رنگ مو شنی دودی زیتونی

رنگ مو شنی دودی زیتونی : و این تنها زمانی بود که باید کل کتاب را بازنویسی می کردم.” اگرچه ماس ادعا می کند که زندگی او هرگز در خطر قریب الوقوع نبوده است، اما در سال ۱۹۷۵ هنگامی که همسرش، نویسنده/تهیه کننده بسیار با استعدادی به نام آدری گلن، در یک تصادف اتومبیل کشته شد، تحت تأثیر یک تراژدی عمیق شخصی قرار گرفت. تنها فرزند آنها، جان مایکل، یک پیانیست ماهر است.

مو : من یک عصا جمع کردم. س: صحنه موسیقی فولکلور آمریکا در آن زمان چگونه بود؟ پاسخ: وقتی در سال ۱۹۶۰ به ایالات متحده بازگشتم بسیار شوکه شدم. صحنه موسیقی در میدان واشنگتن مرا بیمار کرد. آنها گفتند: “آلن، آن افرادی که با آنها صحبت کردی همه مرده اند.” یک جورهایی از کل تجارت کنار رفتم. … بعداً کنسرتی را در کارنگی هال برپا کردم و اولین گروه بلوگرس و اولین گروه گاسپل را که در نیویورک اجرا کردند را آوردم.

رنگ مو شنی دودی زیتونی

رنگ مو شنی دودی زیتونی : سپس شروع کردم به فکر کردن در مورد آنچه در آلبوم ها می شنیدم – نه آنچه که موسیقی دانان یا اهل ادب شنیدند، بلکه آنچه من شنیدم. سپس با افرادی در موسسه ملی سلامت روان آشنا شدم که به هنجارهای رفتار سالم علاقه مند بودند. من به آنها نشان دادم که به سبک رفتاری مردم جهان توجه دارم. مقداری خمیر به من دادند.

مردم به صحنه هجوم بردند. مشت و همه چیز بود. خب، این تمام پایانی بود که مردم می گفتند نیویورک مرکز صحنه عامیانه است. س: نظر شما در مورد باب دیلن چیست؟ پاسخ: دیلن به جای پای رامبلین جک الیوت آمد. او مدتی با وودی زندگی کرد و او را به عنوان الگوی خود انتخاب کرد. او کل سبک جنوب غربی را از وودی جذب کرد. و این کشور برای اولین بار به سبک ملی آواز آمریکایی علاقه مند شد.

سپس دیلن صحنه را ترک کرد و پس از سه سال به طبقه متوسط ​​رفت. به موسیقی محلی پشت کرد، به مردم پشت کرد. من فکر می کنم که او با انجام این کار ضرر بزرگی به کشور کرد. … تمام کار این بوده است که مردم سیار شهری برای خود یک موسیقی محلی داشته باشند. ایده بدی نیست. هر چند وحشتناک خسته کننده است. س: آیا همه پروژه های شما به یک هدف منتهی می شود؟ پاسخ: من به عنوان یک دانشمند بسیار سخت کوش امرار معاش می کنم.

رنگ مو شنی دودی زیتونی : من این کار را انجام می‌دهم زیرا در نهایت مهم بود که این دنیای عظیم را که از بلندگوها بیرون می‌آمد، بگیریم و به گوشت آن بپردازیم تا بتوان از آن برای بهبود آینده‌مان استفاده کرد… تا بتوانیم همه گنجینه‌های آن را حفظ کنیم. گذشته و استفاده از آنها این کاری است که من انجام می دهم. من این کار را به روشی علمی انجام می‌دهم تا بتوانم کاملاً ایده کسانی را که می‌گویند اوکلاهاما مهم نیست یا ممکن است پیگمی‌ها نابود شوند.

رد کنم. ما دریافتیم که هر یک از این افراد چیزی برای آینده انسان و برای سرنوشت انسان دارند. پیتر ماس نویسنده سرپیکو و ساخت آمریکا ۱-۱۲-۸۰ در ظاهر، زندگی او به سختی می تواند آرام تر باشد. پیتر ماس هر روز صبح از خواب بیدار می شود تا با پسر ۱۲ ساله خود صبحانه بخورد، سپس به سمت دفتر خود در مرکز شهر می رود، جایی که حدود پنج ساعت را در ماشین تحریر می گذراند.

او به ندرت عصرها بیرون می رود و ایده تفریح ​​او یک آخر هفته ماهیگیری، یک مجموعه تنیس یا یک بازی تخته نرد است. او می گوید: «من مجبور نیستم در نیویورک زندگی کنم. “وقتی روی کتابی کار می کنم، ممکن است در طبیعت مین زندگی کنم.” اما در ذهن خود، پیتر ماس زندگی جیمز باند و آل کاپون را به یک زندگی تبدیل می کند.

نویسنده دو فیلم بلاک باستر غیرداستانی درباره جنایت می‌گوید : «من افراد زیادی را در هر دو طرف قانون می‌شناسم. اسناد والاچی ، حماسه واقعی سه نسل از خانواده یک سرکرده مافیا، در سال ۱۹۶۹ پس از دو سال درگیری در دادگاه و رد شدن از سوی ۲۶ ناشر که احساس می کردند کتاب های مافیا پتانسیل تجاری ندارند، منتشر شد.

رنگ مو شنی دودی زیتونی : سه میلیون نسخه به ۱۴ زبان فروخت و راه را برای صنعت کل کتاب و فیلم مافیایی هموار کرد. سرپیکو (۱۹۷۳) فساد گسترده در اداره پلیس شهر نیویورک را از نگاه افسر فرانک سرپیکو فاش کرد. سپس پادشاه کولی ها (۱۹۷۵) آمد، سومین افشاگری ماس از لایه های زیرین جامعه آمریکا که مانند سایرین به یک فیلم موفق تبدیل شد.

اکنون این نویسنده ۵۰ ساله اولین رمان خود را به نام «ساخت آمریکا» نوشته است . این داستان که در سپتامبر توسط وایکینگ منتشر شد، داستانی خشن، خشن و طنزآمیز از یک ستاره سابق فوتبال برای غول های نیویورک است که در حین قرض گرفتن پول برای یک طرح سرمایه گذاری مشکوک، با جنایات سازمان یافته قاطی می شود.

کینگ کنگ کارپستین، کوسه قرضی وحشتناکی که بر کتاب تسلط دارد، بر اساس افرادی است که ماس شخصاً آنها را می‌شناخت و شخصیت سر مافیای رمان با فرانک کاستلو، “نخست وزیر جهان اموات” که به ماس اعطا کرد، اشتراکات زیادی دارد. ۱۱ مصاحبه اندکی قبل از مرگ او در سال ۱۹۷۵. صحنه های سالن های پورن، مخفیگاه های جنایی، دفاتر FBI – همه با همان واقع گرایی شدید شخصیت ها توصیف می شوند.

حقوق فیلم به قیمت ۴۵۰۰۰۰ دلار فروخته شده است. ماس که در یک بعدازظهر اخیر با بی قراری در آپارتمان ۱۱ اتاقه اش در ایست ساید نشسته بود، توضیح می دهد: «دلیل اینکه آن را نوشتم، این بود که نمی خواستم ۱۰ سال بعد از خواب بیدار شوم و فکر کنم اگر یک نامه می نوشتم چه می شد. رمان… همچنین فکر می‌کنم یک نویسنده باید دائماً خود را به چالش بکشد.

ماس در حالی که با لهجه‌ی نسیم نیویورکی‌اش صحبت می‌کند و با یک جعبه کبریت طلایی روی میز عتیقه‌ای کنارش مشغول صحبت است، به نظر می‌رسد به سختی می‌تواند جلوی خود را بگیرد تا از جایش بلند شود و در اتاق قدم بزند. از نظر ظاهری کاملاً چشمگیر، او مردی است قد بلند و تنومند با کاهگلی بریلو از موهای نقره ای و ابروهایی مانند پنبه. او که بومی منهتنی است.

رنگ مو شنی دودی زیتونی : سال ها قبل از نوشتن اولین کتاب خود، نجات دهنده ، در سال ۱۹۶۷ یکی از برترین خبرنگاران تحقیقی کشور بود . ماس می گوید که دلیل عنوان این است که “رویدادهای رمان فقط در آمریکا می تواند اتفاق بیفتد. … یکی از مضامین این است که هیچ کس در کتاب، از جمله بازیکن فوتبال و دادستان فدرال، فکر نمی کند که او این کار را انجام می دهد. این یک نوع فساد بسیار عمیق است.

مانند کتاب‌های قبلی‌اش، ساخت آمریکا دو سال طول کشید تا نگارش شود. او خاطرنشان می‌کند: «بزرگ‌ترین تفاوتی که من پیدا کردم این بود که در غیرداستانی، تمام اکتشافات و شگفتی‌ها در تحقیق است، و در داستان، همه آنها در نوشته‌ها هستند. وقتی غیرداستانی می‌نویسم، حدود دو سوم زمان صرف تحقیق می شود. من برای این کار تحقیقی نکردم. خیلی سخت تر بود.