رنگ موی سفید دودی

رنگ موی سفید دودی : روباه قرمز بزرگ می‌گوید: «آیا این شما هستید، پسر عموی خاکستری؟ چرا، من برای تو به بالا و پایین، بالای تپه و توخالی نگاه کرده ام. اینجا یک کیسه کامل پول است که در مسافرخانه آن طرف پیدا کردم.

مو : اما این دو سرکش هیچ پولی نداشتند و نمی توان چیزی را بدون هیچ چیز در دنیای گسترده خریداری کرد. اما آنها نردبانی را در کنار دیوار پیدا کردند و به اتاق زیر شیروانی بالا رفتند و در یونجه دراز کشیدند. عزیز، عزیز، چقدر چیزهای خوب در آشپزخانه بوی خوبی می دادند! “خدای من!” کوزین گریلگز می گوید: “اما من دوست دارم طعم آنها را بچشم.” در مورد روباه قرمز بزرگ، او تمام مدت از عقل خود مراقبت می کرد.

رنگ موی سفید دودی

رنگ موی سفید دودی : پسر عموی خاکستری، روباه قرمز بزرگ و مول پدربزرگ. VII. ر آن روزها روباه قرمز بزرگ و گرگ عموزاده، دوستان بزرگی بودند، و هر وقت یکی را می دیدید، مطمئن بودید که دیگری دور نیست. روباه قرمز بزرگ در دزدی استاد بود و گرگ، گرگ، عموزاده، پشت سر او آمد. از این طریق امرار معاش می کردند. هر چند وقت یکبار از هم جدا شدند.

به طوری که دیگر هرگز دوستان خوبی نبودند و اینطور شد. قرار بود نمایشگاه بزرگی برگزار شود و دنیا و همسرش و سگ کوچولوی پشت بخاری آنجا باشند. جفت اسکامپ می گوید: «ما هم خواهیم رفت». پس رفتند آن‌ها به مسافرخانه‌ای رسیدند که پنجره‌های آن قرمز بود و چیزهای خوب در آشپزخانه پخته می‌شد – غازهای سبز و اردک‌ها و مرغ‌ها، و سوسیس‌ها، و کلم‌ها، و پیازها، و همه چیزهای خوبی که فکرش را می‌کنید.

اکنون یک ترفند در نظر گرفته شده بود. بنابراین او از زیر شیروانی بالا رفت ۸۰همان راهی که او بالا رفته بود. و هیچ کس او را ندید، زیرا او به خوبی از آن مراقبت کرد. او به سمت اصطبل رفت، جایی که اسب ها ایستاده بودند و ذرت های آخور را می خوردند. افساری را در اینجا شل کرد و افساری را آنجا تا جایی که یکی از نق ها در جایی که او بود بسته نشد. سپس یک بار دیگر به داخل انبار لغزید.

گاه و بیگاه لگد زدن و جیغ زدن در اصطبل شروع شد. صاحبخانه و همه افراد دیگری که همراه او بودند بیرون رفتند و روحی در آشپزخانه نماند. سپس برادر گریلگز و روباه قرمز بزرگ پایین آمدند و به خود کمک کردند و در حالی که آنها در آنجا بودند، روباه قرمز بزرگ یک مشت فندق در جیبش فرو کرد. بعد از مدتی صاحبخانه و بقیه از اصطبل آمدند. اما از خوبی ها جز ترک چیزی برایشان باقی نماند.

در مورد پسر عموی خاکستری و روباه قرمز بزرگ، چرا، آنها در انباری در میان کاه دراز کشیدند و خوردند و خوردند تا جایی که دیگر نتوانستند غذا بخورند. یک نفر دیگر در راه نمایشگاه آمد، و آن یک ذرت ثروتمند بود که با خرید ذرت ارزان، و فروش آن به مردم فقیر، پول خود را به دست آورد، به طوری که او به همان اندازه سرکش بود. دو اسکم آنطرف در انبار. با او یک کیسه کامل پول آورد.

رنگ موی سفید دودی : اما آن شب برای او شام نخرید، زیرا همه چیزهای خوب دزدیده شده بودند و ذرت فاکتور باید به چیدن هایی که می توانست راضی باشد. در مورد کیسه پول، او آن را در یک صندوق بزرگ در گوشه ای قرار داد و در آنجا برای نگهداری گذاشت. حالا در بالاخانه ای که دو سرکش در آن خوابیده بودند، یک چرم گاوی بود که صاحبخانه از آن برای ساختن بند و بند و مانند اینها استفاده می کرد.

روباه قرمز بزرگ چه می کند جز اینکه سوزن و نخ خود را بیرون بیاورد و پوست گاو را سریع به ژاکت کازین گریلگز بدوزد، گرچه کوزین گریلگز چیزی بیش از یک موش در بشکه از آن نمی دانست. سپس روباه قرمز بزرگ به یکی دیگر از ترفندهای خود دست یافت. او می‌گوید: «ببین، اینجا من یک جیب فندق دارم و می‌خواهم یکی را بشکنم.» کوزین گریلگز می‌گوید: «تات، توت، برادر، اینجا نباید آجیل بشکنی.» روباه قرمز بزرگ می گوید: “اما من باید یک مهره را بشکنم می گوید: «اما نباید. روباه قرمز بزرگ می‌گوید: «اما مجبورم.» و او هم چنین کرد.

صاحبخانه می گوید؛ “اینجا کسی است که در انبار است و در حال شکستن آجیل هایی است که قرار بود برای شام بخوریم. این یک ضرب و شتم خوب است که او باید به خاطر حقه‌ای که روی ما انجام داده است، داشته باشد.» ۸۱پسر عموی خاکستری و روباه قرمز بزرگ با هم به نمایشگاه شما می روند. ¶):( ۸۲وقتی پسر عموی گریلگز این را شنید، از تأمل یا تفکر کوتاهی نکرد.

او از اتاق زیر شیروانی به پایین پرید، و با سرعتی که می توانست پا را روی زمین بگذارد، دور شد. اما با او چرم گاوی که روباه قرمز بزرگ به ژاکتش دوخته بود رفت. “سلام!” صاحبخانه با فریاد گفت: “دزدی است که شام ​​ما را دزدیده است و او پوست گاو مرا به معامله می برد.” همگی به دنبال کوزین گریلگ و پوست گاو دویدند.

رنگ موی سفید دودی : اول از همه عامل ذرت. در مورد پسر عموی گریلگ، چرا، او طوری دراز کشید که انگار هرگز برای هیچ چیز دیگری به دنیا نیامده است. اما کار سختی است دویدن با پوست گاوی که دور پاهایش تکان می‌خورد، به همین دلیل او را از بالای تپه گرفتند، و بعد، عزیز، عزیز، چه بدی به او دادند. اما به محض اینکه همه پس از کوزین گریلگ و پوست گاو در امان بودند.

روباه قرمز بزرگ از انبار پایین آمد و با پول ذرت فاکتور راهپیمایی کرد بدون اینکه کسی بخواهد به او «نه» بگوید. او به اندازه یک جیرجیرک خوشحال رفت، تا اینکه به چهارراه بالای تپه و پشت جنگل رسید، و چه کسی را باید ببیند که در آنجا نشسته است مگر پسر عموی خاکستری که مکان‌هایی را که بیشتر هوشمندانه می‌مالیدند.