بلوند پلاتینه خیلی روشن چه رنگی است

بلوند پلاتینه خیلی روشن چه رنگی است : به سختی می‌توانستند خود را از هم جدا کنند، اما در تمام طول تپه‌های شنی دست در دست هم قدم می‌زدند و در حالی که می‌رفتند، می‌بوسیدند. “اوه، بانی، جسورانه و بد من بود، اما به من بگو که مرا ببخش، به من بگو که خوشحالی که این کار را کردم!” به نظر می رسید وظیفه او بود که او را دلداری دهد. در حال بازگشت به شهر ساحلی، آنها در مورد این ماجراجویی صحبت کردند.

رنگ مو : زیرا چرا مردان باید کارهایی را انجام دهند که پرداخت پول را برای آنها ضروری می کند؟ خورشید بر فراز اقیانوس غروب کرد و نورها در امتداد ساحل بیرون آمدند و ماه کامل بزرگی در پشت تپه ها. و یونیس گفت: “آیا کمی مرا دوست داری، بانی؟” او پاسخ داد که البته این کار را انجام داده است، و او گفت: “اما شما هرگز آن را نشان نمی دهید.” او توضیح داد: «خب، من هرگز نمی‌دانم دقیقاً از شما چه بخواهم.

بلوند پلاتینه خیلی روشن چه رنگی است

بلوند پلاتینه خیلی روشن چه رنگی است : زیرا همیشه مرا شوخی می‌کنید.» و به آن گفت: «می‌دانم، بانی، من آدم بدی هستم، اما حقیقت این است که من این کار را انجام می‌دهم تا شجاعت خود را حفظ کنم. من هم از تو می ترسم، چون تو جدی می گویی و من فقط یک گنده ی احمقم و باید نمایشی بسازم.» بنابراین بعد از آن بانی توانست از مهمانی لذت ببرد. سوار ماشین شدند و دوباره رفتند.

جاده از میان تپه های شنی در بالای اقیانوس می گذشت. “اوه، این دوست داشتنی است!” یونیس گفت، و وقتی به جایی رسیدند که زمین محکم بود، ماشین را از پیاده رو بیرون کشید و پارک کرد. او گفت: “بیا برویم و اقیانوس را تماشا کنیم.” “یک فرش در پشت وجود دارد.” پس بانی فرش را بیرون آورد، و آنها روی تپه های شنی راه رفتند.

و بالای یکی نشستند و به امواج زیر گوش کردند. و یونیس سیگاری کشید و بانی را سرزنش کردند زیرا او یک پوریتن کوچک وحشتناک بود که با او همراهی نمی کرد. در حال حاضر مردی از راه می‌رفت و در حین عبور نگاهی به آنها انداخت و یونیس گفت: “اسلحه دارید؟” و وقتی او گفت که این کار را نکرده است، او گفت: “امروزه که به مهمانی نوازش می روید.

بلوند پلاتینه خیلی روشن چه رنگی است : قرار است اسلحه بیاورید.” بانی متوجه نشده بود که این دقیقاً یک مهمانی نوازش کردن است، اما می بینید که از او مودبانه نبود که این را بگوید. او گوش داد در حالی که او در مورد راهزنانی به او می گفت که برای نگه داشتن زوج هایی که در کنار جاده پارک شده بودند، تجارت می کردند. برخی از آنها برای دختران وحشی بودند.

و اگر یکی از آنها ناگهان ظاهر شود، بانی چه می کند؟ بانی گفت که نمی‌دانست، اما مطمئناً از یک زن به بهترین شکل ممکن دفاع می‌کرد. یونیس گفت: «اما من نمی‌خواهم به تو شلیک شود.» “ما از قبل در خانواده خود رسوایی داریم.” بنابراین او گفت: “بیا گم شویم، بانی” و او فرش را جمع کرد و آنها بر فراز تپه های شنی سرگردان شدند.

فاصله زیادی از جاده و همه چیز. و در یکی از گودالها، لانه ای ساکن که در آن شن ها نرم و صاف بود، به او گفت که دوباره فرش را پهن کند، و آنجا نشستند و از همه چیز پنهان شدند به جز ماه زرد گرد، که میلیون ها و میلیون ها را از بالا نگاه کرده است.

چنین صحنه هایی، و هرگز به اعتماد به نفس خیانت نکرده است. آنها نزدیک هم نشستند و یونیس سرش را به شانه بانی تکیه داد و زمزمه کرد: “آیا کمی برای من اهمیت داری؟” او به او اطمینان داد که این کار را انجام داده است، اما او گفت، نه، او باید فکر کند که او یک چیز جسورانه وحشتناک است. و هنگامی که او اعلام کرد که این کار را نمی کند.

او گفت: “پس چرا مرا نمی بوسید؟” او شروع به بوسیدن او کرد، اما او راضی نبود. او گفت: منظورش این نبود. و ناگهان او زمزمه کرد: “بانی، من فکر نمی کنم قبلاً واقعاً دختری را دوست داشته باشی!” او اعتراف کرد که نکرده است. او گفت: “من همیشه می دانستم که تو یک پسر عجیب و غریب بودی.” “مشکل چیه؟ چته؟” اسم حیوان دست اموز گفت که او کاملاً نمی داند.

او به شدت می لرزید، زیرا هرگز چنین چیزی برای او اتفاق نیفتاده بود، و چندین احساس مختلف همزمان فریاد زدند، و کدام یک را باید دنبال کند؟ دختر زمزمه کرد: “بگذار به تو یاد بدهم، بانی”. و چون فوراً جواب نداد، لبهایش را روی لبهایش گذاشت، در بوسه ای طولانی که باعث سرگیجه او شد. او ضعیف زمزمه کرد که ممکن است اتفاقی بیفتد، او ممکن است دچار مشکل شود.

اما او به او گفت که نگران این موضوع نباشد، او از آن چیزها خبر داشت و اقدامات احتیاطی لازم را انجام داده بود. II این راه ورود بانی به زندگی بزرگسالان بود. دوران بیگناهی شادی که می توانست به نشستن دست در دست رزی تینتور راضی باشد گذشته بود. «دست در دست» حالا روی یک لبه لغزنده راه می‌رفت.

بلوند پلاتینه خیلی روشن چه رنگی است : بر فراز پرتگاهی تاریک که لذت و درد آن‌قدر در هم آمیخته بودند که به سختی می‌توانستی آنها را از هم تشخیص دهید. بانی از طوفان احساساتی که او را فرا گرفته بود و حتی بیشتر از رفتار دختری که در آغوشش بود، ترسیده بود. نوعی دیوانگی او را تکان داد، با تشنجی از هیجان به او چسبید، نیمی هق هق می کرد.

نیمی می خندید، با گریه های کوچکی مانند یک حیوان دردناک. و بانی باید در این هذیان شریک باشد. در غیر این صورت او این هذیان را نخواهد داشت، او در اصرار خود خشمگین بود، معشوقه این آداب سیاه، و او باید از خواست او اطاعت کند. اولین بار، پسر از فهمیدن کاری که کرده غرق شد، اما او به او چسبید و زمزمه کرد: “اوه، بانی خجالت نکش! نه نه! نمیذارم خجالت بکشی!

چرا ما حق شاد بودن نداریم؟ اوه، لطفا، لطفا، خوشحال باشید!» پس باید قول می داد و تمام تلاشش را می کرد. “اوه، بانی، تو خیلی عاشق شیرینی هستی! و ما چنین روزهای خوبی را خواهیم داشت.» این آهنگ غم انگیز او بود، در آغوش او، آنجا زیر ماه بهاری، که در کالیفرنیا مانند همه جای دنیاست. و هنگامی که سرمای شب کالیفرنیا شروع به خزش در استخوان‌هایشان کرد.