این کار کمی لرزید.

داخل ورودی سالنی گنبدی شکل بود که پلکانی به بالکن بالایی منتهی می شد. در اطراف سالن چندین درگاه با پرده های ساخته شده از جلبک های دریایی بافته شده بود. صندلی‌ها و نیمکت‌ها روبه‌دیوار ایستاده بودند، و اینها بازدیدکنندگان را شگفت‌زده می‌کرد، زیرا نه پله‌ها و نه صندلی‌ها در پادشاهی که قرار بود هر موجود زنده‌ای شنا کند و دم ماهی داشته باشد، مفید به نظر نمی‌رسید.

رنگ موی مسی ماهاگونی تیره : در کاخ‌های ملکه آکوارین از نیمکت‌هایی برای خوابیدن استفاده می‌شد و پله‌ها کاملاً غیرضروری بودند، اما در کاخ زوگ مبلمان و وسایل بسیار شبیه خانه‌های روی زمین بود، و با این تفاوت که همه فضای اینجا به جای هوا با آب پر می‌شد. تروت و کاپن بیل ممکن است خود را در یک قلعه زیبای زمینی تصور کنند. گروه کوچک نیمه ترسناک در سالن مکث کردند، با این حال مطمئناً تا اینجا چیزی برای ترسیدن وجود نداشت.

وقتی پرده‌های طاق‌دار کنار رفت و پسری وارد شد، فکر می‌کردند بعد چه کنند. در کمال تعجب تروت، او پاهایی داشت و به طور طبیعی و با سهولت کامل روی آنها راه می رفت. او یک هموطن کوچک ظریف و ضعیف بود که کت و شلوار مخملی مشکی با شلوار زانو پوشیده بود. کمان های گلو و زانوهایش از جلبک های دریایی رنگی بود که به صورت نوارهای پهن بافته شده بودند.

موهایش زرد شده بود و روی پیشانی اش کوبیده بود. چشمانش درشت و تیره بود و درخششی دلپذیر و شاد در آنها بود. دور گردنش روف بلندی به پا داشت، اما با وجود این تروت می‌توانست ببیند که زیر گونه‌های چاقش چندین شکاف با لبه‌های قرمز مایل به قرمز وجود دارد که شبیه آبشش‌های ماهی بود، زیرا وقتی پسر در آب نفس می‌کشید، به آرامی باز و بسته می‌شد.

که او را احاطه کرده بودند. این آبشش‌ها زیبایی لطیف پسر را زیاد خدشه‌دار نکرد و او دست‌هایش را دراز کرد و به نشانه سلام خم شد. تروت گفت: سلام. پسر با خنده پاسخ داد: “چرا، من دوست دارم، اما من فقط یک برده هستم، برای من مناسب نیست که سلام کنم. اما خوب است که دوباره مردم زمین را ببینم، و خوشحالم که شما” اینجا هستی.” دختر مشاهده کرد.

رنگ موی مسی ماهاگونی تیره : ما خوشحال نیستیم. “ترسیده بودند.” پسر با لبخند گفت: “تو از پس آن بر می آیی.” “مردم زمان زیادی را با ترس از دست می دهند. یک بار خودم می ترسیدم، اما متوجه شدم که جالب نیست، بنابراین آن را رها کردم.” “چرا ما را به اینجا آوردند؟” به آرامی ملکه آکوارین را جویا شد. پسر جواب داد: «نمی توانم بگویم خانم، یک برده صرف هستم». “اما تو دستور من را به من یادآوری کردی.