رنگ طلایی براق برای مو

رنگ طلایی براق برای مو : مکانیک‌ها در کنار ملخ‌های هواپیمای جنگی مخفی ایستاده بودند و آماده بودند تا موتورها را در لحظه‌ای که دو هوانورد روی صندلی‌هایشان نشسته بودند، به زندگی خروشان بچرخانند. از جلوی درهای عریض آشیانه پنهان، گستره وسیعی از ساحل به آرامی به سمت اقیانوس می رفت. قایق کوچک پرت شد و غلتید. مردانی که پشت میکروفون بودند با دقت گوش می کردند. بقیه آسمان را جستجو کردند.

مو : مستقیماً از یک تکه ابر طلایی، یک لکه سیاه باریک به سمت زمین افتاد. در ابتدا آنقدر بلند بود که حتی آنهایی که عینک صحرایی داشتند فقط می توانستند شکل نازک بدن سیاه درخشان را تشخیص دهند. هزار و دو هزار پا سقوط کرد– دیسک‌های چرخان بالای بدنه باریک نمایان شدند، سپس کابین بسته در نزدیکی مرکز. زمزمه موسیقی فضا را پر کرده بود. پایین و پایین تر دستگاه عجیب و غریب افتاد.

رنگ طلایی براق برای مو

رنگ طلایی براق برای مو : سیم‌های کوچکی از نقطه‌هایشان به گیرنده‌های تلفن می‌رفتند که روی گوش‌های مردانی که به شدت گوش می‌کردند، بسته بودند. آنها میکروفون هایی برای تشخیص اولین صدای زمزمه موسیقایی بروشور سیاه بودند. تدی و دیویس خجالت زده بودند و عینک‌های خود را بالا برده بودند تا عینک‌های قدرتمندی را بردارند و با اشتیاق آسمان را برای دیدن دشمنشان اسکن کنند.

دیویس و تدی روی صندلی های خود نشسته بودند. “اکنون!” دیویس با تندی گفت و پروانه ها چرخیدند. موتورها گیر افتادند، پاشیدند و با غرشی پیوسته و پرنده شروع به حرکت کردند. دیویس با دقت تماشا می‌کرد که شکل سیاه در سقوطش کند می‌شود و بالای قایق کوچک در حال پرتاب متوقف می‌شود. نیم دوجین مرد هواپیما را عقب نگه داشته بودند، و آلونک کوچک پر از ابرهای غبار خفه کننده و بخارهای خفه کننده بیشتر از موتور بود.

بروشور سیاه بی حرکت، به سختی سیصد یارد بالاتر از قایق کوچک آویزان بود. یک لحظه انتظار طولانی بود. سپس به نظر می رسید که عرشه قایق در حال سقوط بود. ده ها پوزه تهدیدآمیز آشکار شد. دوجین جرقه شعله از ظرف کوچک بلند شد. هم‌زمان دیویس فریاد زد، مردان دستگاه او را رها کردند و به جلو رفت. او از ساحل بلند شد و امواج را زیر گرفت و به سمت نبرد عجیبی که در حال وقوع بود شلیک کرد. تراکت سیاه خورده بود.

خیلی قطعی بود در هوا تلوتلو خورد و در تمام مدت ارتفاع را از دست داد. سپس به نظر می رسید که خلبان کنترل را دوباره به دست می آورد. به سرعت به یک طرف چرخید و شروع به بالا رفتن کرد. در تمام مدت ضدهوایی ها به شدت شلیک می کردند. قایق پرتاب کننده یک سکوی ضعیف برای توپچی ها ایجاد کرد و هدف آنها به ناچار ضعیف بود. اسلحه ها به غرش بی وقفه ادامه می دادند.

رنگ طلایی براق برای مو : پف پشت دود سفید نشان می داد که پوسته های آنها در نزدیکی واروس کجا ترکیده است. او شروع به انحراف، زیگزاگ کردن، با استفاده از تاکتیک های عجیبی مانند مگس اژدها کرد. ناگهان به سمت نقطه ای دقیقا بالای قایق کوچک حرکت کرد و ابری دودی از زیر دستگاهش شروع به پرتاب کرد. واروس عبور کرد.

اما ابر به سرعت فرو ریخت، دقیقاً مانند ابری از گاز مایع که روی تدی و دیویس در بالای بندر نیویورک ریخته بود. “شعله های آتش!” دیویس از شدت دلهره گریه کرد، اگرچه صدای او فقط از طریق ارتباط تلفنی بین دو کلاه ایمنی برای تدی قابل شنیدن بود. همانطور که او صحبت می کرد، مردان قایق، توپ های کوچک آتشی را که از هواپیما در جنگ قبلی محافظت می کرد.

پرتاب کردند. دوجین گلوله نور برای برخورد با ابر تهدیدآمیز گاز مایع سرعت گرفت. آنها به آن رسیدند، با سرعت به داخل آن شتافتند و ضعیف می درخشیدند! ابر سفید شعله ور نشد، اما به سمت قایق افتاد. رسید و ظرف کوچک را در بر گرفت و ناگهان اسلحه ها ثابت ماندند. “لعنت بهش!” تدی با صدایی که از خشم می لرزید گفت. “او از هیدروژن استفاده نمی کند.

ما نمی توانیم در حال حاضر به او نزدیک شویم. شراره های ما خوب نیستند.” دیویس دماغه دستگاه خود را به سمت بالا کج کرد و تدی به مناظر خود خیره شد. ماشه را کشید. تفنگ به عقب لگد زد، اما سیلندرهای پس زدن کار خود را انجام دادند. پوسته ردیاب خط کمی از دود را پشت سر خود به جا گذاشت. از زیر بدن سیاه گذشت. تدی با ناراحتی گفت: “خیلی پایین” و دوباره شلیک کرد.

رنگ طلایی براق برای مو : واروس شروع به بالا رفتن کرد. ماشین او مستقیماً بالا رفت، اما با اسید پیکریک که به انفجارهای سیلندرها انگیزه بیشتری می داد، ماشین دو نفره با همان سرعت بالا رفت. صعود واروس منحرف شد. او مستقیماً بر فراز هواپیما بود. ابری سفید رنگ زیر دستگاه او ظاهر شد و برای یک لحظه آن را محو کرد. دیویس تقریباً همجنس‌باز گفت: «ما زوم می‌کنیم،» و هواپیمای جنگی به نظر می‌رسید.

که برای یک لحظه در حال رقصیدن است. ابر گاز خود را تا سطح آب باز کرد، به سختی بیست یارد قبل از فضایی که دیویس مسیر خود را در آن بررسی کرده بود. در اطراف و اطراف یک دایره بزرگ. هواپیمای دوباله با بروشور سیاه گیر کرده بود و دیویس برای یک لحظه به سمت آن چرخید تا به تدی فرصت شلیک بدهد. جرقه‌ای در قسمت انتهایی بدن باریک سیاه دیده می‌شد، و تقارن فرم درخشان با لبه‌ای که در آن نوک دم از بین رفته بود.

رنگ طلایی براق برای مو : تدی با ناراحتی گفت: تقریباً. “او اکنون شیرجه خواهد زد.” دیویس برای مانور آماده شد، و تقریباً به محض اینکه هلیکوپتر شروع به انداختن هواپیمای دوباله کرد، به دنبال آن تیراندازی کرد، تدی بدجور شلیک کرد. رگه های دودی که پوسته هایش پشت سرشان گذاشته بودند به او می گفتند کجا را از دست داده است. واروس مسیر سقوط خود را تغییر داد و دوباره ابری درست قبل از هواپیمای تعقیب کننده در هوا حرکت کرد.

دیویس «جنگ شادی» را به جلو پرت کرد و جنگنده در یک شیرجه کاملا عمودی افتاد. یک ثانیه دیگر و به پشت چرخیده بود و به دور از مه تهدید کننده وارونه پرواز می کرد. دیویس در هوا پیچید و ماشینش را درست کرد. واروس داشت دور می شد، به سختی دویست پا بالاتر از سطح آب. دوباره قایق دو نفره روی او شیرجه زد. پوسته های تدی به طرز خطرناکی نزدیک دستگاه سیاه زیپ شده بود. شروع به زیگزاگ شدن کرد.